Γράφει ο δημοσιογράφος Θανάσης Ζωγράφος
Email: zografos.esd@gmail.com
Την ίδια ώρα που ή χώρα ακροβατεί στη δίνη διεθνών προβλημάτων με
παγκόσμια σημασία για τον ανερχόμενο χρηματοπιστωτικό ολοκληρωτισμό, η περιοχή της Θράκης συνεχίζει να ασφυκτιά…από κάθε
λογής μνηστήρες που αλλογενείς ή ομογενείς,
την ονειρεύονται ως ανεξάρτητη άρα και διαθέσιμη! Οι πρώτοι την πολιορκούν ως
κατακτητές και οι δεύτεροι... έστω και σαν παρένθεση την ορέχτηκαν, ως πονηροί εκμεταλλευτές! Κάποιοι ακόμα την
ορέγονται!
Στο
Στρασβούργο, έξω από την αίθουσα όπου πραγματοποιήθηκε η προκλητική εκδήλωση
«Ελευθερία του δικαιώματος του συνέρχεσθαι στην Ελλάδα», κυριαρχούσε το αλυτρωτικό έμβλημα της ABTTF
(χάρτης της ανεξάρτητης Θράκης).
Για τον
Τουρκικό αλλά και άλλους ξένους παράγοντες πολλά έχουν ειπωθεί και θα
συνεχίσουν να γράφονται αφού η Ελλάδα είναι Ιστορικο-γεωπολιτικό φιλέτο
στρατηγικής σημασίας και η Θρακική Γη της… είναι ένα ακόμα από τα τόσα μαγαζιά γωνία που
διαθέτει.
Στο άρθρο
αυτό, περιορίζομαι να θυμίσω και να
σχολιάσω κάποια παραδείγματα ομογενών επίδοξων μνηστήρων της Ελληνικής Θράκης!
Στο πρόσφατο παρελθόν, γνωστή Θρακιώτισσα, πρώην συνεργάτιδα και στενή φίλη του ισχυρού
άνδρα της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν, που
σημειώστε ότι είναι και στενός συνεργάτης τής Άνγκελα Μέρκελ, είχε την φαεινή
ιδέα να προτείνει - την μητέρα της Θράκη - ως τόπο δημιουργίας Ε0Ζ (ειδικές οικονομικές ζώνες)
«Η παρουσία μεγάλων εταιριών από την Eυρώπη (και
από την Ελλάδα); σηματοδοτεί για τη Θράκη την έναρξη μιας νέας οικονομικής
περιόδου» μας είχε πει .
« Σε 10
χρόνια η Θράκη θα γίνει η Eλβετία της Eλλάδος» μας έλεγε σε όλους τους τόνους η Ελληνίδα - ιθύνων νους του
Xρηματοοικονομικού Φόρουμ Θράκης, στο οποίο μάλιστα το εναρκτήριο λάκτισμα έδωσε το 2008 ο
επικεφαλής της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν.
Επειδή είχα
την τιμή να είμαι προσκεκλημένος της και σε αυτό αλλά και σε άλλες ακόμα διοργανώσεις του,
σήμερα (οκτώ χρόνια μετά το πρώτο φόρουμ),
αισθάνομαι την ανάγκη να της πω… ότι είναι προφανές πως δεν την πίστεψε κανείς!
Όπως η Ελβετία ή έστω ένα μέρος της, για χίλιους λόγους δεν θα γίνει ποτέ Ελλάδα,
έτσι και η Θράκη για τόσους λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε…
δεν θα γίνει ποτέ Ελβετία!
Και στο κάτω
- κάτω δεν θέλουμε Ελβετική φυσιογνωμία «a la carte»! Δεν μας ταιριάζει τέτοια επ-ένδυση
και τα νούμερα που μας προτείνετε είναι μεγάλα για μας. Επίσης μπορεί να
φαίνονται φανταχτερά , μα οι λεκέδες τους δεν κρύβονται…
Αφήστε την
Θράκη καθαρή και κυρίως Ελληνική!
Κάποιοι είπαν πως είναι ανεπιθύμητη στην περιοχή. Εγώ
θα έλεγα πως η θέση της είναι εκεί . Κανένας Έλληνας και καμιά Ελληνίδα δεν περισσεύει. Και ο καθένας από τη
θέση του, ας προσφέρουμε το καλύτερο, αλλά σεμνά, ταπεινά και πατριωτικά! Εάν
επιθυμεί μπίζνες ιδίων ή άλλων συμφερόντων…
της αντιπροτείνω να επιλέξει εκείνη την Ελβετία. Ή γιατί όχι; Την Γερμανία.
Νωπή
φαντάζει ακόμα η σκόπιμη έστω «Διακήρυξη Ανεξαρτησίας» της Θράκης από τον
δήμαρχο Αλεξανδρούπολης!
«Σήμερα η
Θράκη είναι συρρικνωμένη σε τρεις νομούς και σε τρεις πόλεις. Βέβαια... και μην
το θεωρήσετε αυτό ως απειλή, αν τη δείτε στο χάρτη, θα δείτε ότι είναι μία
ολοκληρωμένη μονάδα ως οντότητα, η οποία μπορεί να έχει πολιτική αίσθηση, οικονομική
ανεξαρτησία και μία δυναμική σε πάρα πολλά πεδία. Αν καθίσουμε και τα
αναπτύξουμε ένα προς ένα, είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα τρομάξουν».
Στη συνέχεια
μετά τον θόρυβο που ακολούθησε, διευκρίνισε:
«Με όσα είπα
εννοούσα ότι επιβουλεύονται τη Θράκη λόγω εγκατάλειψης. Για τα περί
"ανάμεσα σε δύο χώρες" αναφερόμουν στη Βουλγαρία και την Τουρκία»
Παρά τη δριμεία κριτική που του ασκήθηκε, ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης δεν
ανακάλεσε δημόσια και υποστήριξε πως αυτά που είπε είναι αυτά που πιστεύει.
Και πράγματι… κατόπιν προσκλήσεώς του με δελτίο τύπου, παραβρέθηκα σε
εκείνο το ιδιαίτερα φορτισμένο δημοτικό συμβούλιο όπου μεταξύ άλλων, συζητήθηκε
η συνολική στάση του αναφορικά με τα παραπάνω.
Εκτός από την αλαζονεία του, που πιθανόν να πηγάζει από το αίσθημα της
όποιας εξουσίας απολαμβάνει, διαπίστωσα πως εννοούσε με σιγουριά όσα έλεγε…Προσπαθούσε άκαμπτος να επιβάλει την ορθότητα του λόγου του.
Τόσο επίμονα
που με ανάγκασε να αντιδράσω παρουσία του Σώματος, λέγοντάς του ότι είναι
τουλάχιστον επικίνδυνος και δυστυχώς ενεργεί χωρίς αντιδράσεις, αφού - κατά την άποψή μου - ιδεολογίες και χρώματα
που συνθέτουν την αντιπολίτευση για διαφορετικούς λόγους που χρήζουν ερμηνείας…
ξεθωριάζουν κάτω από το βλέμμα του, ή γίνονται σκιές στο πέρασμά του!
Ερωτευμένος επίσης με την Θράκη ως άλλος μνηστήρας, φαίνεται να είναι και ο
Υπέρ-Έλληνας Νικόλαος Τέρενς Σπένσερ Κουίκ «Ελληνικότατο όνομα», που εκτός από πατέρας
του Έλληνα σκηνοθέτη
Ρίτσαρντ Κουΐκ (βλέπε
βικιπαίδεια), συμβαίνει να
είναι και Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ!
Ο κύριος Κουίκ αντί να έχει συχνή παρουσία παρά τω Πρωθυπουργώ (με αρμοδιότητα το συντονισμό
του κυβερνητικού έργου), αλλά και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, με την υποχρέωση
που απορρέει από την ιδιότητά του και μέρος των καθηκόντων του… επί σειρά αρκετών
μηνών τώρα, επιδίδεται σε μυστήριο φλερτ
με την «ωραία» Θράκη!
Είναι ικανός να υπογράψει μέχρι και
σύμφωνο συμβίωσης μαζί της… Ας ήξερα μόνο τους όρους!
Το ενδιαφέρον του για την περιοχή αποτυπώνεται ως και υπέρμετρο.
Αυτό το υπέρμετρο είναι που φοβίζει!
Θα μας πει ο φλογερός φιλόπατρις Έλληναράς τι έχει καταφέρει-προσφέρει στην
περιοχή, για την οποία σαν πολύ δεν κόπτεται;
Κανείς πλέον δεν μπορεί να είναι υπεράνω υποψίας και επομένως ή καχυποψία
είναι δικαίωμα οποιουδήποτε.
Έχω δικαίωμα να είμαι επιφυλακτικός για τις υπηρεσίες που προσφέρει στην
πατρίδα μου. Αρκεί να του θυμίσω τον μεταξύ μας διαπληκτισμό με αφορμή τα δύο ζητήματα
ιδιαίτερης εθνικής σημασίας που του έθεσα σε συνέντευξη τύπου. Δύο ερωτήσεις με
αδιάψευστες πληροφορίες από σοβαρές πηγές, για θέματα που αφορούν στην δημόσια
ασφάλεια της Θράκης αλλά και γενικότερα της χώρας…
Προφανώς όμως, δεν τις περίμενε ούτε από τους «λαμπερούς» του
δημοσιογραφικού χώρου. Αμήχανος, τις χαρακτήρισε ως απόρρητες πληροφορίες και
ευαίσθητα δεδομένα της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και βλακωδώς θεώρησε, πως
με την επιμονή μου προσφέρω υπηρεσίες στους Τουρκοπράκτορες! Άρα; Επιβεβαίωσε
την σπουδαιότητα που του επισήμανα.
Πάντως παρά την διαδικτυακή έκταση - και την δισέλιδη δημοσίευση στην
εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα - ποτέ δεν απάντησε επί της ουσίας των ερωτήσεων…
Ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, μετά την δημοσίευση των διαλόγων μας, αρκέστηκε
μόνο στην προσέγγιση κοινών πολιτικών φίλων μας, άλλων γνωστών και «συναδέλφων
μας» για να τους ζητήσει να μου μεταφέρουν την ειλικρινή συγνώμη του αλλά και
την επιθυμία του για κατ ιδίαν συνάντηση, που φυσικά αρνήθηκα. Ούτε λέξη για την
ταμπακιέρα.
Έστω! Ας απαντήσει στα παραπάνω και στο αν θα μετακομίσει για πάντα στην
Κομοτηνή για να είναι στην καρδιά της «πολυπόθητης» Θράκης και να μεταφέρει στα
αφεντικά του… τον απόηχο των κτύπων της!
Τον συμβουλεύω πάντως, αντί να αφήσει την Αθήνα, ας αφήσει την υπουργική
καρέκλα που τον «μάγκεψε» κι ας γυρίσει στην δημοσιογραφία που κάποτε τον μάγεψε.
Ως καθηγητής δημοσιογραφίας πρέπει να ξέρει πως οι μαθητές του όπως και η
κοινωνία έχουν την απαίτηση να κατανοήσει όσο είναι καιρός πως…
Το να πέσεις δεν είναι τρομερό, το να μη θέλεις όμως να σηκωθείς είναι
ολέθριο. (Βικτωρ Ουγκω)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου