ΟΙ νοσοκομειακοί διαμαρτύρονται για τις…γάζες που τους σώθηκαν. Ωστόσο, κανένας τους δεν μιλάει για σπατάλες και προμήθειες του παρελθόντος που δημιούργησαν τα προβλήματα του παρόντος. Σαν να δούλευαν όλα ρολόι και ξαφνικά πέσαμε στα βράχια.
ΤΟ ΙΚΑ το κατάκλεψαν αετονύχηδες, άδειασαν ταμεία που ποτέ δεν γέμισαν με εισφορές εργαζομένων. Γιατί; Γιατί ζούμε στην Ελλάδα και η τελευταία έγνοια μας είναι το Ταμείο. Λες κι είναι ξένο κι άσχετο για τη ζωή και το μέλλον, για την περίθαλψη και τη σύνταξη των γηρατειών μας.
«ΝΑ πληρώσουν οι άλλοι και παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον. Δεν είναι καιρός για εισφορές-ποτέ δεν ήταν-καιρός (ακόμα) για κομπίνα κι όπου βγάλει. Κι αν μας πνίξουν τα προβλήματα; Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων…».
ΑΦΗΝΟΥΜΕ τις περιοχές με τον άψυχο τουρισμό και τουρίστες με το σταγονόμετρο. Εκεί «κλαίει» ο εστιάτορας περιμένοντας τον πελάτη. Πάμε στα κατάμεστα μαγαζιά της τουριστικής τρέλας και τα στέκια με τους ξεσαλωμένους της διασκέδασης και της ’κονόμας. Ζώστηκαν τ’ άρματα οι ελεγκτές ξαφνιάζοντας μαγαζάτορες της κομπίνας και της αρπαχτής. Βρέθηκε ΕΝΑΣ «παραλιακός» σωστός. Οι άλλοι; Το μυρίστηκαν κι όπου φύγει-φύγει. Λειτούργησε το ένστικτο και το μυαλό κατέβασε του κόσμου τις ψευτιές. Δεν είναι επιχειρηματίες αυτοί-απατεώνες είναι, που σκαρφίζονται ό,τι μπορείς να φαντασθείς για να ξεφύγουν. Αν ξεφύγουν, τώρα που το Κράτος συνήλθε(;) απ’ τη χειμερία νάρκη του. Για πόσο; Ως πότε; Μέχρι να αποκάνει και να εγκαταλείψει. Με νικητή τον κομπιναδόρο απέναντι, δεξιά κι αριστερά, πάνω, κάτω, δίπλα του, χαμαιλέοντα με χίλια χρώματα, βρωμιές κι αρώματα.
ΚΑΙ τι να περιμένεις απ’ τον «κλάδο εστίασης»; Ό,τι κι απ’ τους άλλους και μη ζητάς πολλά. Ούτε απόδειξη κι ούτε να ψάξεις (άδικα) για το γαλάζιο αυτοκόλλητο. Κι αυτό…πουλήθηκε! Όπως τόσα στη χώρα της «επιστημονικής» κομπίνας, με τη διαφθορά ως το μεδούλι. Κι αν πάρεις μιαν ανάσα απ’ του ιδιώτη τη μπόχα, προχωράς στου δημοσίου τα δυσώδη, με την δυσειδή εκμετάλλευση από εγκάθετους της μίζας και των εκβιασμών.
ΑΥΤΑ κι αυτά με τους αυτούς θέλουν πολλοί. Κι αν κάτι ξεκίνησε, το σαμποτάρουν φρενάροντας, το δυσφημούν αυτάρεσκα. Και πού το ξέρεις; Δεν βγήκε δα κανένας της…λυσσώδους αντιπολίτευσης να συστήσει αυστηρά, σθεναρά και φωναχτά: Κόβετε αποδείξεις, κύριοι, ασφαλίστε το προσωπικό, αποδώστε τις εισφορές, τα Ταμεία σας πεθαίνουν!
ΤΟ ΙΚΑ το κατάκλεψαν αετονύχηδες, άδειασαν ταμεία που ποτέ δεν γέμισαν με εισφορές εργαζομένων. Γιατί; Γιατί ζούμε στην Ελλάδα και η τελευταία έγνοια μας είναι το Ταμείο. Λες κι είναι ξένο κι άσχετο για τη ζωή και το μέλλον, για την περίθαλψη και τη σύνταξη των γηρατειών μας.
«ΝΑ πληρώσουν οι άλλοι και παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον. Δεν είναι καιρός για εισφορές-ποτέ δεν ήταν-καιρός (ακόμα) για κομπίνα κι όπου βγάλει. Κι αν μας πνίξουν τα προβλήματα; Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων…».
ΑΦΗΝΟΥΜΕ τις περιοχές με τον άψυχο τουρισμό και τουρίστες με το σταγονόμετρο. Εκεί «κλαίει» ο εστιάτορας περιμένοντας τον πελάτη. Πάμε στα κατάμεστα μαγαζιά της τουριστικής τρέλας και τα στέκια με τους ξεσαλωμένους της διασκέδασης και της ’κονόμας. Ζώστηκαν τ’ άρματα οι ελεγκτές ξαφνιάζοντας μαγαζάτορες της κομπίνας και της αρπαχτής. Βρέθηκε ΕΝΑΣ «παραλιακός» σωστός. Οι άλλοι; Το μυρίστηκαν κι όπου φύγει-φύγει. Λειτούργησε το ένστικτο και το μυαλό κατέβασε του κόσμου τις ψευτιές. Δεν είναι επιχειρηματίες αυτοί-απατεώνες είναι, που σκαρφίζονται ό,τι μπορείς να φαντασθείς για να ξεφύγουν. Αν ξεφύγουν, τώρα που το Κράτος συνήλθε(;) απ’ τη χειμερία νάρκη του. Για πόσο; Ως πότε; Μέχρι να αποκάνει και να εγκαταλείψει. Με νικητή τον κομπιναδόρο απέναντι, δεξιά κι αριστερά, πάνω, κάτω, δίπλα του, χαμαιλέοντα με χίλια χρώματα, βρωμιές κι αρώματα.
ΚΑΙ τι να περιμένεις απ’ τον «κλάδο εστίασης»; Ό,τι κι απ’ τους άλλους και μη ζητάς πολλά. Ούτε απόδειξη κι ούτε να ψάξεις (άδικα) για το γαλάζιο αυτοκόλλητο. Κι αυτό…πουλήθηκε! Όπως τόσα στη χώρα της «επιστημονικής» κομπίνας, με τη διαφθορά ως το μεδούλι. Κι αν πάρεις μιαν ανάσα απ’ του ιδιώτη τη μπόχα, προχωράς στου δημοσίου τα δυσώδη, με την δυσειδή εκμετάλλευση από εγκάθετους της μίζας και των εκβιασμών.
ΑΥΤΑ κι αυτά με τους αυτούς θέλουν πολλοί. Κι αν κάτι ξεκίνησε, το σαμποτάρουν φρενάροντας, το δυσφημούν αυτάρεσκα. Και πού το ξέρεις; Δεν βγήκε δα κανένας της…λυσσώδους αντιπολίτευσης να συστήσει αυστηρά, σθεναρά και φωναχτά: Κόβετε αποδείξεις, κύριοι, ασφαλίστε το προσωπικό, αποδώστε τις εισφορές, τα Ταμεία σας πεθαίνουν!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου