Α΄ Μέρος: Οι δουλείες, και οι αποδείξεις
Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός Συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής
Ένας βασικός κανόνας της προπαγάνδας λέει, πως: «αν θέλεις να κρύψεις καλά κάτι το κρύβεις κάτω από τα μάτια όλου του κόσμου». Αυτό συμβαίνει με τον τίτλο της «Συμφωνίας των Πρεσπών». Όλοι τον βλέπουν, αλλά κανένας μέχρι τώρα δεν τον αναλύει. Γιατί οι καταστροφικές επιπτώσεις για την Ελλάδα αρχίζουν ακριβώς από τον τίτλο, ο οποίος χωρίζεται σε τρία μέρη, ως εξής: Α. «Τελική συμφωνία για την επίλυση των διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Α-σφαλείας των Ηνωμένων Εθνών» 817 (1993) και 845 (1993). Β. «λήξη της Ενδιάμε-σης Συμφωνίας του 1995», και Γ. «εδραίωση στρατηγικής, εταιρικής σχέσης.»
Στο Α. μέρος η γενικόλογη διατύπωση: «επίλυση των διαφορών», νοηματικά μοι-ράζει το φταίξιμο σε 50/50, σαν να είναι η Ελλάδα που έκλεψε κάτι από τα Σκόπια, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Το Β. μέρος, το περί «Ενδιάμεσης Συμφωνίας» η οποία δήθεν σήμερα καταργείται με τη «Συμφωνία των Πρεσπών» αποτελεί διεθνή ατιμία. Γιατί, η «Ενδιάμεση Συμ-φωνία» καταπατήθηκε και στα 40 σημεία της και ακυρώθηκε στην πράξη από τις σκοπιανές κυβερνήσεις, όπως και τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Κυρίως από την κυβέρνηση Γκρουέφσκι, όταν προέβη σε κατάφορη κλοπή της εθνικής κλη-ρονομιάς που ανήκει στη μοναδική ελληνική Μακεδονία, με ανέγερση ψευδο-αρχαϊκών κτηρίων, αγαλμάτων του Μ. Αλεξάνδρου, του Φιλίππου, των Μακεδόνων με σάρισες, και ειδικότερα με κλοπή συμβόλων, όπως το αστέρι της Βεργίνας, κ.α.
Σημειώνεται, ότι η «Ενδιάμεση Συμφωνία» ουδέποτε κυρώθηκε από την ελληνική βουλή. Έτσι σε συνάρτηση με την απόλυτη καταπάτησή της από τα Σκόπια βρισκόταν ήδη σε ουσιαστική ακυρότητα. Κι όμως στήθηκε μια διεθνής απάτη, με συνεργασία ελληνώνυμων, ώστε να πρωτοκολληθεί στον ΟΗΕ, ως «Συμφωνία απλοποιημένης μορφής». Αλλά, ποια Διεθνής ή ελληνική νομολογία καλύπτει αυτή την ατιμία; Ότι, δηλαδή, ισχύει μια συμφωνία που ο ένας συμβαλλόμενος την καταπατά, δείχνει συνεχόμενα κακή πίστη και χρησιμοποιεί στοιχεία διεθνούς ιστορικής απάτης;
Το Γ. μέρος του τίτλου επιβάλει την «εδραίωση στρατηγικής και εταιρικής σχέσης», μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων. Και εδώ είναι ο πυρήνας όλου του προβλήματος. Γιατί αυτό που νοιάζει τις ξένες πολιτικές, στρατοβιομηχανικές ελίτ και τους ντόπιους συνεργάτες τους που τους «δίνουν λόγο» είναι να βάλλουν όπως όπως τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε, καταπατώντας την ιστορία, εξευτελίζοντας το διεθνές δίκαιο και κάθε επιστημονική αλήθεια, με πρόσχημα μια «Συμφωνία» η οποία γίνεται δήθεν για το «Όνομα». Ενώ, επιδιώκουν να εδραιώσουν τα διασπαστικά σχέδιά τους στα Βαλκάνια, με επαναχάραξη συνόρων• άμεσα ή τα επόμενα χρόνια.
Έτσι το απολύτως απαράδεκτο όνομα «Βόρεια Μακεδονία» ήταν το δόλωμα. Γιατί η «Συμφωνία» αυτή είναι τελικά μία θανάσιμη παγίδα για ολόκληρη την Ελλάδα και όχι μόνο για τη μοναδική Μακεδονία των Ελλήνων. Γιατί θανάσιμη παγίδα αποτελούν οι καταναγκαστικοί, επαχθείς, δυσβάστακτοι όροι και δουλείες οι οποίες περιέχονται στη «Συμφωνία», σαν να είχε νικηθεί η χώρα μας σε πόλεμο. Δουλείες που δημιουργούν κινδύνους διάλυσης του ελληνικού κράτους και αποσκοπούν στη μετα-τροπή του σε μικρότερες οντότητες με μορφή μιας απόλυτα ελεγχόμενης, χαλαρής ομοσπονδίας στη θέση της σημερινής Ελλάδος.
Εάν κυρωθεί η «Συμφωνία των Πρεσπών» δρομολογούνται αυτά τα μακροχρόνια, όπως θα αποδείξω, σχέδια κατά της κρατικής υπόστασης της χώρας μας. Κι αυτό γί-νεται με συγκεκριμένα άρθρα της «Συμφωνίας», γραμμένα με τρόπο ιταμού τελεσι-γράφου τα οποία επιβάλλουν, θα το ξαναπώ, δουλείες και επαχθείς μονομερείς υπο-χρεώσεις σαν να είχαν νικηθεί οι Έλληνες σε πόλεμο από τους Σκοπιανούς.
Και για όσους, δικαίως, απαιτούν αποδείξεις θα τις παραθέσω αμέσως μιας και βρίσκονται διατυπωμένες με κυνική σαφήνεια μέσα στη «Συμφωνία των Πρεσπών». Αυτήν, θα το επαναλάβω, που έγινε δήθεν για να διευθετηθεί το «Όνομα»:
ΑΡΘΡΟ 1,3,ε: «Οι κωδικοί χώρας για τις πινακίδες αυτοκινήτων (Σκοπίων) θα είναι ΝΜ και ΝΜΚ. Για όλους τους άλλους σκοπούς, (δηλαδή και στο εμπόριο), παραμένουν οι ΜΚ και MKD», και άρα σκέτο Μακεδονία. Κι αυτό είναι τελεσίδικο.
Στο ίδιο ΑΡΘΡΟ γράφεται το εξωφρενικό: «Τίποτα στο ΑΡΘΡΟ 1,3,θ δεν θα επη-ρεάσει την παρούσα εμπορική χρήση μέχρις ότου εξευρεθεί αμοιβαία συμφωνία όπως προβλέπεται σε αυτό το υπο-τμήμα.» Άρα, όσο διαφωνούν τα Σκόπια θα μπορούν στο μέλλον να κλέβουν τα ελληνικά εμπορικά σήματα και ονόματα. Καταλυτική ρήτρα σε αυτή την κλοπή δεν υπάρχει. Έτσι, η Ελλάδα, θα πρέπει κάθε φορά να προσφεύγει δικαστικά βάσει των κωδίκων της ισπανικής πόλης Αλικάντε, όπου εδρεύει το «Γρα-φείο Εναρμόνισης για την Εσωτερική Αγορά» (ΟΗΙΜ), (θεσμός για την ΕΕ), και όπου καταχωρούνται εμπορικά Σήματα, Βιομηχανικά Σχέδια, ή Υποδείγματα. Και θα πρέπει η Ελλάδα να αποδεικνύει, ότι «δεν είναι ελέφαντας». Δηλαδή, ότι οποιοδήποτε κλεμμένο όνομα «Μακεδονία», «μακεδονικό», κ.ο.κ, κατ’ αρχάς έχει κλαπεί, και κατόπιν ότι όντως είναι ελληνικό. Αλλά ακόμη κι ένας καλοπροαίρετος διεθνής δικα-στής ποιον θα υποστηρίξει μεταξύ του κράτους των Σκοπίων (δήθεν Μακεδονίας) και της ελληνικής «επαρχίας Μακεδονίας»;
ΑΡΘΡΟ 6, 1,2,3: «με στόχο την ενίσχυση των φιλικών διμερών σχέσεων […]έκαστο Μέρος θα λάβει ΑΜΕΣΩΣ όλα τα αποτελεσματικά μέτρα που του παρέχει ο νόμος για να αποθαρρύνει και να αποτρέπει την εκδήλωση πράξεων από ιδιωτικούς φορείς, κ.λπ.». Κι αυτό σημαίνει, ότι όποιος από την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν δέχεται αυτή τη «Συμφωνία» και καταφέρεται εναντίον της ΘΑ ΔΙΏΚΕΤΑΙ.
ΑΡΘΡΟ 9: Η Ελλάδα υποχρεώνεται να συμφωνήσει ότι: «η στρατηγική της συνερ-γασία (με τα Σκόπια) θα επεκταθεί σε όλους τους τομείς όπως η γεωργία, η πολιτική προστασία, η άμυνα, η οικονομία, η ενέργεια, το περιβάλλον, η βιομηχανία, οι υποδομές, οι επενδύσεις, οι πολιτικές σχέσεις, ο τουρισμός, το εμπόριο, η διασυνοριακή συνεργασία και οι μεταφορές.»
Φυσικά αυτή η πλήρης κρατική ταύτιση Ελλάδος–Σκοπίων αποδεικνύει, ότι το πράγμα πάει αλλού… Αλλά, πώς είναι σίγουρο, ότι όλα αυτά θα επιτευχθούν αυτόμα-τα με μία και μόνο «Συμφωνία»; Γιατί, όλα αυτά προαπαιτούνται από τη χώρα μας σε διμερές επίπεδο και σε άμεσο χρόνο; Έχει υπογράψει η Ελλάδα άλλες τέτοιες διμε-ρείς «Συμφωνίες» με χώρες της Ε.Ε, στην οποία μάλιστα ανήκει; Γιατί, λοιπόν;
Σημειώνω, ότι και με την Τουρκία έχουμε «στρατηγική σχέση» στο ΝΑΤΟ, και εταιρικές-εμπορικές σχέσεις, αλλά επί δεκαετίες βρισκόμαστε σε ακήρυκτο πόλεμο, χωρίς το ΝΑΤΟ να επεμβαίνει, όπως έχει υποχρέωση βάσει του ΑΡΘΡΟΥ 1 του κα-ταστατικού του. Άρα η δήθεν «στρατηγική και εταιρική σχέση» με τα Σκόπια σε τίποτε δεν εξασφαλίζει την Ελλάδα, ενώ αντίθετα εξασφαλίζει άλλους...
ΑΡΘΡΟ 13: Στην Ελλάδα επιβάλλεται, επειδή τα Σκόπια είναι περίκλειστο κράτος, να ισχύσουν οι «προβλέψεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας», αλλά και συμφωνίες που «θα εφαρμόζονται και όταν θα συνομολογού-νται», δηλαδή στο μέλλον. Έτσι η χώρα μας υποχρεώνεται να παραδώσει προς «συ-νεργασία» τώρα τα λιμάνια Θεσσαλονίκης και Καβάλας, και στο μέλλον την ΑΟΖ της. Άρα, η Ελλάδα ΔΕΝ θα μπορεί να ξεφύγει από αυτή τη «Συμφωνία» ποτέ.
Η πραγματικότητα του τερατώδους ΑΡΘΡΟΥ 13 φανερώθηκε κυνικά, όταν ο κ. Παπαδημούλης, αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έθεσε ανοιχτά, στις 24/9/2018, θέμα εκχώρησης στα Σκόπια των λιμανιών Θεσσαλονίκης και Καβάλας. Και ο κ. Ζάεφ, σε δήλωσή του την ίδια μέρα, είπε ότι: «οι πολίτες της χώρας μου θα χρησιμοποιούν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης για εμπορικούς και άλλους σκοπούς», κι αυτό φυσικά σημαίνει δικαίωμα και στην ελληνική ΑΟΖ. Γιατί αυτό δεν γίνεται στα λιμάνια της Αλβανίας ή της Βουλγαρίας; Γιατί αυτή εμμονή για σύνδεση αποκλειστικά με τη Θεσσαλονίκη και τη μοναδική Μακεδονία της Ελλάδος; Ποιοι είναι οι πραγματικοί σκοποί αυτής της καταναγκαστικής για τη χώρα μας, «Συμφωνίας»;
ΑΡΘΡΟ 14: Επιβάλλεται στην Ελλάδα συνεργασία σε όλους τους τομείς: «οικονο-μία, επενδύσεις, ενέργεια, φωτοβολταϊκά, αιολική και υδρο-ηλεκτρική.» Και «Κατα-σκευή, συντήρηση και χρήση διασυνδεόμενων αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαίου (υφιστάμενων, υπό κατασκευή και σχεδιαζόμενων.» ΠΡΟΣΟΧΗ: αυτών που ΘΑ σχε-διαστούν! Πώς μπορεί η χώρα μας να δεσμευτεί για όσα θα γίνουν στο μέλλον;
Στο ίδιο ΑΡΘΡΟ 14, επιβάλλεται: «Η Ελλάδα να μεταφέρει στα Σκόπια, τεχνογνω-σία και εμπειρία. […] σε τομείς υποδομών, μεταφορών, οδικών, σιδηροδρομικών, θα-λάσσιων, αεροπορικών και επικοινωνιακών διασυνδέσεων, […] περιλαμβανομένων των λιμένων και των αερολιμένων στο έδαφος.» Εδώ πλέον ξεδιπλώνεται όλο το σχέδιο υποταγής της χώρας μας στα Σκόπια. Να γιατί οι Γερμανοί διαρρέουν, ότι σχεδιάζουν φαραωνικά έργα ποταμίων οδών με τεράστιες διανοίξεις για σύνδεση των Αξιού, Μοράβα, Δούναβη, ώστε να εξυπηρετηθεί η γερμανική ενδοχώρα.
Όμως στο ΑΡΘΡΟ 15, ξεπερνιέται κάθε έννοια υποδούλωσης, καθώς η Ελλάδα εί-ναι υποχρεωμένη να μεταφέρει: «πληροφορίες, επιστημονικά και τεχνικά αρχεία, περι-λαμβανόμενης της ψηφιακής τεχνολογίας και της νανοτεχνολογίας.» Διότι, πώς να το κάνουμε, χωρίς νανοτεχνολογία δεν μπορούν να πορευτούν τα Σκόπια! Δεν γίνεται!
Τεραστίας σημασίας γεγονός αποτελεί και το ότι ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του γ.γ. του ΟΗΕ, κ. Μάθιου Νίμιτς, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία «Συμφωνία» διεθνούς απάτης. Γιατί η εντολή που είχε πάρει από τον ΟΗΕ περιοριζόταν ΜΟΝΟ στη διευ-θέτηση του «Ονόματος» των Σκοπίων, και απαγορευόταν να συμμετέχει σε συζητή-σεις που αφορούσαν δεκάδες άλλα ζητήματα, όπως την «στρατηγική και εταιρική σχέση» αποσχιστικής συνένωσης του κράτους των Σκοπίων με την Μοναδική Μακε-δονία των Ελλήνων. Κι όμως ξευτελίζοντας ο ίδιος την διεθνή νομιμότητα επικύρωσε την «Συμφωνία των Πρεσπών» αναγραφόμενος μάλιστα σε αυτήν ως «Μάρτυρας». Το ότι ο κ. Μάθιου Νίμιτς παρανόμησε βαρύτατα και υπερέβη τις αρμοδιότητές του σε βαθμό υπέρτατης κατάχρησης αποδεικνύεται από τα εξής 2 έγγραφα τα οποία βρί-σκονται καταχωρημένα στα σχετικά αρχεία του ΟΗΕ με τους κωδικούς:
α. UN doc. S/RES/817, (1993), Preambulatory Clause (3), και
β. στην απολύτως σχετική επιστολή του τότε γ.γ. του ΟΗΕ Μπούτρος-Μπούτρος Γκάλι την οποία έστειλε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, κατά την συζήτηση του γνωστού Σχεδίου Βανς-Όουεν (1993), με κωδικό: UN Doc. S/RES/25855 (28 May 1993), «Letter Dated 26 May 1993 from the Secretary General Addressed to the President of the Security Council,» paras 12-13. Η μεγίστη αυτή παρανομία του κ. Μάθιου Νίμιτς που είναι απόλυτα συνδεδεμένη με το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, είναι κάτι που θα πρέπει να το έχουν υπόψη τους όσοι ετοιμάζονται για «περί-πατο» στο θέμα του Σκοπιανού όταν, και αν αυτό φτάσει ποτέ στο εν λόγω «Συμβού-λιο». Γιατί εκεί όλες… οι μεγάλες δυνάμεις έχουν δικαίωμα βέτο.
Το σχέδιο διαμελισμού της Ελλάδος δια της «ΣτΠρ», και οι αποδείξεις
Θυμίζω τα εξής ΓΕΓΟΝΟΤΑ:
1ο Γεγονός: Το ευρύτερο πλαίσιο αυτού του σχεδίου έχει ήδη δημιουργηθεί μέσα στην Ε.Ε. Και είναι το σχέδιο «Ζωνών Ελεύθερου Εμπορίου» με ειδικό καθεστώς φτηνών εργατικών χεριών από παράνομους μετανάστες. Παράλληλα, η νέα ελληνική νομοθεσία, με άμεση παροχή ιθαγένειας, (η οποία δίνεται και με τη «Συμφωνία των Πρεσπών») σε παράνομους μετανάστες, θα παρέχει και εκλογικά δικαιώματα σε ό-σους εποικίζουν με τη βία τη χώρα μας. Με δεδομένη την επίκληση θρησκευτικών δικαιωμάτων τους, ή μέσω δημοτικών παρατάξεων, ή με τη δημιουργία αποσχιστικού κόμματος μιας δήθεν «Αλύτρωτης μεγάλης Μακεδονίας» τα χειρότερα έρχονται.
Ειδικά οι Αλβανοί που πρωτοστάτησαν υπέρ του δημοψηφίσματος στα Σκόπια, θα μπορούν ως δήθεν «Μακεδόνες»-Σκοπιανοί, να μεταναστεύουν και από αυτή την οδό στην Ελλάδα. Με δεδομένη την προπαγάνδα περί δήθεν «Τσαμουριάς», και τον πάγιο επεκτατισμό της ανυπόστατης «Μεγάλης Αλβανίας», με τη «Συμφωνία» αποκτούν πρόσθετα ερείσματα, για να ζητήσουν απόσχιση της μοναδικής ελληνικής Μακεδονί-ας. Το τι συμβαίνει επί δεκαετίες στη Θράκη αποτελεί κακό προηγούμενο…
2ο Γεγονός: Το σχέδιο τεμαχισμού της Ελλάδος σε «Ζώνες Ελεύθερου Εμπορίου» έγινε παγκοσμίως γνωστό από τη δημόσια πρόταση του προέδρου των Γερμανών Βι-ομηχάνων, συνεργάτη της καγκελαρίου κ. Μέρκελ, του κ. Χανς Πέτερ Κάιτελ, ο ο-ποίος σε συνέντευξή του στο περιοδικό Spiegel, ζήτησε: «να κηρυχτεί όλη η Ελλάδα ‘‘Ειδική Οικονομική Ζώνη’’». Και, να αντιμετωπιστεί με το καθεστώς που διέπει τις θυγατρικές εταιρείες. Έτσι, θα δημιουργηθούν επτά «Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες» (ΕΟΖ) όπου θα εγκατασταθούν βιομηχανίες, βιοτεχνίες και μεταποιητικές επιχειρήσεις απ’ όλη την Βόρειο Ευρώπη, την Κίνα και άλλες χώρες της Ασίας, οι οποίες θα λει-τουργήσουν με εκατομμύρια παράνομους μετανάστες, που θα εγκατασταθούν μόνιμα στην Ελλάδα.» Είναι πασίγνωστο ότι η κ. Μέρκελ εισήγαγε στην Γερμανία περισσό-τερο από ένα εκατομμύριο χαμηλότατα αμειβομένων εργατών και θέλει κι άλλους.
3ο Γεγονός: Η γερμανική πολιτική, για περισσότερο από 100 χρόνια, προσπαθεί να διαλύσει και να επανακαθορίσει φυλετικά την Ευρώπη. Σήμερα αποτελεί αδιαμφι-σβήτητο γεγονός η ύπαρξη του γερμανικού «Ευρωπαϊκού Κέντρου Μειονοτήτων», το οποίο ιδρύθηκε το 1996, με διευθυντή τον κ. Στέφαν Τραίμπστ. Τον μετέπειτα «γενικό πρόξενο» στο, μη αναγνωρισμένο ως κράτος, Κόσσοβο(!).
Αυτό και άλλα τέτοια δήθεν «Κέντρα Μελετών» είναι κατευθείαν ιδεολογικοί α-πόγονοι των Ναζί. Αυτοί απαιτούσαν πολυτεμαχισμό και διάλυση των Βαλκανίων, βάσει της δικής τους άρρωστης αντίληψης περί «Βιολογίας» και «DNA» κάποιων φανταστικών εθνοτήτων, 282 τον αριθμό, τις οποίες οι ίδιοι ανακάλυψαν σαν καταπι-εζόμενες. Και, βάσει της λογικής τους, θα πρέπει να δημιουργηθούν πολλά κρατίδια στην Ευρώπη• αρκεί να τα ποδηγετεί η Γερμανία.
4ο Γεγονός: Το σχέδιο καντονοποίησης αρχικά και κατόπιν απόσχισης της Μακε-δονίας έχει την επίσημη, αδιαμφισβήτητη ιστορία του. Θυμίζω ότι η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε μεν από τον Ελληνικό στρατό το βράδυ της 26ης προς 27η Οκτωβρί-ου 1912, αλλά στα χαρτιά αποδόθηκε στην Ελλάδα μετά από δέκα μήνες, αφού μεσο-λάβησαν: η «Συνδιάσκεψη του Λονδίνου», 1912, το «Πρωτόκολλο Αθηνών», 1913, η «Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη», 1913, η «Συνθήκη του Λονδίνου», 30 Μάιου 1913, και τελικά η «Συνθήκη του Βουκουρεστίου», 28 Ιουλίου 1913. Γιατί δέκα μήνες κράτησε και ο λυσσώδης αγώνας του επίσημου σχεδίου του ΥΠΕΞ της Αυστρουγγαρίας, και άλλων δυνάμεων μέσα από τη Θεσσαλονίκη, οι οποίες ήθελαν την πόλη και μία ευ-ρεία περιφέρεια γύρω της, ως αυτόνομη επαρχία, είτε υπό Αυστριακή επιρροή είτε ως Βουλγαρικό προτεκτοράτο. Ευτυχώς το σχέδιο απέτυχε. Αλλά, δεν ξεχάστηκε. Γι’ αυτό και ο καγκελάριος της Αυστρίας ήταν από τους πρώτους που έτρεξαν πρόσφατα στα Σκόπια και δήλωσαν τη θερμή υποστήριξή τους στη «Συμφωνία των Πρεσπών».
5ο Γεγονός: Σήμερα, υπάρχουν και άλλοι σοβαροί λόγοι, για τους οποίους κάποιοι θέλουν την απόσπαση της Μακεδονίας μας με τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα σε ένα κοινό κράτος με τα Σκόπια. Αναφέρω, για όσους δεν γνωρίζουν, ότι το 1986 ε-ντοπίστηκε στον Θερμαϊκό αξιοποιήσιμο κοίτασμα πετρελαίου για το οποίο υπεβλήθη αρμοδίως στο ελληνικό κράτος σχετική μελέτη της Δημόσιας Εταιρείας Πετρελαίου (ΔΕΠ). Στην ίδια μελέτη βεβαιώνονται αξιοποιήσιμα κοιτάσματα, αρχικά φυσικού αερίου, στην Επανωμή κ.α. Ανάλογες μελέτες υπάρχουν για κοιτάσματα ουρανίου και ειδικών μέταλλων, όπως: ιρίδιο, όσμιο, κόκκινος υδράργυρος και άλλες σπάνιες γέες, χρήσιμες στη βιομηχανία των πυρηνικών. Ο χρυσός ήδη εξορύσσεται, ενώ επί δεκαετίες μας έλεγαν ότι «είχε στερέψει…». Ενδεικτικά αναφέρω, ότι ένα κιλό κόκ-κινος υδράργυρος, κοστίζει περί τις 300.000 λίρες Αγγλίας ή 400.000 δολάρια ΗΠΑ.
Να λοιπόν, γιατί η Ελλάδα των Μνημονίων, η οποία έχει απολέσει την εθνική της κυριαρχία επί της κρατικής της περιουσίας για τα επόμενα σχεδόν 100 χρόνια, και έχει υπαχθεί παρανόμως στο Αγγλικό δίκαιο, ως χώρα παρίας οικονομικά εξαρτώμενη, δέχεται τώρα ολομέτωπη επίθεση μέσω της «Συμφωνίας των Πρεσπών».
Ειδικότερα Προβλήματα και Επιπτώσεις της «Συμφωνίας των Πρεσπών»
Είναι αυταπόδεικτα τα εξής: το «Βόρεια Μακεδονία», ως όνομα κράτους των Σκοπίων, δημιουργεί αυτόματα μια «Νότια Μακεδονία», ως επαρχία μέσα στην Ελλάδα. Η πλαστή «μακεδονική» εθνότητα αναγνωρίζεται σε εθνοτικά Σλαβοαλβανούς, και η δήθεν «Σλαβομακεδονική» γλώσσα σε ομιλούντες Βουλγαροσερβικά. Στο δημοψήφι-σμα της 30/9/2018 το 65% των Σκοπιανών που απείχαν απαιτούν, επιπλέον, σκέτο το όνομα Μακεδονία. Θυμίζω πως ο κ. Ζάεφ ψήφισε σε εκλογικό τμήμα με φόντο τον χάρτη της δήθεν «Μεγάλης Μακεδονίας». Έτσι, σήμερα, μήνες μετά τη «Συμφωνία», εντείνεται αντί να μειώνεται η ψευδο-αλυτρωτική πολιτική των Σκοπίων για δημι-ουργία μιας ανυπόστατης ιστορικά και επιστημονικά «Μεγάλης Μακεδονίας».
Με όλα αυτά είναι σαφές, ότι η «Συμφωνία» θίγει τον πυρήνα του δημοσίου συμ-φέροντος, του ελληνικού κράτους, και, είναι αυταπόδεικτο, ότι χάνει την ιστορική και κοινωνική του αυτοτέλεια στη βόρεια Ελλάδα και τη μοναδική Μακεδονία. Ο ελλη-νικός λαός, που στη μεγίστη πλειοψηφία του θεωρεί τη «Συμφωνία των Πρεσπών» προδοτική, βλέπει να παραδίδεται η μοναδική μακεδονική ταυτότητά του και να χάνει όλα τα εθνοτικά, γλωσσικά, πολιτιστικά και εμπορικά-επαγγελματικά του κεκτημένα. Η παράδοση του «ονόματος» στους Σκοπιανούς σημαίνει κυνικό ξεπούλημα της Μα-κεδονίας μας και του απολύτως ελληνικού επιθέτου «μακεδονικός».
Ήδη συζητείται από ελληνώνυμους ενδοτικούς, ότι πρέπει να αλλάξουν όνομα τα: «Πανεπιστήμιο Μακεδονίας», η «Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών», και το «Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα». Το «Αεροδρόμιο Μακεδονίας», κατά τον σημερινό δήμαρχο Θεσσαλονίκης, πρέπει να ονομαστεί «Αεροδρόμιο Μίκρας». Αλλά, και κάθε ιδιωτική επιχείρηση με την επωνυμία «Μακεδονία», «Μακεδονικό», θα πρέπει να αλλάξει όνομα, αφού βάσει της «Συμφωνίας» το περισσότερο που θα δικαιούνται οι Έλληνες, θα είναι το «Νοτιομακεδόνας» και «Νοτιομακεδονικό».
Καταστροφικό θα είναι και το πρόβλημα φρονήματος και ηθικού στους νέους Α-ξιωματικούς, Υπαξιωματικούς και κληρωτούς μας, οι οποίοι θα ξέρουν, ότι δεν αξίζει να πολεμήσουν και να πεθαίνουν για την πατρίδα, αφού όλα κάποτε θα ξεπουληθούν.
Εάν περάσει η «Συμφωνία», οι ήρωες πεσόντες Μακεδονομάχοι θα πρέπει να ονο-μαστούν αλλιώς, το ίδιο και ο Μακεδονικός Αγώνας. Ειδικά αυτός επειδή δόθηκε ε-ναντίον των προγόνων των σημερινών Σκοπιανών και Βούλγαρων κομιτατζήδων. Σημειώνω, ότι η Σερβο-κομμουνιστική οργάνωση ΣΝΟΦ, μετέπειτα ΝΟΦ, είχε έδρα τα Σκόπια και πολεμούσε εναντίον της Ελλάδος, στο τέλος του Ανταρτοπολέμου 1944-1949. Όμως, μια τέτοια βαρύτατη προσβολή στους νεκρούς Μακεδονομάχους ήρωες μας θα σφραγίσει για πάντα την Ελλάδα, ως διαιώνια εθνική ντροπή.
*Τμήματα ομιλιών του Γ. Ρ. στη Θεσσαλονίκη, στις 3/10/18 στο κινηματοθέατρο «Αλέξανδρος», και 15/10/18, στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης.
Συνέχεια στο Β΄ Μέρος
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου