Ρωσία-Ουκρανία: Ο πόλεμος , η αλήθεια και η επικίνδυνη προπαγάνδα!


 
Γράφει ο
Παναγιώτης Γερογλής*

Ταξχος ε.α.

Η ρωσο-ουκρανική κρίση, η οποία ξεκίνησε την 24 Φεβρουαρίου 2022, ως «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», σύμφωνα με την ρωσική πλευρά, δεν παύει να αποτελεί ξεκάθαρη στρατιωτική εισβολή εναντίον της κυριαρχίας και της εδαφικής επικράτειας μιάς άλλης χώρας.

Αναφορικά με τις αιτίες και τις αφορμές  που οδήγησαν τη Ρωσία σε αυτή την ενέργεια, έχω αναφερθεί διεξοδικά σε άρθρα και συνεντεύξεις του διαρρεύσαντος επταμήνου. Οι συγκρουσιακές αφορμές είναι εύκολο να δημιουργηθούν οποτεδήποτε, στη βάση υπαρκτών αιτιών (συμφερόντων), άλλες προδήλως ορατές, άλλες λιγότερο ορατές.

Κρίνεται όμως σκόπιμο, για την αντικειμενική και ορθή  προσέγγιση, να τονιστούν έστω και συνοπτικά οι σημαντικές αιτίες της σύγκρουσης, όπως:   οι  διαρκείς από δεκαπενταετίας προκλητικές ενέργειες υπερεπέκτασης του ΝΑΤΟ παρά τις αντίθετες περί τούτου υποσχέσεις προς τη ρωσική πλευρά, το ρωσικό στρατηγικό διακύβευμα ασφαλείας για την ύπαρξη buffer zone στα δυτικά ρωσικά σύνορα, οι προηγούμενες προσπάθειες αποσταθεροποίησης της Γεωργίας και η επακόλουθη ρωσική εισβολή (Αυγ 2008) , τα γεγονότα στην πλατεία Euromaidan (Νοε 2013), η  ανατροπή του Ουκρανού προέδρου Γιαννουκόβιτς (Φεβ  2014),  οι μαζικές δολοφονίες πολιτών και φρικαλεότητες που έλαβαν χώρα στο κτίριο των Συνδικάτων και στην κεντρική πλατεία της Οδησσού (Μαι 2014),  το ζωτικό  έδαφος της χερσονήσου της Κριμαίας άμεσα συνυφασμένο με την τεράστια  ναυτική βάση του στόλου της Μαύρης Θάλασσας και την εκπεμπόμενη άσκηση ρωσικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της (1994-2014, το οποίο οδήγησε σε προσάρτηση της στη ρωσική επικράτεια, μέσω των τετελεσμένων υβριδικών επιχειρήσεων), η «δυτικοϋποστηριζόμενη»  άνοδος στην ουκρανική  εξουσία ενός ηθοποιού ο οποίος αποδεικνύεται τραγικός (2019), η άνοδος και νομή της εξουσίας από εξτρεμιστικές φιλοναζιστικές ακροδεξιές δυναμεις με παράλληλη  δημιουργία παραστρατιωτικών οργανώσεων (2014), η διακυβέρνηση από μία κατ’  επίφαση «δημοκρατική» ολιγαρχία με σκανδαλώδη διαφθορά και ακραία βάναυση καταπιεστική συμπεριφορά προς του ρωσόφωνους πληθυσμούς ιδιαίτερα των περιφερειών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ (2014 –  ), , η μη τήρηση των προβλέψεων της Συμφωνίας του Μινσκ ΙΙ (2015), η πρόσφατη προσπάθεια αποσταθεροποίησης του Καζακστάν (Ιαν 22) και η άμεση ρωσική αντίδραση…

Πέραν των παραπάνω αιτιών, οι οποίες εμπεριέχουν και ικανό αριθμό αντικρουόμενων συμφερόντων, στα καθαυτά συμφέροντα, δεν θα πρέπει να διαλάθουν της προσοχής  η ύπαρξη σημαντικών φυσικών πόρων και δη μεταλλευμάτων και σπανίων γαιών στην ΝΑνατολική Ουκρανία, οι οδεύσεις αγωγών  ενέργειας, οι σημαντικές εκτάσεις καλλιεργουμένων εδαφών, ή ύπαρξη βιομηχανικών συγκροτημάτων, καθώς βέβαια και οι παράκτιες προσβάσεις στη Μαύρη θάλασσα ( η κατοχή των οποίων θα μπορούσε να καταστήσει και να περιορίσει την Ουκρανία σε «περίκλειστο  κράτος» και να προσδώσει έτι περαιτέρω βαθμούς ελέγχου στη Ρωσία για τον έλεγχο των λιμένων , το διαμετακομιστικό εμπόριο και την επαύξηση ελέγχου και προβολής ισχύος στη Μαύρη Θάλασσα)..

Η «ένδυση» στο αρχικό διάγγελμα Πούτιν, ιστορικών και εθνολογικών στοιχείων, δεν παύει βέβαια να αποτελεί μια χρήσιμη προσέγγιση για την αιτιολόγηση   της «ειδικής επιχείρησης»…

Κατά τη διάρκεια των επτά αυτών μηνών, πολλά έχουν συμβεί…τόσο επί του εδάφους στο επιχειρησιακό περιβάλλον, όσο και στο χώρο της διεθνούς διπλωματίας…

Η «Δύση» (λέγε με Η.Π.Α., Η.Β., ΝΑΤΟ,Ε.Ε.), ξεκάθαρα υποδαύλισε το ξέσπασμα της σύγκρουσης , ενώ σε αντιδιαστολή με το «ειρηνοποιητικό» παρελθόν και ρόλο της (ιδιαίτερα για την Ε.Ε.), συνεχίζει να διατηρεί αμείωτη την ένταση της σύγκρουσης. Με την άκριτη υποταγή  στα Αγγλοσαξονικά κελεύσματα, συνεισφέρει με κάθε τρόπο/βοήθεια προς την Ουκρανία (οικονομική βοήθεια, υλικοτεχνική υποστήριξη, διαρκής παροχή κάθε φύσης στρατιωτικού εξοπλισμού και μέσων) , ενώ δεν έχει εκδηλωθεί καμία σοβαρή πρωτοβουλία για την έστω προσωρινή παύση της σύγκρουσης, αφήνοντας χώρο στη διπλωματία. Οι κατ’ εξοχήν διεθνείς οργανισμοί με αντικείμενο τη διεθνή ασφάλεια, ειρήνευση και σταθερότητα, λάμπουν δια της απουσίας τους (ΟΗΕ,ΟΑΣΕ,Ε.Ε…)  Οι δε επιβαλλόμενες  αντιρωσικές κυρώσεις, με προεξάρχουσες αυτές στον ενεργειακό και οικονομικό τομέα, έχουν γυρίσει ως μπούμερανγκ, εναντίον της καθημερινότητας και του επιπέδου της ζωής των πολιτών, ιδιαίτερα αυτών της Ε.Ε.. Μιας Ε.Ε., της οποίας τα συμφέροντα και οι οικονομικοί δείκτες έχουν πληγεί σοβαρότατα και σίγουρα θα χρειαστεί πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για την όποια ανάκαμψη τους (αν στο μεταξύ, δεν έχει συμβεί κάτι ακόμη δυσμενέστερο)…Οι ζημιές ιδιαίτερα  στην .Ε.Ε, είναι τόσο σοβαρές που έχουν δημιουργήσει ρηγματώσεις στην πολιτική  συνοχή της, έχουν ήδη ρίξει κυβερνήσεις και έχουν προκαλέσει διαγγέλματα πολιτικών ηγετών για το τέλος της ευμάρειας…Η δημόσια ανησυχία πλέον εκφράζεται  με αναπάντητα ερωτηματικά για τις αυτοκτονικές πολιτικές που εφαρμόζονται από τις Βρυξέλλες, ενώ εγείρονται δεύτερες σκέψεις, αν τελικά πρωταρχικός στόχος των αγγλοσαξωνικής έμπνευσης κυρώσεων, ήταν η Ρωσία, ή η ίδια η Ε.Ε….

Αναζητώντας διαχρονικά στην ιστορία έστω και ένα παράδειγμα σύγκρουσης, όπου το ένα εμπλεκόμενο κράτος να ζητά και να απαιτεί διαρκώς από τη «διεθνή κοινότητα» (όχι από «συμμάχους») εξοπλισμούς, και κάθε είδους οικονομική/υλικοτεχνική υποστήριξη, και εν τέλει αυτά να του παρέχονται αφειδώς, καθίσταται παραπάνω από κατανοητό ότι μπαίνουμε όλο και βαθύτερα στην εποχή των συγκρούσεων «δια αντιπροσώπων» (era of war by proxies, συνέντευξη στο militaire της 21 Απρ 2022)…

Και ενώ ο  proxy war, επιχειρησιακά επί του πεδίου μπορεί να λαμβάνει χώρα με τη μορφή ιδιωτικών στρατών (PCASP/private armies),  σε στρατηγικό επίπεδο  στη σύγκρουση συμφερόντων δύο αντιπάλων,  κάλλιστα πλέον μπορεί να εισέλθει μια τρίτη ελεγχόμενη / χρησιμοποιούμενη  χώρα, αναλαμβάνοντας το ρόλο του «χρήσιμου ηλιθίου / έξυπνου» (εξαρτάται από την οπτική που βλέπει κανείς τα πράγματα).  Με τον τρόπο αυτό, ο ένας εκ των εμπλεκομένων που χρησιμοποιεί την τρίτη χώρα, δρα εκ του ασφαλούς, αφού μειώνει τους πόρους και τις δυνατότητες του αντιπάλου του, χωρίς σημαντικές δικές του απώλειες , τόσο ανθρώπινες όσο και σε πόρους-δυνατότητες του. Αντίθετα η τρίτη χρησιμοποιούμενη χώρα, θα αντιμετωπίσει σημαντικές απώλειες αφού θα αντιμετωπίσει την μήνι του έτερου εμπλεκομένου, προξενώντας όμως και σε αυτόν αντίστοιχες απώλειες…

Εν προκειμένω,  στην  ρωσοουκρανική κρίση η οποία σωβεί ανελλιπώς επί επτάμηνο, από ουκρανικής πλευράς δεν επετεύχθει ο στόχος εισδοχής στο ΝΑΤΟ, παρά τις πολεμικές επιχειρήσεις στις οποίες ενεπλάκει η χώρα,  έχουν απωλεσθεί εδάφη περί του 20% της συνολικής προηγούμενης εδαφικής επικράτειας, έχουν καταστραφεί σημαντικές υποδομές αλλά και χιλιάδες κατοικίες, έχει πληγεί η οικονομία και οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, έχουν καταστραφεί σημαντικές στρατιωτικές δυνατότητες, έχει αλλωθεί το γόητρο της και το σημαντικότερο δυστυχώς, η απώλεια δεκάδων χιλιάδων ανθρωπίνων ζωών, αμάχων και στρατευμένων, με εκκατομύρια πρόσφυγες και IDPs (internally displaced persons). Από ρωσικής πλευράς, έχουν καταγραφεί σημαντικά εδαφικά κέρδη (επικείμενη η προσάρτηση των κατεχομένων περιοχών κατόπιν δημοψηφισμάτων) , ενισχύθηκαν σημαντικά οι οικονομικοί δείκτες παρά την εφαρμογή των ενεργειακών και οικονομικών κυρώσεων της Δύσης, δημιουργήθηκαν συνθήκες για την προσέγγιση με Κίνα, Ινδία και ισχυροποιήθηκαν οι σχέσεις με BRICS, με αντίτιμο την έστω και μερική διεθνή απομόνωση της, την καταστροφή σημαντικών στρατιωτικών δυνατοτήτων και δυστυχώς την απώλεια χιλιάδων ανθρωπίνων ζωών (στρατευμένων).

Στο επιχειρησιακό επίπεδο, κατόπιν των ρωσικών σημαντικών απωλειών και αφού “δεν της βγήκε” η αρχική κεραυνοβόλος επιχείρηση στο Κίεβο (συγκράτησε όμως και συνεχίζει να συγκρατεί μεγάλο μέρος των Ουκρανικών δυνάμεων στο βορά), η Ρωσία αντιλήφθηκε ότι η υπόψη εμπλοκή σε μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς δεν θα αποβεί σε όφελος της και εκτιμάται ότι πλέον επιδίδεται σε έναν πόλεμο «οικονομίας» versus «δυτικής σπατάλης»… Εξ ου και η από διμήνου-τριμήνου αλλαγή τακτικής της,  με ευρύτατη χρήση πυρών πυροβολικού και κατευθυνομένων βλημάτων, η προσπάθεια εφελκυσμού των ουκρανικών δυνάμεων σε πιθανούς χώρους καταστροφής τους δια πυρών, και η αποφυγή εμπλοκής αγώνα σε αστικούς ιστούς οι οποίοι ευθύνονται για το μέγιστο των ρωσικών απωλειών σε στρατεύματα και εξοπλισμους..Η ύπαρξη δυτικών «στρατιωτικών συμβούλων» ( οι οποίοι δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ μέχρι τώρα από τις χώρες αποστολής τους, ακόμη και αν δεν είχαν «αποχωρήσει   επίσημα» από τις ΕΔ της χώρας τους), εθελοντών και μισθοφόρων οι οποίοι συνεχίζουν και μάχονται στο πλευρό της Ουκρανίας είναι πλέον αδιαμφισβήτητη. Ομοίως και η εμπλοκή του ιδιωτικού στρατού της Wagner, από ρωσικής πλευράς, μαζί με αριθμό εθελοντών, δίνοντας συνολικά και τη νέα πραγματικότητα των ενόπλων συγκρούσεων στην era of proxies και στο επιχειρησιακό/τακτικό επίπεδο. Παράλληλα, εκτιμάται ότι η χρήση ενός νέου αμυντικού δόγματος που εφαρμόστηκε από την Ουκρανία  (mosaic) με πηγή έμπνευσης από την άλλη πλευρά του ατλαντικού, ενώ κατέστει ιδιαίτερα ικανό στον αγώνα εντός αστικού ιστού, με σημαντική πρόκληση φθορών, απωλειών και αποδιοργάνωσης στον αντίπαλο, δεν είναι ικανό να ανατρέψει την πραγματικότητα επί του πεδίου. Χωρίς τη συγκέντρωση ικανών δυνάμεων και μέσων πυρός , για τις οποίες απαιτείται η κατάλληλη σχεδίαση, οργάνωση, προετοιμασία , εκπαίδευση και συγκέντρωση δυνάμεων, δεν είναι  δυνατόν να πραγματοποιηθούν ευρίας κλίμακας αντεπιθέσεις .

Πέραν όμως των ενόπλων συγκρούσεων,  δεν παύουν να διεξάγονται εξίσου ανελλιπώς και οι αντίστοιχες πληροφοριακές κα ψυχολογικές επιχειρήσεις, εμπεριέχοντας και το φάσμα της προπαγάνδας. Δυστυχώς η Δύση, επέλεξε να διεξάγει τέτοιες έχοντας στοχοποιήσει και τα «φίλια ακροατήρια»… Φίλια καθόσον σύμφωνα με την κυβέρνηση και τον κ.ΠΘ, βρισκόμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία!!!! και διεξάγουμε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας!!! (πρόσφατες δηλώσεις ΠΘ από τη Γ.Σ. ΟΗΕ),και βέβαια έχουμε μπροστά μας να υποστούμε και τις αντίστοιχες συνέπειες των υπόψη κυβερνητικών επιλογών και ενεργειών. Συνέπειες ενόψει  του επερχόμενου χειμώνα, οι οποίες θα καταστούν άμεσα ορατές στο ενεργειακό πεδίο (θέρμανση, ηλεκτροδότηση, μετακινήσεις), αλλά και στην καθημερινότητα με ανατιμήσεις όλων των αγαθών και υπηρεσιών, αύξηση του κόστους ζωής, πληθωρισμό και στασιμότητα μισθών-συντάξεων και εν τέλει ξεκάθαρη μείωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, η οποία είναι ήδη παραπάνω από ορατή..

Παράλληλα βέβαια δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τον Δεκ 21, την επίσκεψη του κ.ΠΘ στο Σότσι, τη συνάντησή του με κ.Πούτιν, τα χαμόγελα, τον εορτασμό του Ιστορικού έτους Ελλάδας Ρωσίας, τις πολύ καλές σχέσεις των δύο χωρών και τα περιθώρια βελτίωσης των σχέσεων των δύο χωρών, τόσο σε διπλωματικό, όσο και σε οικονομικό, εμπορικό και τουριστικό  επίπεδο…Το τι άλλαξε από τον Δεκ 21, μέχρι το «διεξάγουμε πόλεμο» με τη Ρωσία, και γιατί βγήκαμε μπροστά «βασιλικότεροι του βασιλέως», με εμπρηστικές ξεκάθαρα πολεμικές ρητορικές, κυρώσεις οι οποίες βλάπτουν καταφανώς τα εθνικά και ευρωπαϊκά συμφέροντα, με αποστολή στρατιωτικού υλικού και αποστολή σημαντικών οπλικών συστημάτων  εις βάρος εθνικών αμυντικών δυνατοτήτων…με μόνιμη επωδό ότι βρισκόμαστε «στη σωστή πλευρά της ιστορίας»…είναι κάτι το οποίο παραμένει δυσνόητο,  και ο πλέον αρμόδιος να απαντήσει είναι ο κ.ΠΘ και η αδελφή του…

Να διευκρινίσω, αλλά και να υπενθυμίσω, ότι η Δύση, αυτή που κόπτεται για την ορθή και αντικειμενική ενημέρωση και για την ανάδειξη της αλήθειας, έχει απαγορεύσει στους κατοίκους της, τη διαδικτυακή πρόσβασή σε ρωσικά κρατικά ΜΜΕ (και στην Ελλάδα βέβαια), κάτι το οποίο προκάλεσε την αγωγή Ολλανδών δημοσιογράφων έναντι της λογοκρισίας της Ε.Ε….Και είναι τόσο έντονη η οσμή λογοκρισίας και προπαγάνδας, που δεν δίστασε να αγγίξει και την τέχνη, επαναφέροντας μνήμες και φαντάσματα ενός νεωτεριστικού μακαρθισμού..

Ειδικότερα όμως στο αντικείμενο των πληροφοριακών και ψυχολογικών επιχειρήσεων, ( εντός κάποιου βαθμού, κατανοητές και θεμιτές…), θα πρέπει να διευκρινιστεί  όμως ότι αυτές δεν δύνανται να εμπεριέχουν ψεύδη…Η διασπορά φημών, ψευδών ειδήσεων , η ανάμειξη μερικώς αληθών πληροφοριών με ψεύδη και η περαιτέρω διάδοση τους εμπίπτει στους μηχανισμούς της προπαγάνδας, η οποία δεν είναι ούτε θεμιτή, ούτε ηθικά αποδεκτή και βέβαια υπό προϋποθέσεις παραμένει και ποινικά κολάσιμη..

Ερχόμενος λοιπόν στα τελευταία γεγονότα, μετά το διάγγελμα Πούτιν για μερική επιστράτευση στη Ρωσία, στη χώρα μας η τηλεόραση,  ο τύπος και τα ηλεκτρονικά μέσα του διαδικτύου, έχουν κατακλυστεί από άρθρα, βίντεο, φωτογραφίες για ισχυρές αντιπολεμικές διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις στη Ρωσία, για αρνητές στράτευσης, για κύμα φυγής με κάθε μέσο, για ουρές 35 χλμ στα σύνορα με τη Φιλανδία, για πτήσεις όπου φύγει-φύγει έστω και με κόστος 10.000 χιλ ευρώ  για ένα εισιτήριο και πολλά άλλα…Βλέπω δημοσιογράφους να παρουσιάζουν τα ανωτέρω και θυμάμαι ότι είναι οι ίδιοι που στην κρίση των Ιμίων  1996 έδειχναν σε ζωντανή σύνδεση τα πολεμικά μας πλοία   να αναχωρούν από το Ναύσταθμο, παρέχοντας  (άθελα τους??) πλείστες πληροφορίες για τον φόρτο των πλοίων, τα βλήματα, το προσωπικό, την ώρα αναχώρησης κ.λπ…Ειδικότερα θυμάμαι και ένα άλλο περιστατικό ομηρίας με τραγική κατάληξη για μία νέα κοπέλα, όπου ο δημοσιογράφος αυτόκλητα είχε αναλάβει και το ρόλο ειδικού διαπραγματευτή εν μέσω ζωντανής σύνδεσης…Και αναρωτιέμαι αν έχει αλλάξει κάτι σε αυτή τη χώρα…Αν έχει υπάρξει ένα έστω νομικό πλαίσιο για να μην ξαναδούμε και βιώσουμε ξανά τις ίδιες εικόνες…

Γυρίζοντας πίσω στην προπαγάνδα, να διευκρινίσω λοιπόν, ότι σήμερα 23 Σεπ 22, σύμφωνα με μηχανές αναζήτησης αεροπορικών εισιτηρίων, υπάρχουν πτήσεις από Μόσχα για πολλούς προορισμούς  με τιμές που ξεκινούν από 500 $ (με επιστροφή) , χωρίς να παρουσιάζουν υπερβολικές αυξήσεις πέραν των συνήθων τιμών (παρά το last minute) . Στο ίδιο μήκος κύματος,  οι Φιλανδικές αρχές (προς τιμήν τους και παρά τις ψυχρές σχέσεις με τη Ρωσία, μετά την πρόθεσή της Φιλανδίας-Σουηδίας,  να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ),  διέψευσαν τις πληροφορίες για ουρές χιλιομέτρων από Ρώσους πολίτες  στα φιλανδικά σύνορα, μετά το διάγγελμα Πούτιν (σχετικές ανακοινώσει μέσω AP/assosiated press και Νορβηγικού πρακτορείου ειδήσεων, καθώς και άλλων..)…Ομοίως αναρωτιέμαι (ρητορικό το ερώτημα ), αν οι χίλιοι διαδηλωτές στη Μόσχα , δηλαδή σε μια πόλη των 12 εκ. κατοίκων και μερικές εκατοντάδες άλλων διαδηλωτών σε μια χώρα των 145 εκ αποτελούν κρίσιμη μάζα…

Οι απαντήσεις σε όλα τα ανωτέρω, για αυτά που μας “σερβίρουν”,  δικές σας…
 
 
*Παναγιώτης Γερογλής
Ταξχος ε.α.
Diploma in Diplomatic and Strategic Relations
MA in International Security and Applied Strategy
ex Mil Adv of Greece to the UN
ex Mil Rep of Greece to the OSCE
NATO/MPSOTC Cdr
HNDGS/MMLC Cdr
EU Pol Adv/ESDC/EU
 

Υ.Γ.1: Για  όσους  εμπλέκεστε με πληροφοριακές-ψυχολογικές επιχειρήσεις και τα χρησιμοποιούμενα σας όργανα : Προτείνω να σοβαρευτείτε και να ασχοληθείτε με τις επιχειρήσεις ενημέρωσης κοινού , για την ψυχική και ηθική προετοιμασία των πολιτών και της κοινωνίας, κάνοντας focus sτον πραγματικό αντίπαλο της χώρας, ο οποίος είναι προ των πυλών (και εν μέρει εντός)  τρίζοντας ήδη  τα δόντια του.

Υ.Γ.2. : Προς τους άρχοντες : “Τον άρχων, τριών δη μέμνησθαι.  Πρωτον  ότι ανθρώπων άρχει.. Δεύτερον ότι κατά νόμον άρχει… και τρίτον, ότι ουκ αεί άρχει….” Αγάθων (450-400 π.χ.). ..Το πρώτο βλέπω ότι δεν έχει γίνει κατανοητό.. Το δεύτερο αντιλαμβάνομαι ότι έχει καταστρατηγηθεί πλήρως.. Τονίζω όμως , ιδιαίτερα το τρίτο.. το ουκ αεί άρχει…

Υ.Γ.3: Πάντοτε αισιόδοξος…Ψηλά το κεφάλι!!…Ο τόπος αυτός και το έθνος του, έχει δείξει ότι ξέρουν 2.500  χρόνια τώρα να γράφουν την ιστορία τους…Τη δική τους ιστορία, ανόθευτη και απαραχάρακτη, προσφέροντας διαρκή φάρο ακόμη και στα πιο βαθιά σκοτάδια της ανθρωπότητας!!..και να κάνουν πέρα τόσο τη «σωστή πλευρά της», όπως τους την σέρβιραν  πριν ακόμη αυτή καν γραφτεί, όσο και αυτούς που  τους την πρόσφεραν!!..

https://www.militaire.gr

Αναρτήθηκε από τον Στρατηγό εα κ. Αθανάσιο Καραντζίκο


Πηγή
Μοιραστείτε το στο Google Plus

1ki1 news - 1ki1news

Το 1ki1 News Group είναι πολυσυλλεκτικός διαδικτυακός τόπος που ανανεώνεται συνεχώς, όλο το 24ώρο, όλο τον χρόνο.

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου