Σε αυτούς αν προσθέσουμε τους απολυμένους 10.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς και τις αθρόες συνταξιοδοτήσεις (και) εκπαιδευτικών, συμπεραίνουμε ότι τα σχολεία τον Σεπτέμβρη θα ερημώσουν από διδακτικό και επικουρικό προσωπικό (φύλακες, καθαρίστριες).
Αφού, λοιπόν, συρρίκνωσαν τον εκπαιδευτικό χάρτη της χώρας, συγχώνευσαν σχολικά κτήρια και δομές, έβγαλαν και θα συνεχίζουν να βγάζουν δεκάδες χιλιάδες «υπεράριθμους» και «πλεονάζοντες», σπάζοντας κάθε ρεκόρ ανεργίας, διαλύοντας τα κοινωνικά αγαθά της εκπαίδευσης, της πρόνοιας, της ασφάλειας, ξεπουλώντας τα πάντα και μεταβάλλοντας τελικά την Ελλάδα μας σε ένα ασήμαντο προτεκτοράτο, χώρο κοινωνικών ερειπίων, εκποίησης καθολικής και ευκαιριών στυγνής εκμετάλλευσης του πληθυσμού και των πόρων του από τους μεγαλονταβατζήδες του διεθνούς κεφαλαίου και τα ντόπια γιουσουφάκια του.
Και βέβαια εμείς δεν θα μπούμε στη μικρόψυχη λογική του κοινωνικού κανιβαλισμού, να προσπαθούμε να βρούμε ποιοι χρειάζονταν και ποιοι όχι. Πρώτον, γιατί όσο «μικραίνεις» τη χώρα τόσο λιγότεροι θα χρειάζονται, αλλά τελικά δεν θα έχει σημασία πόσοι χρειάζονται αν η χώρα καταστραφεί ολοκληρωτικά. Δεύτερον, γιατί -και όσοι προσπαθώντας να βρουν μια δουλειά- δεν ήταν εξαρχής αναγκαίοι, ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΡΟΣΕΛΗΦΘΗΣΑΝ, οι οποίοι πάνω σε αυτές τις προσλήψεις «έχτισαν» την πολιτική τους καριέρα και σήμερα απολαμβάνουν βουλευτικές αποζημιώσεις, συντάξεις και άλλα προνόμια.
Αυτοί πότε θα λογοδοτήσουν;
Αντ’ αυτού Τρόικα και ντόπιοι εντολοδόχοι αντιμετωπίζουν ως νούμερα τους εργαζομένους, επισείοντας τον πέλεκυ της απόλυσης επί δικαίους και αδίκους, χωρίς φυσικά να υπολογίζουν ότι πίσω από τα νούμερα αυτά υπάρχουν οικογένειες, άνθρωποι που προγραμμάτισαν τη ζωή τους βάσει αυτών των θέσεων εργασίας, άνθρωποι που έχασαν άλλες επαγγελματικές ευκαιρίες.
Φυσικά, σε αυτό το γαϊτανάκι εξεύρεσης θυμάτων ΠΟΤΕ δεν εκτέθηκαν οι υπάλληλοι της Βουλής και οι στενοί συγγενείς και συνεργάτες του πολιτικού μας προσωπικού που εργάζονται σε πάσης φύσεως Οργανισμούς.
Έτσι, λοιπόν, οποιαδήποτε πολιτική νομιμοποίηση των επικυριάρχων της χώρας και των υπαλλήλων τους έχει καταρρεύσει.
Τα μέτρα τους εκτός από άδικα είναι και αναποτελεσματικά. Ήρθε ο καιρός να τους θέσουμε στη ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ και στη μετάταξή τους, άλλους στην αφάνεια και άλλους στην κρίση της Δικαιοσύνης!
Για το Δ.Σ της ΕΛΜΕ
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Ν. Δαπέργολας Χρ. Αγγελάκης
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου