Στα τέλη του 19ου αιώνα, η βιομηχανία στις ΗΠΑ αναπτυσσόταν με ταχείς ρυθμούς και χρειάζονταν όλο και περισσότερα χέρια.
Μέχρι το 1910, περίπου 2 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας κάτω των 15 εργαζόντουσαν σε εργοστάσια και αμείβονταν πολύ λιγότερο από τους ενήλικες.
Οι εργοδότες εκμεταλλευόμενοι το μικρό μέγεθός τους, τα έχωναν σε περιορισμένους χώρους και τα έδιναν μικρά εργαλεία.
Αντιμέτωπα με την κοπιαστική εργασία και τον καιρό, με τις εξαντλητικές βάρδιες, τα ποσοστά ατυχημάτων στα παιδιά ήταν πολύ υψηλά.
Όσα τραυματιζόντουσαν ή ακρωτηριαζόντουσαν ενώ εργάζονταν, δεν λάμβαναν καμία αποζημίωση.
Το 1904, ιδρύθηκε από προοδευτικούς η Εθνική Επιτροπή για την Παιδική Εργασία (National Child Labor Committee) που ήθελαν τον τερματισμό της εκμετάλλευσης της παιδικής εργασίας. Μέσα σε μια δεκαετία, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση απορρόφησε την επιτροπή και την επανίδρυσε ως τμήμα του Υπουργείου Εργασίας.
Η NCLC προσέλαβε φωτογράφους να διερευνήσουν και να καταγράψει τις συνθήκες εργασίας των παιδιών στα εργοστάσια, τα ορυχεία και άλλες βιομηχανίες. Ανάμεσά τους ήταν ο Lewis Hine, ένας δάσκαλος -και κοινωνιολόγος- από τη Νέα Υόρκη.
Μέσα σε μια δεκαετία, ο Hine διέσχισε τη χώρα, ερευνώντας παιδιά που ασχολούνται σε κάθε είδους εργασίας, συμπεριλαμβανομένης και της εξόρυξης.
Σπάνια οι εργοδότες τον καλωσόριζαν και συνήθως έπρεπε να πάρει συνέντευξη από τα παιδιά και να τα φωτογραφίσει με κάποια τεχνάσματα και με προσχήματα.
Οι φωτογραφίες του Hine και το έργο της NCLC οδήγησε στην Πράξη για την Παιδική Εργασία το 1916, η οποία καθόρισε το κατώτατο όριο ηλικίας για τους νέους εργαζόμενους. Ο νόμος αργότερα θεωρήθηκε αντισυνταγματικός, αλλά έθεσε τα θεμέλια για τους μόνιμους νόμους για την παιδική εργασία που καθορίστηκαν αργότερα.
1910: σε ορυχείο της Αλαμπάμα
1911: Πενσιλβανία
1911: Πενσιλβανία
1910: Ο Nola McKinney, ο οποίος ακρωτηριάστηκε σε ένα ορυχείο στη Δυτική Βιρτζίνια όταν ήταν 14 χρονών
1909: Ο Neil Gallagher, έχασε το πόδι του σε εργατικό ατύχημα σε ηλικία 13 χρονών
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου