όλους τους φορείς:
«Με αφορμή την επαναφορά του θέματος των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στην επικαιρότητα, από την κυβέρνηση με τον υφυπουργό κ. Μηταράκη μιλώντας στο συνέδριο του Economist η Διοίκηση του
Οι Ε.Ο.Ζ. ουσιαστικά είναι περιοχές ενός κράτους, οι οποίες λειτουργούν με ιδιότυπο καθεστώς και στην ουσία «απελευθερώνονται» από τα ελεγκτικά όργανα αυτού του κράτους και μεταβάλλονται σε περιοχές «ειδικού καθεστώτος» σε ευρεία και όχι σε στενή κλίμακα. Διαμορφώνεται ένα ελκυστικό πλαίσιο προσέλκυσης επενδύσεων, το οποίο περιλαμβάνει «ειδικές οικονομικές ζώνες με ξεχωριστό νομικό, διοικητικό και εργασιακό καθεστώς, προκειμένου να διευκολυνθούν οι επενδυτές, η κυβέρνηση μπορεί να προβλέψει απαλλαγές από τους εισαγωγικούς και τους εξαγωγικούς δασμούς, να απλοποιήσει τους τελωνειακούς και διοικητικούς ελέγχους και να παρέχει φορολογικά κίνητρα. Συνήθως ο στόχος είναι η αύξηση των ξένων επενδύσεων.
Σύμφωνα με μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, οι εργαζόμενοι αυτών των ζωνών δουλεύουν 10–12 ώρες καθημερινά, ενώ σε κάποιες περιόδους ακόμη και 16 ώρες συνεχώς. Πολλά εργοστάσια χρησιμοποιούν σύστημα ημερήσιων, ή εβδομαδιαίων πλάνων παραγωγής. Πράγμα που σημαίνει ότι για να πάρει ο εργάτης το μεροκάματό του πρέπει να πετύχει το πλάνο παραγωγής. Έτσι, σε κάποιες περιπτώσεις οι εργάτες είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν πέραν της «κανονικής» βάρδιας, στις Ε.Ο.Ζ. της Κίνας το μέσο ωράριο εργασίας κυμαίνεται από 54 έως 77 ώρες τη βδομάδα. Πρέπει να τονιστεί ότι η πρακτική των ΕΟΖ σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο (π.χ. Πολωνία, Ρωσία, Σκόπια, Ντουμπάϊ, Αρμενία, κλπ) έχει αποδείξει ότι οι επιδιωκόμενοι στόχοι των χωρών δεν επιτυγχάνονται, επίσης να σημειωθεί ότι η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας παρατηρεί στην λειτουργία και δράση των ΕΟΖ διεθνώς την εφαρμογή ατομικών συμβάσεων εργασίας και την απαγόρευση του συνδικαλίζεσθε, στις περισσότερες ΕΟΖ διεθνώς επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας, δηλαδή παραβίαση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, υποχρεωτικές υπερωρίες, εργασιακή ανασφάλεια, υποβαθμισμένες συνθήκες εργασίας.
Το συνδικαλιστικό κίνημα στην χώρα μας και το Εργατικό Κέντρο Ν. Έβρου ειδικότερα, με την γνώση και την στρατηγική του για ανάπτυξη – απασχόληση – αναδιανομή του εισοδήματος και κοινωνική συνοχή με όρους ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου για την χώρα μας και τις ελληνικές περιφέρειες, δεν μπορεί να δεχθεί ως μοντέλο περιφερειακής ανάπτυξης στην χώρα μας τον εργασιακό μεσαίωνα, την εργασιακή εξαθλίωση, την κινεζοποίηση των ελληνικών περιφερειών και την νεοπλασματική παραγωγική μεταμόρφωση τους.
Κατά την γνώμη μας για να αναπτυχθεί η περιοχή θα πρέπει να υπάρχει καινούργια γνώση για την υπάρχουσα κατάσταση και τις αναπτυξιακές δυνατότητες των περιφερειών και των νομών που αναδεικνύονται από αναλυτικές και όχι από περιγραφικές μελέτες.
Οι αλλαγές που χρειάζεται να πραγματοποιηθούν σχετικά με την προσέγγιση των αναπτυξιακών πολιτικών είναι ότι πρέπει να περάσουν από την λογική της μεταφοράς πόρων στη λογική της προσφοράς γνώσης.
Νέα γνώση σχετικά με τις δυνατότητες των αγορών και με τις δυνατότητες διαμόρφωσης νέων προϊόντων και υπηρεσιών.
Εξειδικευμένες γνώσεις για τη χρήση νέας τεχνολογίας.
Καινούργιες γνώσεις για τις μεθόδους οργάνωσης των επιχειρήσεων και ειδικότερα την πιστοποίηση της ποιότητας των προϊόντων.
Νέες εξειδικευμένες γνώσεις του ανθρώπινου δυναμικού.
ΓΕΩΡΓΙΑ – ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ:
Δημιουργία Ερευνητικού Κέντρου για μελέτες – οδηγίες, ως προς τα προϊόντα που μπορούν να παραχθούν σύμφωνα µε τις κλιματολογικές συνθήκες και τις ιδιότητες των εδαφών της περιοχής µας όπως επίσης και το είδος και παραγωγή των σπόρων που μπορεί να ευδοκιμήσει και να παραχθεί στον τόπο μας χωρίς να χρειάζεται να γίνονται εισαγωγές, καθώς και μελέτες για ιχθυοκαλλιέργειες που μπορούν να είναι βιώσιμες σε όλη την Περιφέρεια Ανατ. Μακεδονίας Θράκης.
Δημιουργία Σύγχρονων Κτηνοτροφικών μονάδων που οι ζωοτροφές θα παράγονται και θα επεξεργάζονται στο Νομό µας.
ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ:
Εκμετάλλευση των γεωθερμικών πεδίων της περιοχής για ήπιες μορφές ανάπτυξης θερμοκήπια και τηλεθέρμανση κ.τ.λ.π.
Εκμετάλλευση των συγκοινωνιακών πλεονεκτημάτων που έχουμε Εγνατία οδός, σιδηροδρομική γραμμή, θαλάσσιες μεταφορές, Αεροπορικές μεταφορές, οδική και σιδηροδρομική σύνδεση του Λιμανιού για να επιτευχθούν συνδυασμένες μεταφορές Δημιουργία Εμπορευματικού Κέντρου – Διαμετακομιστικό.
Και κατά δεύτερο λόγο στο κομμάτι των Εργασιακών σχέσεων όπου σύμφωνα με την διεθνή πρακτική επικρατούνε συνθήκες μεσαίωνα σε δυο εκθέσεις που παρουσιάστηκαν πρόσφατα μία στην Αλεξανδρούπολη και μία στην περιφέρεια παρακάμπτεται με δυο γραμμές λέγοντας ότι θα ισχύσει ότι και σε όλη την επικράτεια. (Μήπως αυτός είναι ο λόγος για την αποδιάρθρωση ολόκληρου του νομοθετικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων;).
Κατά συνέπεια, η προσέγγιση του ζητήματος της περιφερειακής ανάπτυξης απαιτεί σοβαρές αλλαγές σε σχέση με την ως τώρα στρατηγική και πρακτική. Δεν αρκεί για την ανάπτυξη των περιφερειών της χώρας η δημιουργία ενός αυτοκινητόδρομου, ενός λιμανιού, ενός σιδηροδρόμου, μιας βιομηχανικής περιοχής, ή ενός Πανεπιστημίου ή ενός ΤΕΙ. Απαιτείται πριν απ΄ αυτά η διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου όπου οι υποδομές, τα δίκτυα, η γνώση, η καινοτομία και όχι η προνομιακή επιχειρηματικότητα, το ανθρώπινο δυναμικό, οι πόροι, θα αποτελέσουν ένα ολοκληρωμένο σύμπλεγμα δραστηριοτήτων.»
Το Διοικητικό Συμβούλιο
του Εργατ/κού Κέντρου Ν. Έβρου
photo:alexpolisonline
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου