Αγαπητέ κ. Διευθυντά του Πρακτορείου Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Ρομφαία» (το αρχικό άρθρο εδώ),
θεωρώ ότι στις κρίσιμες εξελίξεις για την πατρίδα μας, οι οποίες διαδραματίζονται, το τελευταίο διάστημα, σε όλη την Ελληνοτουρκική μεθόριο, χερσαία ή θαλάσσια, οφείλουμε να αναδείξουμε ή να ομολογήσουμε κάθε πατριωτική πράξη ή φωνή η οποία συμβάλλει στην ενότητα κι ομοψυχία των Ελλήνων.
Επίσης, οφείλουμε σε έναν μεγάλο Άγιο της εποχής μας, τον Άγιο Παΐσιο, που άγγιξε όσο κανείς τα εθνικά μας θέματα, να μην είμαστε αδιάφοροι.
Ο ίδιος, όπως γνωρίζουμε από το κείμενο «Υπέρ του Γένους και της Πατρίδος»: «…στα θέματα της Πατρίδος δεν ήθελε οι Χριστιανοί να είναι αδιάφοροι. Πολύ λυπόταν που έβλεπε πνευματικούς ανθρώπους να επιζητούν να βολευθούν οι ίδιοι και να μην ενδιαφέρονται για την Πατρίδα. Ο καημός του και η απορία του ήταν πως οι υπεύθυνοι δεν αντιλαμβάνονται πού οδηγούμαστε».
(Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου
†Ιερομονάχου ΙΣΑΑΚ).
†Ιερομονάχου ΙΣΑΑΚ).
Όλα όσα καταγράφονται σε αυτή την επιστολή μου είναι γιατί όσα διαδραματίζονται στις μέρες μας επιβεβαιώνουν τα λόγια και τις πράξεις ενός ανθρώπου που αποφάσισε πολλές φορές να ξεβολευθεί για την πατρίδα και να μην αδιαφορήσει ποτέ για εκείνη.
Όλοι γνωρίζουμε ακόμη κι από τον Ελληνοιταλικό πόλεμο από μαρτυρίες Ελλήνων Στρατιωτών, ότι η Κυρία Θεοτόκος ενεφανίσθη πολλές φορές στις μάχες κι εμψύχωσε τα Ελληνικά στρατεύματα.
Στην Κυρία Θεοτόκο είχαν τις ελπίδες τους οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης, κατά τις συνεχόμενες επιθέσεις των βαρβάρων.
Εκείνη ήταν που φυλούσε την Πόλη, Εκείνη φυλά τα σύνορα της πατρίδος μας σήμερα, όπως η ίδια πληροφόρησε με θαυμαστό τρόπο τον Άγιο Παΐσιο πριν αρκετά χρόνια.
Εκείνη ήταν που φυλούσε την Πόλη, Εκείνη φυλά τα σύνορα της πατρίδος μας σήμερα, όπως η ίδια πληροφόρησε με θαυμαστό τρόπο τον Άγιο Παΐσιο πριν αρκετά χρόνια.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη Πατριώτισσα και Προστάτιδα των συνόρων της Ελλάδος.
Το 2009, είχα την ευλογία να γνωρίσω έναν αγιορείτη ιερομόναχο (σήμερα πνευματικό μου πατέρα), που εκείνα τα χρόνια διακονούσε μία μικρή Μονή στα Άγραφα, την Ι.Μ. Γενεσίου της Θεοτόκου στο Κατούσι Καρδίτσας.
Ήταν ο μοναχός Γεώργιος Αλευράς (Καυσοκαλυβίτης) και προς ευχάριστή μου έκπληξη, πνευματικό παιδί του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη.
Στις πρώτες συναντήσεις, έμαθα ότι ο ίδιος είχε εμπνευστεί το 2006 μία εικόνα με τον τίτλο «Παναγία Πατριώτισσα, Ίνα ώσιν εν».
Την εικόνα αυτή εμπνεύστηκε ο π.Γεώργιος το 2006, ημέρα Μεγάλο Σάββατο, η οποία και σχετίζεται άμεσα με τα σημερινά προβλήματα στα σύνορα και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι η Κυρία Θεοτόκος απεικονίζεται σε αυτή την εικόνα με την Ελλάδα στην αγκαλιά της.
Ένιωσα ότι ήταν μία εικόνα υψηλού συμβολισμού για όλους τους Έλληνες που ευλαβούνται την Κυρία Θεοτόκο αλλά έχουν κι ιδιαίτερη ευαισθησία στα Εθνικά μας θέματα.
Πριν περάσω στο οδοιπορικό της εικόνος και να καταλήξω στις ημέρες μας, πρέπει να προσθέσω ότι η εικόνα αυτή έγινε σε δύο εκδοχές.
Στην πρωτότυπη Ελληνική και σε μία Ρωσική εκδοχή, ως αντίδωρο προς τους Ρώσους και των αδελφικών μας σχέσεων.
Αντίγραφα των εικόνων παρέλαβαν και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κι ο Πατριάρχης της Ρωσίας.
Αντίγραφα των εικόνων παρέλαβαν και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κι ο Πατριάρχης της Ρωσίας.
Η Ελληνική φυλάσσεται σήμερα στο Άγιον Όρος και στην Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας.
Η Ρωσική ακολούθησε έναν μοναδικό δρόμο, πάντα με τη συνοδεία αγημάτων του Ελληνικού Στρατού, ξεκινώντας από την Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών (12/2011), την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος (11/2012), και στις 26 Φεβρουαρίου 2015, ημέρα Αγίου Πορφυρίου Γάζης, εισήλθε στο Ελληνικό Πεντάγωνο με εντολή του τότε Αρχηγού ΓΕΕΘΑ κ. Μιχαήλ Κωσταράκου.
Εκεί έγιναν και οι πρώτοι Χαιρετισμοί της Παναγίας εν μέσω αστραπών και βροντών! (βίντεο εδώ).
Την 1η Μαρτίου 2015, η Κυριακή της Ορθοδοξίας κι Αναστήλωσης των εικόνων εορτάσθηκε στον Ι.Ν. του Πενταγώνου και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας η εικόνα πάντα με τη συνοδεία του Ελληνικού Στρατού έφθασε στον Ι.Ν. Παναγίας Σουμελά του Δήμου Αχαρνών όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα. Ήταν φανερό ότι η Κυρία Θεοτόκος ως Αρχιστράτηγος είχε επιλέξει ότι θα πορευθεί με τον Ελληνικό Στρατό.
Κάποια στιγμή, το 2012, πληροφορήθηκα από συγγενικό μου πρόσωπο που υπηρετεί στον Ελληνικό Στρατό, ότι ομάδα Στρατιωτικών του Δ’ Σώματος Στρατού (22 ΕΜΑ) ήθελε να επισκεφθεί το Άγιον Όρος.
Ο π.Γεώργιος που βρισκόταν εκείνη την περίοδο στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, δέχθηκε κατόπιν παράκλησής μου να τους φιλοξενήσει.
Η σχέση που αναπτύχθηκε έκτοτε με πολλά παιδιά που υπηρετούν στο Δ’ Σώμα Στρατού μοναδική.
Όλοι τους με μία μοναδική αγάπη σε αυτή την Κυρία Θεοτόκο, την Παναγία την Πατριώτισσα, που εδώ και λίγα χρόνια κοσμεί ακόμη και το εσωτερικό των αρμάτων μάχης.
Αυτή η ομάδα Στρατιωτικών κατέγραψε στην πρώτη της επίσκεψη τον π.Γεώργιο σε ένα βίντεο, το οποίο προβλήθηκε στο διαδίκτυο και σε γνωστά ιστολόγια με στρατιωτικά θέματα, κάποια από τα οποία τον συνεχάρησαν για το έργο του.
Από εκεί πληροφορήθηκε κι ο τότε Αρχηγός Δ’ Σώματος Στρατού κ.Αθανάσιος Τσέλιος, για την προσπάθεια αυτή την οποία αγκάλιασε κι ο ίδιος κι είναι προς τιμήν του.
Πιστεύω ότι η Κυρία Θεοτόκος του το ανταπέδωσε αφού ο κ.Τσέλιος ορίστηκε ως Αρχηγός ΓΕΣ το 2013, χωρίς να το περιμένει κανείς. Όλα καταγεγραμμένα στην ιστορία…
Έτσι, μέσα από το διαδίκτυο, για το οποίο είχε προφητικά μιλήσει κι ο Άγιος Πορφύριος, γνώρισαν οι πάντες και για την Παναγία την Πατριώτισσα.
Ήταν μία προσπάθεια πρωτόγνωρη στα χρονικά, την οποία αγκάλιασαν ο Ελληνισμός εντός κι εκτός Ελλάδος, λαός, κλήρος και στρατός.
Προσπάθεια πνευματικής και πολιτικής αφύπνισης των Ελλήνων, πάνω στις παρακαταθήκες των δύο σύγχρονων Αγίων Πορφυρίου και Παϊσίου.
Φυσικά υπήρξαν και οι αντίθετες δυνάμεις που μάταια θέλησαν να σπιλώσουν και να πολεμήσουν αυτό το έργο.
Αλλά τα δένδρα φαίνονται από τους καρπούς τους. Όσοι πολέμησαν αυτή την προσπάθεια δεν είχαν οι ίδιοι να δείξουν κανένα έργο.
Δεν θα ήθελα να κουράσω με πολλές αναφορές σε γεγονότα. Σε λίγες γραμμές αποτύπωσα γεγονότα περιληπτικά και λακωνικά.
Παρέλειψα εν γνώσει μου πράγματα για τα οποία ακόμη ίσως δεν είναι ο καιρός ή οι άνθρωποι έτοιμοι να τα δεχθούν, γεγονότα τα οποία οπωσδήποτε στην πορεία θα αποκαλυφθούν προς Δόξαν Θεού και μόνο.
Όσα προανέφερα τα βίωσα, δεν μπορώ και δεν πρέπει να παραβλέψω, σημεία τα οποία δείχνουν με σαφήνεια ότι η μεγαλύτερη Πατριώτισσα σε αυτή τη χώρα που βιώνει αμέτρητες προδοσίες, είναι η Κυρία Θεοτόκος.
Η εικόνα της που δημιουργήθηκε το 2006 είναι ένα ισχυρό σύμβολο ενότητας, πίστης κι ελπίδας για όλους τους Έλληνες.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις αλλά κι όλοι οι Έλληνες τιμούν κι εορτάζουν την Παναγία την Πατριώτισσα όλο το έτος.
Δεν είναι έθιμο! Είναι μία αληθινή σχέση στοργής. Εκείνη είναι η μητέρα μας κι εμείς τα παιδιά της.
Δεν επιλέχθηκε τυχαία το Δογματικό Θεοτοκίον «Την Παγκόσμιον Δόξαν» να συνοδεύει αυτή την εικόνα.
Είναι για να αντιλαμβανόμαστε που θα στηρίζουμε τις ελπίδες μας κι από πού θα αντλούμε το θάρρος μπροστά στις εξελίξεις που έρχονται...
«Τὴν παγκόσμιον δόξαν, τὴν ἐξ ἀνθρώπων σπαρεῖσαν, καὶ τὸν Δεσπότην τεκοῦσαν, τὴν ἐπουράνιον πύλην, ὑμνήσωμεν Μαρίαν τὴν Παρθένον, τῶν Ἀσωμάτων τὸ ᾆσμα, καὶ τῶν πιστῶν τὸ ἐγκαλλώπισμα· αὕτη γὰρ ἀνεδείχθη οὐρανός, καὶ ναὸς τῆς Θεότητος· αὕτη τὸ μεσότειχον τῆς ἔχθρας καθελοῦσα, εἰρήνην ἀντεισῆξε, καὶ τὸ Βασίλειον ἠνέῳξε. Ταύτην οὖν κατέχοντες, τῆς πίστεως τὴν ἄγκυραν, ὑπέρμαχον ἔχομεν, τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Κύριον. Θαρσείτω τοίνυν, θαρσείτω λαὸς τοῦ Θεοῦ· καὶ γὰρ αὐτὸς πολεμήσει τοὺς ἐχθρούς, ὡς παντοδύναμος».
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου