"...Και τι πταίει η γλαυξ η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.
Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί, εκετέστρεαψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους!
Τότε σ' εξεθέωναν οι προεστοί και οι "γυφτοχαρατζήδες", τώρα σε "αθεώνουν" οι βουλευταί κ' οι δήμαρχοι.
...Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει την φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν.
Πλάττει (πλάθει) αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών, τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσι εξ αυτού. Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχόμενων την αυτήν διαφθοράν, θα επιτύχει όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ' επιδεξιώτερον τον κόθορνον.
Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψη της χρεοκοπίας."
Αυτά έγραφε ο Παπαδιαμάντης και αυτά ισχύουν στο ακέραιο και σήμερα.
Και εμείς οι σημερινοί Έλληνες κοιτάμε μουδιασμένοι, μοιρολάτρες δίκην ραγιά, την κακή ιστορία να επαναλαμβάνεται, υπνωτισμένοι από την κυβερνητική προπαγάνδα της δήθεν ευημερίας, και αρκούμενοι στις "αντιδράσεις" στρατευμένων νεόκοπων κομματαρχών και εύπορων συνδικαλιστών.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου