Γράφει ο Ιωάννης Τζορμπατζόγλου, Αγγειοχειρουργός.
Σκοπός των αγγείων είναι η μεταφορά ενέργειας και οξυγόνου στους ιστούς, καθώς και η αποκομιδή μεταβολιτών και διοξειδίου του άνθρακα μέσω του αίματος. Η σημασία της καλής τους λειτουργίας είναι αυταπόδεικτη, αν και λίγοι γνωρίζουν πως όποιες βλάβες πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια της ζωής μας είναι ΜΗ αναστρέψιμες.
Επομένως είναι πολύ σημαντικό να υιοθετήσουμε ένα τρόπο ζωής που προστατεύει τα αγγεία μας, και να αναγνωρίζουμε εγκαίρως συμπτώματα αγγειακής παθολογίας.
Ως αγγεία, εννοούμε τις αρτηρίες και τις φλέβες. Οι αρτηρίες ξεκινούν από την καρδιά και καταλήγουν με «φρέσκο» οξυγονωμένο αίμα σε όλους τους ιστούς, ενώ οι φλέβες, έχουν την αποστολή να «μαζεύουν» το «βρώμικο» αίμα μετά από τη χρήση του από τους ιστούς του οργανισμού και να το επαναφέρουν στην καρδιά από όπου με τη μικρή κυκλοφορία φτάνει στους πνεύμονες και επανεφοδιάζεται με οξυγόνο.
Οι αρτηρίες όπως και οι φλέβες έχουν διάφορα στρώματα (χιτώνες) από έξω προς τα μέσα, ενώ εσωτερικά επικαλύπτονται με ένα πολύ λείο έσω χιτώνα, πράγμα απαραίτητο για την καλή μεταφορά του αίματος. Οι αρτηρίες είναι πιο «ενισχυμένες» σε σχέση με τις φλέβες δεδομένου ότι ξεκινώντας από την καρδιά, οι πιέσεις είναι μεγάλες, αλλά και ελαστικές, ώστε να εκμεταλλεύονται στο έπακρο την κινητική ενέργεια σε κάθε καρδιακό κύκλο. Οι φλέβες είναι γενικά λεπτότερες, καθώς οι πιέσεις είναι μικρότερες, και κατά μήκος τους έχουν βαλβίδες ώστε το αίμα να μην παλινδρομεί λόγω βαρύτητας. Τέλος το αίμα, αποτελείται από πολλών ειδών κύτταρα με διαφορετικές λειτουργίες το καθένα (μεταφορά οξυγόνου, ανοσοποιητικό, επούλωση κτλ) που αυξάνουν την «γλοιότητά» του, δηλαδή το πόσο πηχτό είναι, και επομένως το πόσο εύκολα ή δύσκολα μπορεί να μετακινηθεί μέσα στα αγγεία.
Οτιδήποτε λοιπόν καταστρέφει το τοίχωμα των αγγείων ή τη σύσταση του αίματος μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, που όπως τονίστηκε είναι μη αναστρέψιμα.
Η διαδικασία δημιουργίας της αθηρωματικής πλάκας, ξεκινά από μικρές ηλικίες, αλλά γίνεται πιο γρήγορη ή πιο αργή, ανάλογα με το πώς συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας.
Δίαιτες πλούσιες σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερίνη (δηλ ζωικά λίπη, τηγανητά, έτοιμα προϊόντα fast food κτλ) συμβάλλουν στην δημιουργία αθηρώματος κάτω από τον έσω χιτώνα των αρτηριών. Το κάπνισμα έχει πλέον αποδειχτεί ότι περιέχει πάνω από 2000 βλαπτικές ουσίες που δρουν άμεσα και βλαπτικά στις αρτηρίες οι οποίες χάνουν την ελαστικότητά τους, γίνονται ασβεστωμένες και «σπάνε» εσωτερικά, με αποτέλεσμα στένωση του αυλού και θρόμβωση/απόφραξη του αγγείου. Αν αυτό συμβεί στις καρωτίδες μιλούμε για εγκεφαλικό, αν συμβεί σε αγγεία της καρδιάς για έμφραγμα, αν συμβεί σε αρτηρίες των ποδιών για γάγγραινα κ.ο.κ.
Η ακινησία, το άγχος, ο σακχαρώδης διαβήτης, η αρρύθμιστη αρτηριακή υπέρταση, όλα συμβάλλουν στα παραπάνω και μας εκθέτουν σε πολύ σοβαρούς κινδύνους για τη ζωή μας.
Γιατί όπως είπαμε οι βλάβες είναι αθροιστικές. Δηλαδή, μία στένωση δεν μπορεί να υποχωρήσει με κανένα φάρμακο. Όποια αγωγή χορηγείται, ασφαλώς βοηθά στο να περιοριστεί η πρόοδος της νόσου και να διευκολυνθεί η ροή του αίματος, όχι όμως για να θεραπευτεί το ίδιο το αγγείο.
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό, από μικρή ηλικία η προφύλαξη του οργανισμού μας ώστε να ζήσουμε περισσότερο και καλύτερα. Απλές συνήθειες όπως:
- Περιορισμός των συντηρητικών και των ζωικών επεξεργασμένων τροφών
- Υιοθέτηση του μεσογειακού τρόπου διατροφής
- Ένα με δύο ποτήρια κόκκινου κρασιού ημερησίως
- Δύο με τρεις φορές τη βδομάδα ψάρι (όπως σαρδέλα, σολομός)
- Χρήση ελαιόλαδου έναντι άλλων λιπαρών
- Κατανάλωση άφθονων φρούτων
- Κατανάλωση δυο με τριών λίτρων νερού
- Χρήσιμα τα αφεψήματα από ελληνικά βότανα
- Υιοθέτηση ενός όσο το δυνατόν λιγότερο στρεσογόνου τρόπου ζωής
- Καθημερινό περπάτημα, γυμναστική
- Έλεγχος της αρτηριακής πίεσης που πρέπει να βρίσκεται κάτω από 140mmHg (δηλ <14 η μεγάλη και <9 η μικρή). Αν έχουμε υπέρταση μειώνουμε το αλάτι, συμβουλευόμαστε παθολόγο και αν χρειαστεί λαμβάνουμε αντιυπερτασικό φάρμακο.
- Ρυθμίζουμε την χοληστερίνη μας, αρχικά διατροφικά και αν χρειαστεί με χαπάκι. Οι στατίνες είναι φάρμακα που έχουν σημαντικά βελτιώσει την ποιότητα ζωής αγγειοπαθών ασθενών καθώς μπορούν να σταματήσουν την εξέλιξη της νόσου, χωρίς να έχουν σοβαρές επιπλοκές
- Ελέγχουμε το ζάχαρό μας, ιδιαίτερα αν υπάρχει παχυσαρκία ή πρώτου βαθμού συγγενής με διαβήτη.
- Κάνουμε τα προβλεπόμενα check up σε καρδιολόγο και αγγειολόγο ώστε να έχουμε μια πλήρη εικόνα του καρδαγγειακού μας συστήματος πριν την εμφάνιση συμπτωμάτων. Κάθε άνθρωπος >65 ετών ή αν είναι καπνιστής >55 πρέπει να ελεγχθεί τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του από αγγειολόγο/αγγειοχειρουργό ακόμα και αν είναι ασυμπτωματικός.
Το σώμα μας είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε, και σίγουρα αν το προσέχουμε θα μας ανταμείψει με μία ζωή πολύχρονη χωρίς προβλήματα, ή τουλάχιστον χωρίς ασθένειες που θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει.
Τα εγκεφαλικά, η υπέρταση, η αγγειακή νόσος των κάτω άκρων, τα ανευρύσματα, είναι νοσήματα που κατά κόρον εμφανίζονται στα δυτικά μοντέλα πολιτισμού. Η Ιατρική που έχει αναπτυχθεί ασφαλώς και διαθέτει όλα τα μέσα ώστε ακόμα και σε προχωρημένα στάδια, να μπορεί να επέμβει και να θεραπεύσει, παρόλα αυτά, πιστεύω ότι η πρόληψη παραμένει το κυριότερο όπλο ενός έξυπνου ανθρώπου.
«Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του flowmagazine.gr με τον αγγειοχειρουργό κο. Τζορμπατζόγλου. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.aggeia.eu»
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου