Γράφει ο Θανάσης Νικολαΐδης
ΤΑ είδε, κάποτε, ο…Γιαπωνέζος και τροφοδότησε επιθεωρήσεις. Για να ψυχαγωγείται ο λαός στα θέατρα, με τη τσέπη γεμάτη. Τον δάνειζαν ασμένως οι τράπεζες για να’ χει μάτσο τις κάρτες, μας δάνειζαν οι ξένοι με το αζημίωτό τους.
ΤΑ βλέπει σήμερα ο ξένος, γελάει με την Ελλάδα της αταξίας, γελάμε κι εμείς μαζί του. Μέχρι να μας μοστράρουν το χρέος μας για εξόφληση και τις προϋποθέσεις για την επόμενη δόση. Θέλεις; Πειθαρχείς. Δεν γουστάρεις; Κυνήγησέ τους, ακόμα απ’ τα σύνορα.
ΤΟ στρίψαμε από’ δω, το γυρίσαμε από ‘κει, και η κουβέντα κλείνει με τη μαγική λέξη. Επενδύσεις! Και στηθήκαμε περιμένοντάς τον. Ουρανοκατέβατο και περίπου…ηλίθιο. Να πνίγει το συμφέρον του στον…φιλελληνισμό του. Αυτός, όμως, βλέπει (ό,τι είδε ο Γιαπωνέζος), καταγράφει και σταθμίζει.
ΚΙ εμείς; Τον αντιμετωπίζουμε σαν «κουτόφραγκο», που δεν μπορεί να πιάσει της μαγκιά μας. Ως γνήσιοι έλληνες της φθοράς και της διαφθοράς, με τη διχόνοια να μας ποδηγετεί ατομικά και ομαδικά. Για «νίκες» χωρίς αντίκρισμα και θριάμβους σιναφιών, ομάδων και…παρατάξεων.
ΤΟ βλέπει (ο επενδυτής) πως ακόμα και σήμερα (ξώφαλτσα απ’ την καταστροφή) και αγκαλιά με τον κίνδυνο, δεν εφαρμόζουμε τους νόμους που ψηφίζουμε και αδειάζουν τις βαλίτσες τους, πριν κάνουν βήματα οπίσω. Πληροφορούνται πως έχουμε μετρό κι είναι σαν να μην το’ χουμε, εργαζόμενους που εκβιάζουν και «δραστήριους» συνδικαλιστές. Πως οι απεργίες κρίνονται παράνομες και οι απεργοί συνεχίζουν. Πως δεν…συλλαμβάνονται πάραυτα παλικαράδες που δηλώνουν πως δεν θα πειθαρχήσουν, ακόμα και αν επιστρατευθούν.
ΔΕΝ είναι…αόμματος ή κουφός ο επενδυτής και πολύ θα κλαίμε αγκαλιά με την ανεργία. Δεν το’ χει καημό να βρεθεί ανάμεσα σε απεργούς έξω απ’ το «μαγαζί» του και αργοπορημένους γιατί το μετρό δεν λειτουργεί. Και το ελληνικό…δαιμόνιο πού το βάζεις; Πως δηλώνει «ασθένεια» ο αδιόρθωτος (αν μη τι άλλο) ρωμιός πιάνοντας τον διπλανό κορόιδο και τον εργοδότη απονήρευτο; Και, βέβαια, είναι να γελάς που «θέλουν τον κόσμο με το μέρος» οι δημιουργοί τους χάους της Αθήνας.
ΚΙ από ολιγοήμερους τουριστικούς «επενδυτές»; Κάνε κι εδώ ό,τι μπορείς. Ως νεοέλληνας που βγάζεις λάθρα τα λεφτά σου στην Ελβετία, αλλά δεν σκιάζεσαι να γρονθοκοπήσεις φανερά τον τουρισμό.
ΑΚΥΡΩΝΕΙ το «εισιτήριό» του ο επενδυτής, αδειάζει τις βαλίτσες του και βάζει πλώρη για αλλού. Για όπου εφαρμόζονται οι νόμοι (με δημοκρατία) και οι άνθρωποι αναγνωρίζουν το εθνικό συμφέρον και μάχονται γι αυτό.
ΤΑ είδε, κάποτε, ο…Γιαπωνέζος και τροφοδότησε επιθεωρήσεις. Για να ψυχαγωγείται ο λαός στα θέατρα, με τη τσέπη γεμάτη. Τον δάνειζαν ασμένως οι τράπεζες για να’ χει μάτσο τις κάρτες, μας δάνειζαν οι ξένοι με το αζημίωτό τους.
ΤΑ βλέπει σήμερα ο ξένος, γελάει με την Ελλάδα της αταξίας, γελάμε κι εμείς μαζί του. Μέχρι να μας μοστράρουν το χρέος μας για εξόφληση και τις προϋποθέσεις για την επόμενη δόση. Θέλεις; Πειθαρχείς. Δεν γουστάρεις; Κυνήγησέ τους, ακόμα απ’ τα σύνορα.
ΤΟ στρίψαμε από’ δω, το γυρίσαμε από ‘κει, και η κουβέντα κλείνει με τη μαγική λέξη. Επενδύσεις! Και στηθήκαμε περιμένοντάς τον. Ουρανοκατέβατο και περίπου…ηλίθιο. Να πνίγει το συμφέρον του στον…φιλελληνισμό του. Αυτός, όμως, βλέπει (ό,τι είδε ο Γιαπωνέζος), καταγράφει και σταθμίζει.
ΚΙ εμείς; Τον αντιμετωπίζουμε σαν «κουτόφραγκο», που δεν μπορεί να πιάσει της μαγκιά μας. Ως γνήσιοι έλληνες της φθοράς και της διαφθοράς, με τη διχόνοια να μας ποδηγετεί ατομικά και ομαδικά. Για «νίκες» χωρίς αντίκρισμα και θριάμβους σιναφιών, ομάδων και…παρατάξεων.
ΤΟ βλέπει (ο επενδυτής) πως ακόμα και σήμερα (ξώφαλτσα απ’ την καταστροφή) και αγκαλιά με τον κίνδυνο, δεν εφαρμόζουμε τους νόμους που ψηφίζουμε και αδειάζουν τις βαλίτσες τους, πριν κάνουν βήματα οπίσω. Πληροφορούνται πως έχουμε μετρό κι είναι σαν να μην το’ χουμε, εργαζόμενους που εκβιάζουν και «δραστήριους» συνδικαλιστές. Πως οι απεργίες κρίνονται παράνομες και οι απεργοί συνεχίζουν. Πως δεν…συλλαμβάνονται πάραυτα παλικαράδες που δηλώνουν πως δεν θα πειθαρχήσουν, ακόμα και αν επιστρατευθούν.
ΔΕΝ είναι…αόμματος ή κουφός ο επενδυτής και πολύ θα κλαίμε αγκαλιά με την ανεργία. Δεν το’ χει καημό να βρεθεί ανάμεσα σε απεργούς έξω απ’ το «μαγαζί» του και αργοπορημένους γιατί το μετρό δεν λειτουργεί. Και το ελληνικό…δαιμόνιο πού το βάζεις; Πως δηλώνει «ασθένεια» ο αδιόρθωτος (αν μη τι άλλο) ρωμιός πιάνοντας τον διπλανό κορόιδο και τον εργοδότη απονήρευτο; Και, βέβαια, είναι να γελάς που «θέλουν τον κόσμο με το μέρος» οι δημιουργοί τους χάους της Αθήνας.
ΚΙ από ολιγοήμερους τουριστικούς «επενδυτές»; Κάνε κι εδώ ό,τι μπορείς. Ως νεοέλληνας που βγάζεις λάθρα τα λεφτά σου στην Ελβετία, αλλά δεν σκιάζεσαι να γρονθοκοπήσεις φανερά τον τουρισμό.
ΑΚΥΡΩΝΕΙ το «εισιτήριό» του ο επενδυτής, αδειάζει τις βαλίτσες του και βάζει πλώρη για αλλού. Για όπου εφαρμόζονται οι νόμοι (με δημοκρατία) και οι άνθρωποι αναγνωρίζουν το εθνικό συμφέρον και μάχονται γι αυτό.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου