Η ομιλία του Νίκου Χρυσόγελου στην ημερίδα στη Ρόδο για την «Γαλάζια Ανάπτυξη στον Ελληνικό Θαλάσσιο Χώρο»
«Η οικονομία της θάλασσας, η γαλάζια οικονομία, είναι μια παλιά υπόθεση. Οι πιο σημαντικοί πολιτισμοί γεννήθηκαν στις παράκτιες περιοχές και η θάλασσα έπαιξε το ρόλο της γέφυρας, της επικοινωνίας των πολιτισμών, οδήγησε σε άνθιση οικονομιών. Αυτό που αλλάζει σήμερα είναι οι αυξανόμενες πιέσεις στις θάλασσες κι ακτές που μπορεί να οδηγήσουν στην απώλεια αυτών των δυο σημαντικών αγαθών. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να θέσουμε κανόνες και πλαίσιο πολιτικών ώστε η «γαλάζια οικονομία» να είναι υπεύθυνη, να συμβάλει στη βιώσιμη ευημερία, σε μια οικονομία που στηρίζει την προστασία του περιβάλλοντος, την κοινωνική συνοχή και την απασχόληση», τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγίου, μιλώντας σε ημερίδα με θέμα: «Γαλάζια Ανάπτυξη στον Ελληνικό Θαλάσσιο Χώρο», που διοργάνωσε η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, την Παρασκευή, 30 Αυγούστου 2013 στη Ρόδο.
Ο Νίκος Χρυσόγελος είναι εισηγητής της Ομάδας των Πράσινων στα θέματα της «γαλάζιας ανάπτυξης» καθώς και εισηγητής έκθεσης στην Επιτροπή Περιβάλλοντος στο Ευρωκοινοβούλιο για το «Ευρωπαϊκό Ταμείο Θαλασσών κι Αλιείας», το χρηματοδοτικό εργαλείο που έχει ως στόχο την ενίσχυση δράσεων για την υλοποίηση της «Θαλάσσιας Στρατηγικής» και της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.
Κατά την ομιλία του στην ημερίδα ο Νίκος Χρυσόγελος υπογράμμισε τη πολυδιάστατη σημασία της θαλάσσιας πολιτικής κι επικεντρώθηκε στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός μοντέλου ανάπτυξης και οικονομίας, που θα περιλαμβάνει για το Ν. Αιγαίο νέες ευκαιρίες δραστηριότητας και απασχόλησης γύρω από τη θάλασσα. Όμως αυτές οι δραστηριότητες θα πρέπει να είναι αυτές που προστατεύουν μακροχρόνια τη θάλασσα και τον πλούτο της και συμβάλλουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας, χρειάζεται δηλαδή η γαλάζια οικονομία να έχει πράσινη, οικολογική διάσταση. Βασικές κατευθύνσεις σε μια τέτοια στρατηγική είναι:
1. Στα θέματα ακτοπλοϊκών συνδέσεων και της ναυτιλίας, το «πρασίνισμα» των σκαφών και των λιμανιών έχει τεράστια δυναμική για καινοτομία, μείωση του κόστους λειτουργίας των πλοίων και αναζωογόνησης των ναυπηγείων και των σχετικών επαγγελμάτων παράλληλα με την επίτευξη περιβαλλοντικών στόχων και προστασίας του κλίματος. Οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις θα πρέπει να επανασχεδιαστούν στη βάση τόσο των βέλτιστων πρακτικών και της διεθνούς εμπειρίας για ενεργειακή αποτελεσματικότητα, όσο και της μέγιστης αξιοποίησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), ώστε να μειωθούν τα λειτουργικά κόστη. Συνεργασία μεταξύ ναυπηγείων, ακτοπλοϊκών φορέων και περιφερειών, η λεγόμενη «γαλάζια σύμβαση ιδιωτικού – δημοσίου τομέα, μπορεί να τύχει οικονομικής στήριξης μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, εφόσον υπάρξουν συγκεκριμένα σχέδια και μελέτες. Σχετική έκθεση του Νίκου Χρυσόγελου μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.chrysogelos.gr/ index.php?option=com_k2&view= item&id=1695:shipyards-in- greece&Itemid=75&lang=el
2. Στον τομέα της ενέργειας, η πράσινη προσέγγιση της ενεργειακής πολιτικής, δίνει μεγάλη σημασία στην ενεργειακή αποδοτικότητα και την κατάλληλη αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με βιώσιμο και ορθολογικό τρόπο, ώστε να είναι προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και του περιβάλλοντος. Οι κίνδυνοι που υπάρχουν από την εξόρυξη υδρογονανθράκων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), η δυσκολία άντλησης τους από μεγάλα βάση και σε οικολογικά ευάλωτες περιοχές, η ανάγκη απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα καθιστούν αναγκαία την υιοθέτηση ενός μορατόριουμ στην εξόρυξη υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες περιοχές, ιδιαίτερα σε μεγάλα βάθη και σεισμικές ζώνες. Πολύ περισσότερο αφού δεν υπάρχει Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός και ουσιαστικός διάλογος με την κοινωνία.
3. Σχετικά με το μοντέλο τουρισμού, χρειάζεται να περάσουμε από τον μαζικό τουρισμό και την υπερεκμετάλλευση του θαλάσσιου και παράκτιου πλούτου, σε μια τουριστική οικονομία που δουλεύει σε αρμονία με την προστασία και τη διαχείριση θάλασσας κι ακτών, βασίζεται σε ήπιες μορφές δραστηριοτήτων, σε οικολογικό τουρισμό, ήπιο αλιευτικό τουρισμό και συνεισφέρει στη βιώσιμη ευημερία. Παράλληλα, με την ενίσχυση υπεύθυνων μορφών τουρισμού ως το κυρίαρχο μοντέλο τουρισμού στο Ν. Αιγαίο, είναι ανάγκη να τεθούν κανόνες για βελτίωση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιδόσεων του σημερινού μαζικού τουρισμού. Χρειάζεται να αξιολογήσουμε με οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια ποιες είναι οι επιπτώσεις του μοντέλου “all inclusive” και της κρουαζιέρας. Μοντέλα τουρισμού με χιλιάδες τουρίστες που εφορμούν σε μια περιοχή, σε έναν αγώνα δρόμου, για ελάχιστες ώρες χωρίς φυσικά να έχουν τον χρόνο ή τον σχεδιασμό να αντιληφθούν τα οικολογικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά ενός τόπου, να γευτούν τοπικά ποιοτικά προϊόντα. Είναι πιθανό ότι αφήνουν στις κοινωνίες κυρίως αρνητικές επιπτώσεις και το κόστος δημιουργίας βαριών υποδομών για να έρχονται τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια, κι ελάχιστες ωφέλειες (οικονομικές ή άλλες).
4. Σχετικά με την αλιεία, χρειάζεται τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο να ενισχυθούν οι υπεύθυνες μορφές αλιείας και η αποκατάσταση του θαλάσσιου πλούτου και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, ως τμήμα μιας συνεκτικής θαλάσσιας/γαλάζιας οικονομίας. Οι παράκτιες κοινότητες των ψαράδων μπορούν να αποκτήσουν ένα νέο ρόλο και να έχουν συμπληρωματικά εισοδήματα μέσω της δημιουργίας, προστασίας και φύλαξης θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, καθώς και των ευκαιριών που προσφέρει τόσο η μεταποίηση των αλιευμάτων όσο και ο αλιευτικός τουρισμός. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την πραγματικότητα της υδατοκαλλιέργειας (ιχθυοκαλλιέργειας) αλλά η έμφαση πρέπει να είναι στην ενίσχυση της περιβαλλοντικής υπευθυνότητάς της και ένας ουσιαστικός Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, για να μην ανταγωνίζεται η υδατοκαλλιέργεια άλλες οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές δραστηριότητες.
Στην ημερίδα συμμετείχαν, επίσης, η Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας Μ. Δαμανάκη, ο ευρωβουλευτής της σοσιαλιστικής ομάδας Σπ. Δανέλης, ο Υπουργός Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, Ιωάννης Μανιάτης, ο Περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου Γ. Μαχαιρίδης, αντιπεριφερειάρχες και περιφερειακοί σύμβουλοι Ν. Αιγαίου, Βουλευτές Δωδεκανήσου, ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Χρήστος Βασιλάκος, η προϊσταμένη της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, Μαρίνα Πέτρου, ο εκπρόσωπος της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Φραγκίσκο Νικολιάν, ο Δήμαρχος Ρόδου, Στάθης Κουσουρνάς καθώς και εκπρόσωποι της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά και ειδικοί σε θέματα θαλάσσιων ερευνών και ενέργειας.
Μετά το πέρας των εισηγήσεων, οι συμμετέχοντες έθεσαν ενδιαφέροντα ερωτήματα στους ομιλητές και ακολούθησε γόνιμος διάλογος, επιβεβαιώνοντας τη σημασία αλλά και το ενδιαφέρον που παρουσιάζει η Γαλάζια Ανάπτυξη στον Ελληνικό Θαλάσσιο Χώρο αλλά αναδεικνύοντας την ανάγκη ουσιαστικότερης συζήτησης με τους αλιείες, τους τοπικούς κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς, τους ψαράδες και γενικότερα τους κατοίκους
«Η οικονομία της θάλασσας, η γαλάζια οικονομία, είναι μια παλιά υπόθεση. Οι πιο σημαντικοί πολιτισμοί γεννήθηκαν στις παράκτιες περιοχές και η θάλασσα έπαιξε το ρόλο της γέφυρας, της επικοινωνίας των πολιτισμών, οδήγησε σε άνθιση οικονομιών. Αυτό που αλλάζει σήμερα είναι οι αυξανόμενες πιέσεις στις θάλασσες κι ακτές που μπορεί να οδηγήσουν στην απώλεια αυτών των δυο σημαντικών αγαθών. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να θέσουμε κανόνες και πλαίσιο πολιτικών ώστε η «γαλάζια οικονομία» να είναι υπεύθυνη, να συμβάλει στη βιώσιμη ευημερία, σε μια οικονομία που στηρίζει την προστασία του περιβάλλοντος, την κοινωνική συνοχή και την απασχόληση», τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγίου, μιλώντας σε ημερίδα με θέμα: «Γαλάζια Ανάπτυξη στον Ελληνικό Θαλάσσιο Χώρο», που διοργάνωσε η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, την Παρασκευή, 30 Αυγούστου 2013 στη Ρόδο.
Ο Νίκος Χρυσόγελος είναι εισηγητής της Ομάδας των Πράσινων στα θέματα της «γαλάζιας ανάπτυξης» καθώς και εισηγητής έκθεσης στην Επιτροπή Περιβάλλοντος στο Ευρωκοινοβούλιο για το «Ευρωπαϊκό Ταμείο Θαλασσών κι Αλιείας», το χρηματοδοτικό εργαλείο που έχει ως στόχο την ενίσχυση δράσεων για την υλοποίηση της «Θαλάσσιας Στρατηγικής» και της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.
Ο χαιρετισμός του Νίκου Χρυσόγελου στο συνέδριο για την Γαλάζια Οικονομία
Κατά την ομιλία του στην ημερίδα ο Νίκος Χρυσόγελος υπογράμμισε τη πολυδιάστατη σημασία της θαλάσσιας πολιτικής κι επικεντρώθηκε στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός μοντέλου ανάπτυξης και οικονομίας, που θα περιλαμβάνει για το Ν. Αιγαίο νέες ευκαιρίες δραστηριότητας και απασχόλησης γύρω από τη θάλασσα. Όμως αυτές οι δραστηριότητες θα πρέπει να είναι αυτές που προστατεύουν μακροχρόνια τη θάλασσα και τον πλούτο της και συμβάλλουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας, χρειάζεται δηλαδή η γαλάζια οικονομία να έχει πράσινη, οικολογική διάσταση. Βασικές κατευθύνσεις σε μια τέτοια στρατηγική είναι:
1. Στα θέματα ακτοπλοϊκών συνδέσεων και της ναυτιλίας, το «πρασίνισμα» των σκαφών και των λιμανιών έχει τεράστια δυναμική για καινοτομία, μείωση του κόστους λειτουργίας των πλοίων και αναζωογόνησης των ναυπηγείων και των σχετικών επαγγελμάτων παράλληλα με την επίτευξη περιβαλλοντικών στόχων και προστασίας του κλίματος. Οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις θα πρέπει να επανασχεδιαστούν στη βάση τόσο των βέλτιστων πρακτικών και της διεθνούς εμπειρίας για ενεργειακή αποτελεσματικότητα, όσο και της μέγιστης αξιοποίησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), ώστε να μειωθούν τα λειτουργικά κόστη. Συνεργασία μεταξύ ναυπηγείων, ακτοπλοϊκών φορέων και περιφερειών, η λεγόμενη «γαλάζια σύμβαση ιδιωτικού – δημοσίου τομέα, μπορεί να τύχει οικονομικής στήριξης μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, εφόσον υπάρξουν συγκεκριμένα σχέδια και μελέτες. Σχετική έκθεση του Νίκου Χρυσόγελου μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.chrysogelos.gr/
2. Στον τομέα της ενέργειας, η πράσινη προσέγγιση της ενεργειακής πολιτικής, δίνει μεγάλη σημασία στην ενεργειακή αποδοτικότητα και την κατάλληλη αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με βιώσιμο και ορθολογικό τρόπο, ώστε να είναι προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και του περιβάλλοντος. Οι κίνδυνοι που υπάρχουν από την εξόρυξη υδρογονανθράκων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), η δυσκολία άντλησης τους από μεγάλα βάση και σε οικολογικά ευάλωτες περιοχές, η ανάγκη απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα καθιστούν αναγκαία την υιοθέτηση ενός μορατόριουμ στην εξόρυξη υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες περιοχές, ιδιαίτερα σε μεγάλα βάθη και σεισμικές ζώνες. Πολύ περισσότερο αφού δεν υπάρχει Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός και ουσιαστικός διάλογος με την κοινωνία.
3. Σχετικά με το μοντέλο τουρισμού, χρειάζεται να περάσουμε από τον μαζικό τουρισμό και την υπερεκμετάλλευση του θαλάσσιου και παράκτιου πλούτου, σε μια τουριστική οικονομία που δουλεύει σε αρμονία με την προστασία και τη διαχείριση θάλασσας κι ακτών, βασίζεται σε ήπιες μορφές δραστηριοτήτων, σε οικολογικό τουρισμό, ήπιο αλιευτικό τουρισμό και συνεισφέρει στη βιώσιμη ευημερία. Παράλληλα, με την ενίσχυση υπεύθυνων μορφών τουρισμού ως το κυρίαρχο μοντέλο τουρισμού στο Ν. Αιγαίο, είναι ανάγκη να τεθούν κανόνες για βελτίωση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιδόσεων του σημερινού μαζικού τουρισμού. Χρειάζεται να αξιολογήσουμε με οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια ποιες είναι οι επιπτώσεις του μοντέλου “all inclusive” και της κρουαζιέρας. Μοντέλα τουρισμού με χιλιάδες τουρίστες που εφορμούν σε μια περιοχή, σε έναν αγώνα δρόμου, για ελάχιστες ώρες χωρίς φυσικά να έχουν τον χρόνο ή τον σχεδιασμό να αντιληφθούν τα οικολογικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά ενός τόπου, να γευτούν τοπικά ποιοτικά προϊόντα. Είναι πιθανό ότι αφήνουν στις κοινωνίες κυρίως αρνητικές επιπτώσεις και το κόστος δημιουργίας βαριών υποδομών για να έρχονται τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια, κι ελάχιστες ωφέλειες (οικονομικές ή άλλες).
4. Σχετικά με την αλιεία, χρειάζεται τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο να ενισχυθούν οι υπεύθυνες μορφές αλιείας και η αποκατάσταση του θαλάσσιου πλούτου και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, ως τμήμα μιας συνεκτικής θαλάσσιας/γαλάζιας οικονομίας. Οι παράκτιες κοινότητες των ψαράδων μπορούν να αποκτήσουν ένα νέο ρόλο και να έχουν συμπληρωματικά εισοδήματα μέσω της δημιουργίας, προστασίας και φύλαξης θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, καθώς και των ευκαιριών που προσφέρει τόσο η μεταποίηση των αλιευμάτων όσο και ο αλιευτικός τουρισμός. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την πραγματικότητα της υδατοκαλλιέργειας (ιχθυοκαλλιέργειας) αλλά η έμφαση πρέπει να είναι στην ενίσχυση της περιβαλλοντικής υπευθυνότητάς της και ένας ουσιαστικός Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, για να μην ανταγωνίζεται η υδατοκαλλιέργεια άλλες οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές δραστηριότητες.
Στην ημερίδα συμμετείχαν, επίσης, η Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας Μ. Δαμανάκη, ο ευρωβουλευτής της σοσιαλιστικής ομάδας Σπ. Δανέλης, ο Υπουργός Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, Ιωάννης Μανιάτης, ο Περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου Γ. Μαχαιρίδης, αντιπεριφερειάρχες και περιφερειακοί σύμβουλοι Ν. Αιγαίου, Βουλευτές Δωδεκανήσου, ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Χρήστος Βασιλάκος, η προϊσταμένη της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, Μαρίνα Πέτρου, ο εκπρόσωπος της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Φραγκίσκο Νικολιάν, ο Δήμαρχος Ρόδου, Στάθης Κουσουρνάς καθώς και εκπρόσωποι της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά και ειδικοί σε θέματα θαλάσσιων ερευνών και ενέργειας.
Μετά το πέρας των εισηγήσεων, οι συμμετέχοντες έθεσαν ενδιαφέροντα ερωτήματα στους ομιλητές και ακολούθησε γόνιμος διάλογος, επιβεβαιώνοντας τη σημασία αλλά και το ενδιαφέρον που παρουσιάζει η Γαλάζια Ανάπτυξη στον Ελληνικό Θαλάσσιο Χώρο αλλά αναδεικνύοντας την ανάγκη ουσιαστικότερης συζήτησης με τους αλιείες, τους τοπικούς κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς, τους ψαράδες και γενικότερα τους κατοίκους
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου