Τους «αόρατους» κίνδυνους για τη δημόσια υγεία των πόλεων και το ενδεχόμενο έκρηξης μιας ανεξέλεγκτης υγειονομικής «βόμβας», από την απελευθέρωση παράνομων μεταναστών, χωρίς καμία προληπτική εξέταση για μολυσματικές νόσους, όπως το AIDS, τη φυματίωση ή την ηπατίτιδα, επισημαίνουν εμφατικά, χωρίς κανένα ίχνος ρατσισμού και με αποκλειστικό στόχο την κινητοποίηση των αρμόδιων φορέων, οι Γιατροί του Κόσμου, του ΚΕΕΛΠΝΟ και υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ.
Περίθαλψη μόνο στα χαρτιά
Η υποσχόμενη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των μεταναστών στα κέντρα κράτησης ήταν μόνο στα χαρτιά, καθώς στα περισσότερα δεν παρασχέθηκε ποτέ και στα υπόλοιπα αποσπασματικά και ελλιπώς με αιτία γραφειοκρατικές διαδικασίες, ανύπαρκτους διαγωνισμούς τροφοδοσίας φαρμάκων και αδυναμίες πληρωμής. Ιατρική περίθαλψη παρασχέθηκε σε τρία προαναχωρησιακά κέντρα και μόνο για ένα έτος καθώς το κράτος δεν πλήρωσε τις οφειλές του...
Στην Αμυγδαλέζα, σχεδόν το 30% των κρατούμενων μεταναστών είχαν εντοπιστεί να είναι φορείς του βάκιλου της φυματίωσης, χωρίς οι περισσότεροι από αυτούς να έχουν εξεταστεί περαιτέρω για να διαπιστωθεί αν νοσούν, όπως και 150 αστυνομικοί του κέντρου αλλά και αστυνομικών τμημάτων της πρωτεύουσας. Από τους 1.111 μετανάστες που βρίσκονταν στην Αμυγδαλέζα περισσότεροι από 400 έχουν ελευθερωθεί και έχουν αφεθεί στην Ομόνοια, ενώ από τους 3.195, που κρατούνταν συνολικά στα 7 κέντρα κράτησης της χώρας έχουν ελευθερωθεί 1.278, με τον αριθμό να ανεβαίνει καθημερινά.
Διαλυμένο ιατρείο
«Οι μετανάστες πράγματι βγαίνουν έξω από το Κέντρο της Αμυγδαλέζας χωρίς πρώτα να έχουν κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις για μολυσματικές νόσους. Το ερώτημα είναι γιατί. Γιατί δεν έχει γίνει τόσο καιρό πλήρης έλεγχος και γιατί οι γιατροί που βρίσκονταν στο Κέντρο δεν μιλούσαν για αυτό. Τελευταία φορά είδαμε τους μετανάστες στην Αμυγδαλέζα πριν από περίπου μία εβδομάδα και αντικρίσαμε ένα διαλυμένο ιατρείο. Λόγω νεαρής ηλικίας οι περισσότεροι φαίνονται να είναι γεροί», επισημαίνει ο Γενικός Γραμματέας των Γιατρών του Κόσμου, Νικήτας Κανάκης.
Ο κ. Κανάκης κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Δεν ξέρουμε, πόσοι από αυτούς πάσχουν από AIDS, φυματίωση και ηπατίτιδα γιατί αυτό μπορούμε να το διαγνώσουμε μόνο με συγκεκριμένες εξετάσεις που δεν μπορούσαμε να κάνουμε στην Αμυγδαλέζα. Κανείς για παράδειγμα δεν έχει κάνει τεστ φυματίωσης. Αλλά ακόμα και αν το είχαν κάνει το εξειδικευμένο τεστ και βρίσκονταν θετικοί, η πολιτεία δεν θα ήξερε τι να κάνει τους ανθρώπους αυτούς αφού δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για τους νοσούντες παράνομους μετανάστες».
Οι Γιατροί του Κόσμου είναι έτοιμοι να δεχθούν όλους τους μετανάστες, σίγουρα όμως θα προκληθεί μία σημαντική επιβάρυνση στα ήδη «φορτωμένα» ιατρεία τους, καθώς έχει αυξηθεί απελπιστικά και ο αριθμός των Ελλήνων που βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης και καταφεύγουν εκεί προκειμένου να δεχθούν την αναγκαία ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ο λοιμωξιολόγος του ΚΕΛΠΝΟ, Αθανάσιος Τσακρής είναι το ίδιο ανήσυχος και δηλώνει: «Έχουμε διαπιστώσει ότι στον πληθυσμό που κρατείται στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας υπάρχει μεγαλύτερη συχνότητα εκδήλωσης φυματίωσης. Πολλοί είναι εκείνοι στους οποίους αν κάναμε το ανάλογο τεστ θα έβγαιναν θετικοί».
«Μας έδιναν ντεπόν»
Για πάσα... νόσο, οι αστυνομικοί των κέντρων κράτησης και κυρίως σε αυτό της Αμυγδαλέζας έδιναν ντεπόν σε όσους μετανάστες διαμαρτύρονταν για την υγεία τους, όπως υποστηρίζουν κάποιοι από αυτούς.
Είναι χαρακτηριστική η μαρτυρία του Μοχαμάντ Κασίφ, από το Πακιστάν, στο in.gr για τις συνθήκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στην Αμυγδαλέζα. Ο πτυχιούχος φυσικός βρίσκεται από το 2011 στην Ελλάδα και συνελήφθη στη Λάρισα, επειδή δεν είχε άδεια παραμονής, με αποτέλεσμα να μείνει στην Αμυγδαλέζα παραπάνω από 17 μήνες. Ο εγκλεισμός του προκάλεσε, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, πρόβλημα στο στομάχι και -πιθανότατα- φυματίωση.
«Δεν είχα πρόσβαση στους γιατρούς και σε φάρμακα. Έχω χάσει 15 κιλά. Φοβάμαι ότι έχω φυματίωση. Περιμένω τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Μόνο αν κάποιος λιποθυμούσε, τον πήγαιναν στο γιατρό, γιατί φοβόντουσαν μήπως πεθάνει. Αλλά κι αν σε πήγαιναν, ό,τι και να είχες δεν σου το έλεγαν. Με πήγαν στο νοσοκομείο, μου πήραν αίμα, αλλά ποτέ δεν μου είπαν τα αποτελέσματα. Οι γιατροί τα έλεγαν στους αστυνομικούς κι αυτοί δεν μας ενημέρωναν» δηλώνει ο Μοχαμάντ Κασίφ.
Ο Εμτεάς Ζουσέν, επίσης από το Πακιστάν, που ελευθερώθηκε πρόσφατα ήταν ακόμη πιο δεικτικός: «Για οποιαδήποτε νόσο μας δίνανε Ντεπόν κι αυτό με μεγάλη δυσκολία, περιμένοντας μέρες για να τα πάρουμε. Τρώγαμε μόνο πατάτες, πουρέ και μακαρόνια. Όταν τους ρωτάγαμε γιατί δεν έχουν φάρμακα και φαγητό, μας απαντούσαν πως το κράτος δεν έχει λεφτά».
Πόρισμα κόλαφος
Στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση, σχετικά με την επίμαχη διαταγή του υποστράτηγου Γ. Νίτσα, δημοσιοποιήθηκε ένα ακόμη ενημερωτικό σημείωμα σχετικά με τις επιπτώσεις που έχουν οι ελλείψεις στα κέντρα κράτησης μεταναστών.
Τα κλειστά κέντρα κράτησης προϋπέθεταν την υποστήριξη των συγκεκριμένων δομών από υπηρεσίες και φορείς (υπουργείο Υγείας, υπουργείο Εργασίας) που θα παρείχαν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ψυχοκοινωνική υποστήριξη, διερμηνεία, νομική υποστήριξη, σίτιση κ.ά. τα οποία ουδέποτε παρασχέθηκαν ή παρασχέθηκαν αποσπασματικά. Κύριος λόγος ήταν γραφειοκρατικές, διαγνωστικές ελλείψεις και αστοχίες.
Στο ενημερωτικό σημείωμα αναφέρονται τα εξής:
Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη παρασχέθηκε μόνο σε τρία προαναχωρησιακά κέντρα και μόνο για ένα έτος.
Ο διαγωνισμός φαρμάκων δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη φαρμάκων σε όλα τα προαναχωρησιακά κέντρα.
Η διαγνωστική διαδικασία ψυχολόγων-κοινωνικών λειτουργών-διερμηνέων είχε μακροσκελείς καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται μεγάλα κενά 6-8 μηνών ετησίως κατά την τελευταία τριετία.
Οι προσφυγές εταιρειών, οι ελλείψεις σε δικαιολογητικά, οι τεράστιες χρονικές καθυστερήσεις ολοκλήρωσης των διαδικασιών, οδηγούσαν άγονους τους διαγωνισμούς με αποτέλεσμα να προκαλούνται σοβαρά κενά στις προβλεπόμενες παροχές περίθαλψης και σίτισης.
Η διαγωνιστική διαδικασία καθαρισμού ολοκληρώθηκε μετά από 1,5 έτος και η χρονική διάρκεια παροχής της εν λόγω υπηρεσίας ήταν για 5 μήνες. Μέχρι τώρα η καθαριότητα πραγματοποιείτο από τους ίδιους τους κρατούμενους.
Η ελλιπής και προβληματική υποστήριξη του έργου από νευραλγικούς φορείς και υπηρεσίες αλλά και η αδυναμία υπερπήδησης προβλημάτων δαιδαλώδους γραφειοκρατίας και μακροσκελών ανελαστικών διαγωνιστικών διαδικασιών οδήγησε στην ιδιαίτερα περιορισμένη απόδοση του έργου. Το μοναδικό στο οποίο θα μπορούσε να πει κανείς ότι συνέβαλλαν τα κέντρα κράτησης ήταν η αύξηση του αριθμού των επιστροφών κατά τα έτη 2013 και 2014 (26.186 και 27.789 αντίστοιχα), αλλά στην πράξη δεν επέφεραν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου