Του Μιχάλη Ψύλου
psilosm@naftemporiki.gr
Τι θα ανακοινώσει σήμερα ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν στην Κόκκινη Πλατεία; Πόλεμο ή ειρήνη; Το ερώτημα αυτό διατυπώνεται από το σύνολο του διεθνούς Τύπου, καθώς τα ρωσικά άρματα μάχης θα διασχίζουν την Κόκκινη Πλατεία, στην καθιερωμένη παρέλαση για την 77η επέτειο της «Ημέρας της Νίκης» και της ήττας της Ναζιστικής Γερμανίας, στον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η εντυπωσιακή πρόβα της στρατιωτικής παρέλασης, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο, προδιαθέτει για μεγάλη επίδειξη δύναμης, όπως λένε στην «Ναυτεμπορική», ξένοι δημοσιογράφοι στη ρωσική πρωτεύουσα. Χιλιάδες στρατιώτες, τανκς, τεθωρακισμένα οχήματα και οι υπερσύγχρονοι εκτοξευτές πυραύλων Tornado-G, ενώ στον αέρα θα υπερίπτανται 77 μαχητικά αεροσκάφη, όσα και τα χρόνια από το τέλος του πολέμου.
.webp)
Η αγωνία για το απρόβλεπτο
Ανεξάρτητα πάντως από τι έχει στο μυαλό του ο Πούτιν για τη συνέχιση του πολέμου, η υπόλοιπη ανθρωπότητα περιμένει με μεγάλη αγωνία τα «νέα». Γιατί το κόστος του πολέμου στην Ουκρανία -πέρα από τις ανυπολόγιστες απώλειες στην ίδια την πολύπαθη χώρα- γίνεται όλο και πιο καταστροφικό, σχεδόν για ολόκληρο τον πλανήτη.
Από την ημέρα που ξέσπασε ο πόλεμος, ένα ωστικό, σεισμικό κύμα εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο: Στην Ευρώπη, σχεδόν 23 χρόνια μετά την επίθεση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, μαίνεται ξανά ένας πόλεμος, με απρόβλεπτες συνέπειες. Η Αμερική έχει καταστήσει σαφές ότι ο στόχος είναι η αποδυνάμωση της Ρωσίας, ώστε να μην τολμήσει να επαναλάβει ανάλογες επιθέσεις σε γειτονικές χώρες.
Και η σύγκρουση στην Ουκρανία ως αποτέλεσμα της ρωσικής εισβολής, δίνει το έναυσμα ή το επιχείρημα. Μόνο που αυτή είναι η μια από τις δύο μεγάλες συγκρούσεις για τις οποίες η Δύση προετοιμάζεται εδώ και χρόνια:
- Πρώτον, εναντίον της Ρωσίας, η οποία έχει σταθεροποιηθεί μετά τη δραματική παρακμή στη δεκαετία του 1990 και τώρα διεκδικεί μια επιστροφή στην ιδέα της «αυτοκρατορίας».
- Δεύτερον, ενάντια στην Κίνα, η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα να γίνει παγκόσμια δύναμη με τη ραγδαία άνοδό της, γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Πόλεμος με τη Ρωσία;»
«Στη λογική αυτής της πολιτικής βρίσκεται μια μελλοντική στρατιωτική αντιπαράθεση, με την οποία το σενάριο ενός παγκόσμιου πολέμου που να καλύπτει όλο τον κόσμο, εμφανίζεται επίσης απειλητικό εάν η φωτιά επιταχυνθεί περαιτέρω», γράφει ο Στίβεν Κοέν στο βιβλίο του : «Πόλεμος με τη Ρωσία;» Ο Κοέν παρέχει μια διεξοδική ανάλυση των σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας από το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης και τη δυναμική αυτών των σχέσεων σε σχέση με την Ουκρανία από το 2013. Υποστηρίζει ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι ένας «πόλεμος διά αντιπροσώπων». Έναν πόλεμο που περιλαμβάνει πολλές δυνάμεις ,εκτός των δύο εμπολέμων.
Αποτέλεσμα: «Ο κίνδυνος μιας άμεσης σύγκρουσης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας συνεχίζει να αυξάνεται στην Ουκρανία», λέει ο Κοέν. «Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών βλέπει τον κόσμο χωρισμένο σε δημοκρατίες και αυτοκρατορίες. Οι κυβερνήσεις που θεωρούνται από την Ουάσιγκτον ότι είναι εχθρικές προς αυτήν. ορίζονται ως απολυταρχικά κράτη. Μόνο που έννοια της «δημοκρατίας» στερείται μεγάλο μέρος του πολιτικού της περιεχομένου και χρησιμοποιείται για σκοπούς προώθησης κυβερνητικών αλλαγών που είναι επωφελείς για τα παγκόσμια συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε ότι αυτός ο πόλεμος «μπορεί να διαρκέσει για πολύ καιρό, για πολλούς μήνες, ακόμη και για χρόνια», κάτι που θα έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμό μεταξύ των πολιτικών ηγετών της Ευρώπης. Οι συνέπειες ενός δεύτερου πολέμου τύπου Βιετνάμ από τη Ρωσία θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές τόσο για την Ουκρανία όσο και για την Ευρώπη.
Η πυρηνική απειλή
Οι εικόνες στην Κόκκινη Πλατεία, δείχνουν ότι για πρώτη φορά εδώ και 30 χρόνια, τα πυρηνικά όπλα της Ρωσίας έχουν πραγματικό νόημα - τουλάχιστον από τη σκοπιά της Μόσχας. Περίπου το 13% των ρωσικών στρατιωτικών δαπανών προορίζεται για τη συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό των όπλων μαζικής καταστροφής κάθε χρόνο. Μολονότι η Ρωσία πάντα εμμένει στο πυρηνικό της δόγμα σχεδόν χωρίς συζήτηση, το Κρεμλίνο είναι σημαντικό να δικαιολογεί στον ρωσικό πληθυσμό τέτοια τεράστια ποσά - ειδικά όταν χρειάζονται επειγόντως αλλού, είτε για την επέκταση των υποδομών είτε για επενδύσεις στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. Αλλά ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας μπορεί παράξενα να παρέχει ακριβώς αυτή τη δικαιολογία που χρειάζεται ο Πούτιν.
Ένα είναι σίγουρο: ο Πούτιν γνωρίζει τις συνέπειες των λόγων του. Η λανθάνουσα απειλή ενός πυρηνικού πολέμου του επιτρέπει να συνεχίσει τον συμβατικό πόλεμο και του δίνει πολύτιμο χρόνο για τα υπόλοιπα σχέδιά του.
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου