Το χάντμπολ κρατά τα τελευταία 40 χρόνια τον δικό του οικογενειακό χαρακτήρα, που οδηγεί κάποιες φορές στην εσωστρέφεια, αλλά, κατά κύριο λόγο, προκαλεί έλξη, απλώς, γιατί είναι ένα αυθεντικό άθλημα που το υπηρετούν άνθρωποι οι οποίοι κερδίζουν ( σε όποιο επίπεδο ) λιγότερα από όσα προσφέρουν σε αυτό.
Ενα όμορφο γεγονός που σημειώθηκε στην Καστοριά, επιβεβαιώνει ότι, κυριολεκτικά, το χάντμπολ, που έχει πολλές προσωπικές ιστορίες ( αρκεί να θέλεις να ψάξεις να τις βρείς και να ασχολείσαι με τους ανθρώπους...) δίνει ζωή....
Με την ελπίδα ότι δεν θα κατηγορηθούμε για αυθαιρεσία, επειδή δεν πήραμε την άδεια τους για την δημοσιοποίηση της προσωπικής φωτογραφίας, δίνουμε τις καλύτερες ευχές μας, πραγματικά με αίσθημα συγκίνησης για την ιδιαιτερότητα, στην αθλήτρια Στέφι Μπαζίνα και τον σύζυγο της για το νεογέννητο αγοράκι τους και στον προπονητή-μαιευτήρα Ηλία Τάρε τα συγχαρητήρια, γιατί πρέπει πλέον να έχει ακόμα λόγο ώστε να καμαρώνει, καθώς, ήταν εκείνος που εμπιστεύθηκε η Στέφι για την γέννα της.
Αυτά θα θυμόμαστε από την σχέση μας με τον αθλητισμό. Τα ανθρώπινα. Ολα τα άλλα, έπονται.
Ο Ηλίας ήταν προπονητής της Στέφ και όπως παραδέχθηκε, ήταν ιδιαίτερη στιγμή για εκείνον η γέννα του μωρού της αθλήτριας του, καθώς, για πρώτη φορά έφερε στον κόσμο παιδί μίας ΄΄ αθλητικής κόρης΄΄ του.
Και όπως σχολίασε ο Ηλίας ΄΄ εμείς, η δεύτερη οικογένεια σου στο χάντμπολ θα είμαστε εκεί για ότι χρειαστείς ΄΄.
Χαρακτηριστικό το σχόλιο της Μπαζίνα : ΄΄ Πρώτη γέννα σε παίχτρια HANDBALL. Εκτός από καλύτερος προπονητής είναι και ο καλύτερος doctor . Σε ευχαριστώ που σε έχω στην ζωή μου.... Δεύτερη οικογένεια μου το HANDBALL..... Κορίτσια είστε στα καλύτερα χέρια με τον καλύτερο άνθρωπο. Να τον εκτιμάτε και να τον σέβεστε γιατί το αξίζει!!!! ΄΄.
Νίκος Δελαγραμμάτικας
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου