Πανεπιστημίου και του Μ. Ματσαγγάνη διαπιστώνοντας ότι η κατάσταση αυτή δεν προήλθε μόνο από τη βαθιά και παρατεταμένη κρίση , αλλά, και επειδή το σύστημα κοινωνικής προστασίας απέτυχε να ενεργοποιήσει μηχανισμούς στήριξης του εισοδήματος των φτωχών και των ανέργων. Να σημειωθεί ότι για κάθε 1.000 ευρώ εξοικονόμησης δαπανών από την κοινωνική προστασία, στο πλαίσιο του Μνημονίου, μόνο τα 48 ευρώ επανεπενδύονται για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, πάνω από το 22% του πληθυσμού έχει εισόδημα κάτω από το κυμαινόμενο όριο σχετικής φτώχειας (60% του διάμεσου ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος) το οποίο αντιστοιχούσε φέτος σε 432 ευρώ (άτομο που ζει μόνο) και 908 ευρώ το μήνα (ζευγάρι με δύο ανήλικα παιδιά). Επιπλέον, πάνω από το 44% του πληθυσμού (αύξηση 100% στην τετραετία) είχε εισόδημα κάτω από ένα σταθερό όριο φτώχειας το οποίο το 2013 ήταν ίσο με 665 ευρώ (άτομο που ζει μόνο) και 1.397 ευρώ το μήνα (ζευγάρι με δύο παιδιά) ενώ το 14% του πληθυσμού (έναντι 2% το 2009) είχε εισόδημα κάτω από αυτό το ελάχιστο κόστος αξιοπρεπούς διαβίωσης και “ακραίας φτώχειας”.
Πηγή: fimotro.blogspot.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου