Το 2009 η ελληνική κυβέρνηση χρώσταγε κάτι λιγότερο από 300 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που ισοδυναμούσε με το 120% του τότε Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (Χ=120%ΑΕΠ). Μέχρι στις αρχές του 2010, η νέα κυβέρνηση έπεισε τους δανειστές της (τις αγορές) ότι δεν μπορεί να επιστρέψει αυτά τα χρήματα, ότι δηλαδή το χρέος της είναι μη βιώσιμο και ξεκίνησε έτσι η κρίση χρέους. Επειδή γενικά, βιώσιμο θεωρείται το χρέος που είναι μικρότερο από το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (Χ <ΑΕΠ), η αποστολή της κυβέρνησης ήταν να αντιστρέψει σταδιακά την εξίσωση Χ>ΑΕΠ σε Χ<ΑΕΠ. Τα άπλα μαθηματικά λένε ότι αυτό μπορούσε να γίνει με τρεις τρόπους : Μειώνοντας το Χρέος (Χ), αυξάνοντας το ΑΕΠ ή και τα δυο μαζί. Έτσι δεν είναι;; Ωραία. Αυτά ακριβώς έκανε και η κυβέρνηση μόνο που από την ανάποδη.
Συγκεκριμένα: αύξησε το χρέος ζητώντας ένα δάνειο μαμούθ ύψους 240 δις εύρω, δηλαδή σχεδόν όσα ήδη χρωστούσε και δεν μπορούσε να ξεπληρώσει και ταυτόχρονα, ξεκίνησε την διαδικασία μείωσης του ΑΕΠ. Αποτέλεσμα; Το χρέος σκαρφάλωσε για την ώρα στα 354 δις. εύρω, το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 25%, η μεταξύ τους αναλογία βρίσκεται στο 182% και η διαδικασία συνεχίζεται. Για να έχετε πλήρη εικόνα, σημειώστε παρακαλώ και ότι το προαναφερόμενο δάνειο ήταν το μεγαλύτερο κυβερνητικό δάνειο στην ιστορία της ανθρωπότητας, ότι ξεπέρνα το συνολικό ποσό που οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν δανειστεί στα προηγούμενα 30 χρόνια και ότι για να κλείσει την συμφωνία, η κυβέρνηση παραχώρησε την εθνική κυριαρχία και ουσιαστικά υποθήκευσε ολόκληρη την χώρα.
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα (Οκτ. 2009 – Νοβ. 2012), η κυβέρνηση έκανε επιπλέον και το εξής: μείωσε δραστικά το εργατικό δυναμικό της χώρας και συνεχίζει να το κάνει. Δηλαδή μείωσε κατά πολύ τον αριθμό εκείνων που με τον έναν η τον άλλον τρόπο εργάζονται για να συντηρούν την χώρα και να πληρώνουν τα χρέη της. Αυτή τη στιγμή ο αριθμός αυτός ανέρχεται σε μόλις 3.726.663 άτομα, πράγμα που λίγο πολύ σημαίνει ότι 3,7 εκατομμύρια άτομα πρέπει όχι μόνο να καλύπτουν τις ανάγκες 10 εκατομμύριων (ολόκληρου του πληθυσμού) αλλά και να εξοφλούν τα χρέη της κυβέρνησης, η οποία εδώ και τρία χρόνια διαβεβαιώνει τους πάντες ότι ξέρει τι κάνει και ότι η χώρα βρίσκεται πια στο σωστό δρόμο.
Με πολύ λίγα και απλά λόγια, αυτή είναι η ουσία της κρίσης κυβερνητικού χρέους και της έτσι αποκαλούμενης επιχείρησης διάσωσης της χώρας.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου