ΤΟ «σύστημα» πρόβλεπε φοροδιαφυγή κι αυτή δημιουργούσε φοροκλέφτες. Με φορολογική συνείδηση δομημένη πάνω στη…μαγκιά και τον «πρωταθλητή» να καμαρώνει» ξέγνοιαστος, σε μιαν Ελλάδα…ξέγνοιαστη.
ΝΑ πάρουμε το (πεθαμένο) μοντέλο του αλησμόνητου βιοτέχνη; Χωρίς γνώσεις, παιδεία και πολιτισμό, με την «τέχνη» (να κουρεύει) μαθημένη στου κασιδιάρη το κεφάλι και το (θαλασσο)δάνειό του μεταμορφωμένο σε δυο ντουβάρια για επέκταση, έριχνε τις γύρες του στην πίστα και δίπλα το τραπέζι του. Με το «αίσθημα» δίπλα στη γυναίκα, τη μαγκιά στις γύρες του ζεϊμπέκικου και το (περίσσιο) χρήμα για ανθόλουτρο στην αοιδό.
ΕΚΕΙ, λοιπόν, στην καπνίλα του σκυλάδικου και στα υποσύνολα του μεγάλου πάρτυ, φτιάχτηκε η φορολογική συνείδηση του μάγκα, πανέξυπνου σε κόλπα και κομπίνες για φοροκλοπή. Δεν είναι ο μόνος-είναι ένα μοντέλο απ’ τα παλιά, που ζει και υπάρχει στην εποχή μας, μασκαρεμένο με χρώματα παραλλαγής, αλλά με πάγια στην ψυχή και στο μυαλό του την ιδέα της φοροκλοπής.
ΞΑΦΝΙΚΑ και χωρίς προετοιμασία για προσαρμογή, ζητάς συνέπεια απ’ τον απαίδευτο φορολογικά, φιλότιμο απ’ τον αφιλότιμο και (συν)εισφορά απ’ τον απείραχτο (φορολογικά) και κακομαθημένο. Κι είναι σαν να ζητάς ευπρέπεια απ’ τον άκοσμο, πολιτισμό απ’ τον αγροίκο. Να μεταμορφώσεις τον λύκο σε αρνάκι, να βάλεις το πουλάκι στο κλουβί.
ΚΛΩΤΣΑΕΙ και αντιδρά ο (νεο)έλληνας, μη φορολογηθεί. Θέλει ξοπίσω του το ΣΔΟΕ για να τρομάξει, χωρίς κάτι άλλο να τον συγκινεί. Κι αν εξαιρέσουμε κάποιους που όντως πένονται και δεν μπορούν να ανταποκριθούν, οι υπόλοιποι «δυσκολεύονται» να προσαρμοστούν στην ιδέα της φορολόγησης κι αυτό είναι όλο. Δεν «χαλαλίζουν» κάτι για το Κράτος που μάθαν’ μόνο να το κλέβουν. Είναι θέμα «ιδεολογικό», αρχών και παραδόσεων. Συνέχιση από κεκτημένη ταχύτητα και…εγωισμό, στο κάτω-κάτω. Να πληρώνει για σχολεία και…γεφύρια (βάλε και τις μίζες και προμήθειες για τα λαμόγια); Είναι προσβολή, ήττα και συντριβή.
ΚΑΙ πώς να γίνουμε, ξαφνικά, έντιμοι και συνεπείς (φορολογούμενοι); Το ξέρει, με την παραμένουσα μαγκιά του, ο απείραχτος και ανενόχλητος (με το λαδωτήρι στο χέρι) πως θα πληρώσει ο διπλανός και…μπόρα είναι, θα περάσει. Κι αν οι ευρωπαίοι βάλθηκαν να μας κάνουν ευρωπαίους με τρόικες και μνημόνια, παραμένουμε βαθέως…έλληνες και ξανά «προς τη δόξα».
ΚΑΙ, βέβαια, «όπου δεν πίπτει λόγος…». Με το στανιό (ελέγχους, πρόστιμα, κλείσιμο) θα συμμορφωθούν οι φοροκλέφτες αλλάζοντας «ιδεολογία». Αλλιώς, θα (ξανα)πληρώσουν χαμηλόμισθοι και συνταξιούχοι και είναι άδικο.
ΝΑ πάρουμε το (πεθαμένο) μοντέλο του αλησμόνητου βιοτέχνη; Χωρίς γνώσεις, παιδεία και πολιτισμό, με την «τέχνη» (να κουρεύει) μαθημένη στου κασιδιάρη το κεφάλι και το (θαλασσο)δάνειό του μεταμορφωμένο σε δυο ντουβάρια για επέκταση, έριχνε τις γύρες του στην πίστα και δίπλα το τραπέζι του. Με το «αίσθημα» δίπλα στη γυναίκα, τη μαγκιά στις γύρες του ζεϊμπέκικου και το (περίσσιο) χρήμα για ανθόλουτρο στην αοιδό.
ΕΚΕΙ, λοιπόν, στην καπνίλα του σκυλάδικου και στα υποσύνολα του μεγάλου πάρτυ, φτιάχτηκε η φορολογική συνείδηση του μάγκα, πανέξυπνου σε κόλπα και κομπίνες για φοροκλοπή. Δεν είναι ο μόνος-είναι ένα μοντέλο απ’ τα παλιά, που ζει και υπάρχει στην εποχή μας, μασκαρεμένο με χρώματα παραλλαγής, αλλά με πάγια στην ψυχή και στο μυαλό του την ιδέα της φοροκλοπής.
ΞΑΦΝΙΚΑ και χωρίς προετοιμασία για προσαρμογή, ζητάς συνέπεια απ’ τον απαίδευτο φορολογικά, φιλότιμο απ’ τον αφιλότιμο και (συν)εισφορά απ’ τον απείραχτο (φορολογικά) και κακομαθημένο. Κι είναι σαν να ζητάς ευπρέπεια απ’ τον άκοσμο, πολιτισμό απ’ τον αγροίκο. Να μεταμορφώσεις τον λύκο σε αρνάκι, να βάλεις το πουλάκι στο κλουβί.
ΚΛΩΤΣΑΕΙ και αντιδρά ο (νεο)έλληνας, μη φορολογηθεί. Θέλει ξοπίσω του το ΣΔΟΕ για να τρομάξει, χωρίς κάτι άλλο να τον συγκινεί. Κι αν εξαιρέσουμε κάποιους που όντως πένονται και δεν μπορούν να ανταποκριθούν, οι υπόλοιποι «δυσκολεύονται» να προσαρμοστούν στην ιδέα της φορολόγησης κι αυτό είναι όλο. Δεν «χαλαλίζουν» κάτι για το Κράτος που μάθαν’ μόνο να το κλέβουν. Είναι θέμα «ιδεολογικό», αρχών και παραδόσεων. Συνέχιση από κεκτημένη ταχύτητα και…εγωισμό, στο κάτω-κάτω. Να πληρώνει για σχολεία και…γεφύρια (βάλε και τις μίζες και προμήθειες για τα λαμόγια); Είναι προσβολή, ήττα και συντριβή.
ΚΑΙ πώς να γίνουμε, ξαφνικά, έντιμοι και συνεπείς (φορολογούμενοι); Το ξέρει, με την παραμένουσα μαγκιά του, ο απείραχτος και ανενόχλητος (με το λαδωτήρι στο χέρι) πως θα πληρώσει ο διπλανός και…μπόρα είναι, θα περάσει. Κι αν οι ευρωπαίοι βάλθηκαν να μας κάνουν ευρωπαίους με τρόικες και μνημόνια, παραμένουμε βαθέως…έλληνες και ξανά «προς τη δόξα».
ΚΑΙ, βέβαια, «όπου δεν πίπτει λόγος…». Με το στανιό (ελέγχους, πρόστιμα, κλείσιμο) θα συμμορφωθούν οι φοροκλέφτες αλλάζοντας «ιδεολογία». Αλλιώς, θα (ξανα)πληρώσουν χαμηλόμισθοι και συνταξιούχοι και είναι άδικο.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου