Γράφει ο Γιώργος Χ. Τριανταφυλλάκης - Σάνας
Αφήνοντας
πίσω μου το ατομικό μου Hot Spot - παγκάκι αριθμός 13 αριστερά του
Ζαππείου ζωολογικός κήπος - και βγαίνοντας στην Πανεπιστημίου με σκυφτό
κεφάλι, χαμένος στις σκέψεις μου βρέθηκα πεσμένος στα πλακάκια του πεζοδρομίου
παρασυρόμενος από ένα τσούρμο μελαμψούς άνδρες που έτρεχαν.
Δεν ξέρω για ποιο
λόγο… Ξαφνιάστηκα! Ούτε κατάλαβα τίποτα. Σηκώθηκα ξεσκονίζοντας τα ήδη πολύ
σκονισμένα ρούχα μου βρίζοντάς τους, αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό για το
κατάντημά μου.
Έστριψα
δεξιά στην Πανεπιστημίου και σε λίγο βρέθηκα στο Σύνταγμα.
«Αλήθεια ποιο
Σύνταγμα»; Οι τσολιάδες ήταν εκεί. Στο πόστο τους. Αληθινοί πρεσβευτές του
Έθνους μας! Και δίπλα η βουλή των Ελλήνων.
Αναρωτήθηκα πόσοι απατεώνες,
κλέφτες και ληστές έχουν περάσει από αυτό το κτίριο όλα αυτά τα χρόνια. Πόσα
ζώα; Σίγουρα περισσότερα απ όσα έχει ο ζωολογικός μας κήπος.
Αποτέλεσμα; Εγώ
και εκατομμύρια άλλοι Έλληνες να μην έχουμε ούτε ψωμί, ούτε σπίτι, ούτε
δουλειά. Και το κυριότερο; Ούτε κυριαρχικά δικαιώματα. Αλήθεια… κανένας από
όλους αυτούς δεν ένιωσε ενοχές όλα αυτά τα χρόνια; Να κάνει χαρακίρι βρε
αδελφέ;
Καθόμουν και
κοιτούσα σαν χαμένος (μήπως δεν ήμουν); και σκεφτόμουν… Θυμήθηκα τον αείμνηστο
Κωνσταντίνο Καραμανλή να λέει:
«Η Μακεδονία
είναι μία και είναι Ελληνική» και να τον παίρνουν τα δάκρια.
Βεβαίως και
είχα μάθει για τον Γερμανό Μέρτεν (διοικητής της κατεχόμενης Θεσσαλονίκης)
Χιλιάδες
Εβραίους είχε στείλει στα τότε καυτά Hot spot της Γερμανίας καίγοντάς τους στους
φούρνους του Νταχάου, αφού προηγουμένως είχε φροντίσει να τους πάρει όλη τους
της περιουσία.
Σπίτια,
χρυσό, διαμάντια, και στους φούρνους… τα τελευταία τους χρυσά δόντια, βέρες ή
δαχτυλίδια . Και στο παρά πέντε ο Αείμνηστος Καραμανλής τον τιμώρησε(;)
στέλνοντάς τον στην Γερμανία να «κακοπεράσει», αφού γλίτωσε την θανατική
καταδίκη και την πολυετή φυλάκιση με αντάλλαγμα να αδειάσει την Ελλάδα μας από
εργατικά χέρια και να πάνε πολλές χιλιάδες Έλληνες να ανοικοδομήσουν την
ισοπεδωμένη από τον πόλεμο Γερμανία.
Η
μεταπολεμική διαπλοκή είχε αρχίσει. Πριν τον Μέρτεν είχε φροντίσει να αθωωθούν
και όλοι οι κατηγορούμενοι για εγκλήματα πολέμου στην κατοχή. Χαλάλι του!
Οι
σκέψεις μου στροβίλιζαν το μυαλό συνεχώς.
«Τσοβόλα δως
τα όλα» φώναζε από κάποιο μπαλκόνι προεκλογικά ο άλλος αείμνηστος(;) Ανδρέας
Παπανδρέου, ενώ συγχρόνως οι κούτες γεμάτες κολλαριστά χαρτονομίσματα πήγαιναν
σωρηδόν στο γραφείο του. Έτσι για έναν καφέ βρε αδερφέ!
Κανένας δεν
θα θυμάται το όνομα της Μακεδονίας μετά από 15 χρόνια είχε πει ο άλλος μεγάλος
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης… Ενώ ο νεαρός τότε Υπουργός μας των
εξωτερικών, χορεύοντας συρτάκι άνοιγε τα σύνορα με την Αλβανία.
Αποτέλεσμα; Όλοι μα όλοι οι αλβανοί κάποια μέρα να περάσουν στην Ελλάδα. Ωραία
εξωτερική πολιτική.
Το
χρηματιστήριο θα ανέβει στις 12 χιλιάδες μονάδες μας έλεγε ο «γίγαντας»
Κωνσταντίνος Σημίτης. Ενώ έτσι για πλάκα, υπέγραφε σουάπς δύο δις δραχμές. Για
να τα χρεωθεί ο Ελληνικός λαός 20 και πλέον δις.
Ο κύριος
μαζί τα φάγαμε… Κύριος;
Όχι
χοντρέ! Κάνεις λάθος. Μεγάλο λάθος. Μαζί τα φάγατε!
Όπως μαζί υποστείλατε την
σημαία μας στα Ίμια, δήθεν για να μην την πάρει ο αέρας.
Μαζί φάγατε
τον Οτσαλάν. Στείλατε για πάντα «ίσως» στα λευκά κελιά της Τουρκίας, εκείνον
που για την Ελλάδα ήταν ο σύγχρονος δούρειος Ίππος, στα σπλάχνα της Τουρκίας.
Κούνια που σας κούναγε…
Ναι! Όλοι μαζί… μας φάγατε! Και μαζί φωνάξατε
στους Αμερικανούς, να τους ευχαριστήσετε για τα καλά που σας έκαναν (δήθεν
για να μην βρεθούμε στην κόντρα με τους Τούρκους). Παλιολεχρίτες!
Ο ωραίος της
παρέας… δεν χωράει εδώ. Ο Άκης όμως, χωράει στην φυλακή, αφού πρώτα έκανε
τις βόλτες του με τα υποβρύχια που γέρνουν. Και εφόσον κονόμησε για τις
επόμενες (5-6 ) ζωές του, για να καλμάρει του προσφέρθηκε για χαλάουα ο
Κορυδαλλός.
Οι σκέψεις
…συνεχίζονται.
«Δε με
αφήνουν οι νταβατζίδες να εργαστώ» έλεγε ο Κωστάκης. Και από την πολλή
στεναχώρια… άραξε στην πρώτη ταβέρνα που βρήκε μπροστά του και άρχισε τα
φαγοπότια. Ακόμη τον περιμένουμε να βγει…
«Λεφτά
υπάρχουν» και πάρα πολλά, φώναζε ο Γιωργάκης με το αθώο νυσταγμένο ύφος. Και
πράγματι μας έριξε την πρώτη χοντροσφαλιάρα (1ο) μνημόνιο) και μετά…
χάθηκε!
«Έχω 18
Ζάππεια» (…45 Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση) μας έλεγε το «τέρας» των
οικονομικών Αντώνης Σαμαράς. Και δωσ’ του μνημόνιο 2. Για το Μακεδονικό τίποτα!
«Θα σκίσω
όλα τα μνημόνια» ούρλιαζε ο Αλέξης! Κατόπιν πήγαμε σε παράλληλο πρόγραμμα.
Ένας είναι ο Αλέξης! Και δωσ’ του και ξαναδωσ’ του μνημόνια. Κι άντε να δούμε που (;) θα το πάει. Μας παραμυθιάζει για κάθαρση, τέλος στη διαπλοκή, τέλος στα μνημόνια, για κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη, για τέλος στους φόρους, καλύτερες συντάξεις.
Ένας είναι ο Αλέξης! Και δωσ’ του και ξαναδωσ’ του μνημόνια. Κι άντε να δούμε που (;) θα το πάει. Μας παραμυθιάζει για κάθαρση, τέλος στη διαπλοκή, τέλος στα μνημόνια, για κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη, για τέλος στους φόρους, καλύτερες συντάξεις.
Άσε που περιμένω να δω τι θα γίνει
και με την SIEMENS και τα
εξοπλιστικά!
Για τον Ευάγγελο Βενιζέλο τι να πω; (Για τον αισχρότατο νόμο
περί ευθύνης υπουργών), για την απλή αναλογική, για τους πρόσφυγες και
οικονομικούς μετανάστες, για… για… κλπ Για τα μπάζα είναι όλοι τους!
Κούνησα το κεφάλι μου διώχνοντας από το μυαλό μου τους πελάτες της Βουλής και αφού τους σιχτίρισα όλους… έκανα μεταβολή πηγαίνοντας στο καφενείο του παλιού μου φίλου Γρηγόρη ( σακατεμένος και αυτός από την ζωή), για να με κεράσει έναν καφέ. Από αγάπη; Από λύπηση; Λόγω της παλιάς μας φιλίας; Δεν ξέρω! Δεν πάει καλά η δουλειά του. Θα φύγει και αυτός όπως μου λέει για το χωριό του. Και εγώ θα φύγω κάποτε. Ίσως πάω στο χωριό μου. Δουλειά δεν υπάρχει.
Μόνο μία μάνα υπάρχει, δύο δωμάτια σπίτι, ένα ψυγείο, μία τηλεόραση και μία εξωτερική τουαλέτα. Τίποτ’ άλλο! Και μία πενιχρή σύνταξη που θα αναγκαστεί να την μοιραστεί μαζί μου. Βρε ούστ! Χαραμοφάηδες παλιοπολιτικοί!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου