Γράφει ο Ι. Δέμος
Οικονομολόγος
Η συνολική συμπεριφορά της Γερμανίας έτυχε «ανταποδοτικών ωφελημάτων» από τους δανειστές;
Διάβασα στην εφημερίδα «Εξπρές» της Κυριακής 02-09-2012, τις ενδιαφέρουσες θέσεις που αναπτύσσει ο επίκουρος καθηγητής Οικονομικής Ανάλυσης των Διεθνών Οικονομικών του Δημοκρίτειου Π. Γιόγκας, για την καθιέρωση του νέου όρου «μερκελιανισμός». Ο όρος προέκυψε -κατά τον κ. Γιόγκα- από την εφαρμοζόμενη οικονομική λογική της Μέρκελ, η οποία «…συνδυάζει για την χώρα (την Γερμανία), όλα τα καλά χωρίς τα αρνητικά των κεϋνσιανών, μονεταριστών και των νεοκλασικών οικονομικών θεωριών.
Ωστόσο, δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα για το σκέλος που αναφέρεται στην «…ανάπτυξη με αρνητικό κόστος δανεισμού»!
Άραγε, είναι λογικό να δανείζουν οι αγορές με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο μία χώρα στην οποία:
- η οικονομία της εξαρτάται σε ικανό βαθμό από υπερχρεωμένες χώρες (μείωση των εξαγωγών της κατά 1,5%),
- μερικές τράπεζες της έχουν υποβαθμιστεί από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης,
- είναι μέλος της Ε.Ε. η Οικονομική προοπτική της οποίας σήμερα είναι αρνητική
- και με το κοινό νόμισμα να έχει σημειώσει το πρώτο εξάμηνο του 2012 απώλειες 3,8% έναντι των 10 κυριοτέρων νομισμάτων
- έχει εξαιρετικά χαμηλούς δείκτες εσωτερικής κατανάλωσης (που ενδεχόμενα χτυπούν καμπανάκι για το μέλλον της οικονομία της)
- Είναι αποδεδειγμένος «μπαταχτσής» αφού έχει καθυστερήσει για πολλά χρόνια την αποπληρωμή του αναγκαστικού δανείου που «υφάρπαξε» από την Ελλάδα.
Εξάλλου, ακολουθούμενη τακτική της Γερμανίας, εκείνη της διαρκούς άρνησης σε λύσεις οι οποίες θα στήριζαν το ευρώ και τις οικονομίες των κρατών-μελών, εκτινάσσουν στα ύψη τα επιτόκια δανεισμού, των οικονομικά ασθενέστερων χωρών
Δεν πρέπει επίσης να παραβλεφθεί η τοποθέτηση του επίσης αξιόλογου γνωστού οικονομολόγου του οίκου αξιολόγησης Nomura κ. Ρίτσαρντ Κου, ο οποίος τονίζει ότι «Η κρίση στην ευρωζώνη ξεκίνησε για να σωθεί η Γερμανία». Μάλιστα κατηγορεί την Ε.Κ.Τ. ότι σκοπίμως και καθ’ υπόδειξη υιοθέτησε υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική το 2000 με σκοπό να τονωθεί η οικονομία της Γερμανίας ώστε να μην χρειαστεί δημοσιονομική προσαρμογή! (πηγή)
Η δε εφαρμογή των μνημονίων λιτότητας τα οποία η ίδια απέφυγε αλλά ομού με το ΔΝΤ «επέβαλε» προκαλούν ντόμινο οικονομικής και κοινωνικής ύφεσης και εκτίναξη της ανεργίας στις χώρες εφαρμογής τους, καθιστώντας τες εύκολο και φθηνό θήραμα!
Τέλος σοβαρά θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν και οι πρακτικές των εθνικών αλλά και των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και funds, τα οποία αμείβουν ποικιλοτρόπως τόσο τα στελέχη τους-golden boys, όσο και εξωτερικούς συνεργάτες οι οποίοι συμβάλουν στην ενίσχυση των κερδών τους διαμεσολαβώντας είτε στην προσέλκυση καταθέσεων/επενδύσεων προσφέροντας χαμηλή απόδοση, είτε στην χορήγηση επωφελών για το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα υψηλότοκων δανείων.
Τα κέρδη των εν λόγω από τον δανεισμό των χωρών της Νότιας Ευρώπης, ήταν, είναι και θα είναι τεράστια!
Ως εκ τούτου, προκύπτει το βασανιστικό ερώτημα αν η συνολική συμπεριφορά της Γερμανίας έτυχε «ανταποδοτικών ωφελημάτων» από τους δανειστές, για παράδειγμα, με την ελαχιστοποίηση των επιτοκίων δανεισμού της;
Ενδεχομένως...
Γεγονός είναι, ότι, τα κριτήρια δανεισμού που εφαρμόζονται για την Γερμανία, απέχουν παρασάγγας από την πάγια τραπεζική πρακτική και βεβαίως από εκείνα που εφαρμόζονται για τις λοιπές ευρωπαϊκές χώρες.
Εξάλλου, για να διδαχθεί ως θεωρία στους φοιτητές ο «μερκελιανισμός», μένουν να εξεταστούν τόσο η παράμετρος που σχετίζεται με το κατά πόσον διασφαλίζεται η ευρωστία μιας οικονομίας με τόσο χαμηλή εσωτερική κατανάλωση, όσο και η ηθική της εφαρμογής του «μερκελιανισμού»!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου