ΜΙΛΑΜΕ σοβαρά και τα στοιχεία υπάρχουν. Μόνο που παραγράφηκαν, «εισαγγελικά», αλλά έχουν τη σημασία τους. Για την αναγωγή των σημερινών σ’ εκείνα της μείζονος διαφθοράς του παρελθόντος. Για γνώση που την βλέπουμε και συμμόρφωσή μας που δεν την (πολυ)βλέπουμε.
ΖΗΤΗΜΑ 1ο: Αυτός εκπαιδευτικός και η γυναίκα του διευθύντρια παιδικού σταθμού. Ο κρεοπώλης-προμηθευτής στον υπάλληλό του: Πιάσε αυτά τα δέκα κιλά κρέας για τον παιδικό σταθμό και τα άλλα δέκα για το σπίτι της κας διευθύντριας. Κι από τιμολόγιο; Στα ταμεία του…Κράτους!
Επιμύθιο: Δήμαρχε, που χτυπιέσαι για τα παιδιά έξω απ’ τον κλειστό παιδικό σταθμό και χύνεις μαύρο δάκρυ, ρίξε μια βουτιά στα «πεπραγμένα» καμουφλαρισμένων κλεφτών του παρελθόντος.
ΖΗΤΗΜΑ 2ο: Άλλη διευθύντρια (παιδ. Σταθμού). Ποτέ της δεν μαγείρεψε στο σπίτι της (έτρωγαν οικογενειακά στον παιδικό σταθμό), δεν έπλυνε στο πλυντήριό της (το «μαγαζί» διέθετε σύγχρονο και…δωρεάν). Τα παιδιά της μεγάλωσαν με τα καλύτερα και ακριβότερα παιχνίδια-δώρο του μαγαζιού (προμηθευτή).
Επιμύθιο: Άρπαξε ό,τι μπορείς-οι τοίχοι ΔΕΝ έχουν αυτιά, οι…καθαρίστριες δεν έχουν μάτια, φτάνει να ανανεώνεις ως διευθύντρια τη σύμβασή τους.
ΖΗΤΗΜΑ 3ο: Για μπάνια κάπου στη Χαλκιδική και μας έρχεται επισκέπτης ο κύριος…Τοπογράφος-Μηχανικός της Νομαρχίας. Με τη γυναίκα του, και με το «4Χ4» της Υπηρεσίας του! Και με καύσιμα της Νομαρχίας. Τους δημοσίου πάει να πει. «Δεν είμαι δα κορόιδο να ’ρθω με το Ι.Χ. μου», μας λέει, ρίχνοντας τα ουζάκια του.
Επιμύθιο: Μην ψάχνεις για χρήμα σε συρτάρια. Φαγώθηκε εγκαίρως από…μάγκες.
ΖΗΤΗΜΑ 4ο: Δήμαρχος ο τύπος και με τη μερσεντές (λες και δεν υπήρχε φτηνότερο) του Δήμου αραχτή στο σπίτι, για αποκλειστική του χρήση. Πηγαίνοντας στα Γιάννενα όπου σπούδασε ο γιος του…τράκαρε. Τη ζημιά τη φόρτωσε στον Δήμο και οι…τριγύρω του «δεν είδαν και δεν άκουσαν, δεν έμαθαν» κι ούτε αντέδρασαν. Άχνα η αντιπολίτευση (σήμερα εσύ αύριο εγώ), το ταμείο γεμάτο από δημοτικά τέλη των…κορόιδων. Τα άλλα (τα ανείσπραχτα) των μπαταξήδων ήταν η ανταλλακτική σταθερά των ψήφων για την επανεκλογή του.
Επιμύθιο: Μη κλείνετε τα σχολεία, κ.κ. Δήμαρχοι, ελλείψει πετρελαίου. Το ξοδέψατε με τους ευνοούμενους σας, το ίδιο άφρονες και σπάταλους, «τυφλούς» που «δεν είδαν», «μουγκούς» που δεν μίλησαν.
ΖΗΤΗΜΑ 5ο: Ποιος μετέφερε το παιδί του Αστυνόμου στο σχολείο, κάθε μέρα; Το «100»! Σε…ειδική αποστολή και με καύσιμα του δημοσίου.
Επιμύθιο: Μη «κλαίτε» για τα άδεια ρεζερβουάρ των περιπολικών σας, κ.κ. της ΕΛ.ΑΣ. Ανατρέξτε στη «χρήση» παλαιοτέρων ετών.
ΟΛΟΙ κάναμε την πάπια. Λαός, πολιτικοί, λεφτάδες και μπατήρια.
Ωστόσο, «μην κάνεις το λάθος να μην παραδεχτείς τα λάθη σου» (Λάο Τσε).
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου