Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”
Η Εργκένεκον είναι μια υπερ-εθνικιστική μυστική οργάνωση που δρα επί δεκαετίες στην Τουρκία. Η οργάνωση αυτή είναι μέρος του βαθέως κράτους της Τουρκίας και των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Πολλά μέλη αυτής της οργάνωσης έχουν κατηγορηθεί για συμμετοχή τους στην τρομοκρατία. Σε αυτήν την παρακρατική οργάνωση της Τουρκίας καταλογίζεται η σκηνοθετημένη προβοκάτσια (με την ανοχή της τουρκικής κυβερνήσεως) για τη ρήψη βόμβας στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, που άναψε το φυτίλι του ανθελληνικού οργανωμένου πογκρόμ, με τα θλιβερά γεγονότα που ακολούθησαν για τον ελληνισμό της Κωνσταντινουπόλεως, στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955.
Όταν ο καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος, μέσα σε εννέα (9) ώρες λεηλάτησε και πυρπόλησε χιλιάδες ελληνικές οικίες και επιχειρήσεις, τις πόρτες των οποίων είχαν φροντίσει να μαρκάρουν αρκετές ώρες πριν, για να είναι εύκολα αναγνωρίσιμες. Φαρμακεία, σχολεία, πολιτιστικοί σύλλογοι, ξενοδοχεία, κλινικές, εργοστάσια, εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, εγκαταστάσεις εφημερίδων, δέχθηκαν τον βανδαλισμό του βαθέως κράτους της Τουρκίας. Σύλησαν ακόμη και ελληνικούς τάφους στα νεκροταφεία. Βεβήλωσαν εκκλησιές. Βίασαν και κακοποίησαν δεκάδες γυναίκες και κορίτσια. Μέγα μίσος επιδείχθηκε εναντίον των ιερωμένων της Ορθοδοξίας, που γυμνώθηκαν, ξυλοκοπήθηκαν, διαπομπεύθηκαν.
Ωστόσο, αυτό το μένος, αυτό το απύθμενο μίσος κατά του ελληνικού στοιχείου της Πόλεως, το πυροδότησαν οι τούρκικες εφημερίδες της Κωνσταντινουπόλεως, οι οποίες χρησιμοποίησαν παραποιημένες φωτογραφίες από την σκηνοθετημένη έκρηξη της βόμβας στο τούρκικο προξενείο και το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη.
Μεταξύ αυτών που υποκίνησαν τα “Σεπτεμβριανά του
Πως γεννήθηκε το Ίδρυμα Αμπντί Ιπεκτσί.
Μετά τη δολοφονία του Αμπντί Ιπεκτσί το 1979 από δυο μέλη των “Γκρίζων Λύκων”, που προφανώς δεν είχαν καταλάβει ότι η ρητορεία του Τούρκου δημοσιογράφου περί της ελληνοτουρκικής φιλίας, ήταν ο φερετζές του σκοτεινού προσώπου του, ο Έλληνας πολιτικός μηχανικός Ανδρέας Πολιτάκης πήρε την πρωτοβουλία και έστειλε επιστολή στον τότε διευθυντή της αριστερής “Ελευθεροτυπίας” Σεραφείμ Φυντανίδη, ζητώντας του να αναλάβει την πρωτοβουλία για την σύσταση μιας ελληνοτουρκικής επιτροπής, η οποία μέσω ιδρύματος που θα λάμβανε το όνομα του Αμπντί Ιπεκτσί, θα προωθούσε προσεγγίσεις ελληνοτουρκικής φιλίας και θα βράβευε όσους συνέβαλλαν εποικοδομητικά προς αυτήν την κατεύθυνση, δηλαδή της σύσφιξης των καλών σχέσεων των δυο χωρών.
Αυτή η πρωτοβουλία του Σεραφείμ Φυντανίδη υποστηρίχθηκε δεόντως με διθυράμβους από την τουρκική εφημερίδα “Μιλιέτ”.
Άλλωστε, από ποια άλλη θα μπορούσε να υποστηριχθεί;
Η καθιέρωση των βραβείων Αμπντί Ιπεκτσί.
Έτσι, το Ίδρυμα Αμπντί Ιπεκτσί έλαβε σάρκα και οστά και κάθε δυο (2) χρόνια πραγματοποιεί συνεδρίες, εναλλάξ στην Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη.
Από το έτος 1991 δε, έχουν καθιερωθεί και τα “ειδικά βραβεία Ιπεκτσί” καθώς και τα “βραβεία επικοινωνίας”, τα οποία απονέμονται εκτός διαγωνισμού.
Σκοπός του “βραβείου Ιπεκτσί” είναι – τάχατες – η επισήμανση, επιβράβευση και ενθάρρυνση πράξεων, κινήσεων, δηλώσεων, δημοσιευμάτων, έργων πνευματικών, καλλιτεχνικών, επιστημονικών, ατομικών ή ομαδικών που συμβάλλουν στην ειρηνική προσέγγιση, αλληλοκατανόηση και συνεργασία των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας, σε όλα τα επίπεδα.
Η “Ελευθεροτυπία” χρηματοδότης του Ιδρύματος.
Στη συνέχεια στην ίδρυση των “βραβείων”, συνέβαλαν αποφασιστικά με προτάσεις και χρηματικές προσφορές – σύμφωνα με ακριβέστατες πληροφορίες μας – ο δημοσιογράφος Τεγόπουλος Χρήστος (Κίτσος), ιδρυτής, εκδότης και ιδιοκτήτης της “Ελευθεροτυπίας”, καθώς ο επίσης δημοσιογράφος Φυντανίδης Σεραφείμ, διευθυντής της εν λόγω εφημερίδος.
Η οποία συμπτωματικώς, όπως λέγει ο λαός μας, ήταν η εφημερίδα που παραλάμβανε όλες τις επιστολές ανάληψης της ευθύνης για εγκληματικές πράξεις και τρομοκρατικές ενέργειες της τρομοκρατικής οργάνωσης “17 Νοέμβρη”.
Επίσης, οι δημοσιογράφοι Αϊντίν Ντοάν και Μεχμέτ Μπαρλάς, εκδότες και διευθυντές της τούρκικης “Μιλιέτ”.
Πρόεδρος, εκείνη την εποχή (δεκαετία του ΄90) ήταν ο Ακαδημαϊκός, μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, Τάσος Αθανασιάδης, με γενικό γραμματέα τον Ανδρέα Πολιτάκη.
Φλομώσαμε στους θιασώτες της ελληνοτουρκικής φιλίας.
Τον Ανδρέα Πολιτάκη, που όπως μετέδιδε η “Φωνή της Αμερικής”, ο κύριος Πολιτάκης σε σχετικό άρθρο του, το οποίο δημοσιεύθηκε και στον ελληνικό Τύπο, επεσήμαινε αμέσως μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, πως το “Μουντιάλ
Και γιατί νομίζετε έγιναν όλα τα παραπάνω τα κοσμοϊστορικά, σύμφωνα με τον ιδρυτή του Ιδρύματος Αμπντί Ιπεκτσί;
Μα γιατί, είχε μεγάλες επιτυχίες η τουρκική εθνική ομάδα!! Η οποία τερμάτισε τρίτη στο Μουντιάλ του 2002.
Τέτοιος υπέρμετρος ενθουσιασμός από τον Ανδρέα Πολιτάκη.
Ο οποίος δεν παρέλειψε σε εκείνο το άρθρο να μας υποδείξει, ότι: “Ευρώπη χωρίς Τουρκία μοιάζει με μια ημιτελή συμφωνία…”.
Βέβαια, δεν νομίζουμε ότι έκανε παρόμοιες δηλώσεις για τον περιφανή θρίαμβο της Εθνικής μας ομάδος του EURO 2004 (πέθανε το 2006).
Διά χειρός του συγγραφέα Θεοφάνη Μαλκίδη.
Ο διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, η οποία το 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, κ. Θεοφάνης Μαλκίδης, θεωρεί τον πρώην αρχισυντάκτη της τουρκικής Miliyet, Αμπντί Ιπεκτσί, ως το alter ego του πρωθυπουργού της Τουρκίας Μπουλέντ Ετζεβίτ κατά την εισβολή στην Κύπρο.
Παρακάτω παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα από άρθρο του κ. Μαλκίδη με τίτλο: “Ιπεκτσί και ελληνοτουρκική φιλία”, όπου παρουσιάζεται ακριβώς ποιος ήταν ο “φιλέλληνας” Αμπντί Ιπεκτσί:
O Ιπεκτσί ήταν donme, δηλαδή Θεσσαλονικιός εβραϊκής καταγωγής, και η οικογένειά του έχει μεγάλη συμβολή στον τεκτονισμό και στην πολιτική στο Οθωμανικό και στο κεμαλικό κράτος. Ο Ιπεκτσί, σύμφωνα με απόψεις συναδέλφων του ήταν μετριοπαθής σοσιαλδημοκράτης, αλλά βαθύτατα εθνικιστής, είχε δεσμούς με τις ένοπλες δυνάμεις, γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα και μπορεί να χαρακτηρισθεί σύμφωνα με τον Ν. Σαρρή, ως “ο κύριος εκπρόσωπος του πολιτικο-στρατιωτικού κατεστημένου της Τουρκίας”.
Για την Κύπρο, ο Ιπεκτσί υποστήριζε την εισβολή και ήταν αυτός που τελικά ώθησε τον Ετζεβίτ να προχωρήσει σ΄αυτήν, μια και όπως λέει ο Τούρκος δημοσιογράφος Αρτζαγιουρέκ, στο βιβλίο του “Φθινόπωρο της Δημοκρατίας”, ο Ιπεκτσί επηρέαζε τόσο τον Ετζεβίτ που συζητούσε όλα τα ζητήματα μαζί του και μάλιστα τον επηρέαζε στην τελική λήψη των αποφάσεών του!!
Να ποιος είναι ο “φιλέλληνας” Αμπντί Ιπεκτσί.
Συνεχίζοντας ο κ. Θεοφάνης Μαλκίδης, μας επισημαίνει:
Ο Ιπεκτσί δεν παρέλειψε να γράψει και για την καταπίεση των “Τούρκων” της Θράκης με το άρθρο του: “Αυτός θα πρέπει να είναι ο δρόμος για να κρατήσουμε τους αδελφούς μας στη Δυτική Θράκη”.
Το άρθρο βρίσκεται σε ειδική θυρίδα του τούρκικου υπουργείου εξωτερικών βιβλιογραφικής βάσης δεδομένων, που εκθέτει τις κεμαλικές θέσεις περί Θράκης, στο διεθνές δίκτυο Internet. Φυσικά το άρθρο, το οποίο για πρώτη φορά έρχεται στην επιφάνεια, έχει αποσιωπηθεί, καλύτερα έχει αποκρυφτεί από την επιτροπή του βραβείου Ιπεκτσί, όπως άλλωστε και όλα τα άλλα, μια και το προσωπείο είναι αυτό του “φιλέλληνα” και του “δημοκράτη”.
Σημείωση δική μας: Δηλαδή, ο “φιλέλληνας” Ιπεκτσί, ενώ φρόντιζε πως θα μείνουν οι αδελφοί του στη Θράκη μας, εξεδίωκε από τις πατρογονικές εστίες τους ομογενείς μας της Κωνσταντινουπόλεως!!
Αύριο στην Ελεύθερη Ώρα, ονόματα Ελλήνων πολιτικών και δημοσιογράφων που βραβεύθηκαν από το Ίδρυμα Αμπντί Ιπεκτσί!!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου