Γράφει ο Θανάσης Νικολαϊδης
ΔΕΝ θα μιλήσουμε πολιτικά. Δεν μετράει το κόμμα, όταν ψάχνεις για την αλήθεια. Ούτε οι «ιδεολογίες» για το δίκαιο. Γιατί, αν ο λόγος μας ήταν πολιτικός-κομματικός, θα ξεκινούσαμε απ’ τα «βραχώδη» των Καραμανλήδων, τα «σάπια κρέατα του Μπαλόπουλου» και τα «προσοδοφόρα» Βατοπέδια, για να φτάσουμε στα μυθώδη ποσά που σχετίζονται με τον κ. Τσοχατζόπουλο και την παρέα του.
ΚΑΙ, βέβαια, δεν μιλούσαμε κάποτε για σκάνδαλα όχι γιατί δεν υπήρχαν, αλλά «δια τον φόβον των Ιουδαίων». Ο χαφιές παραμόνευε με την «τρύπια» εφημερίδα για να βλέπει και το ους τεντωμένο για να αφουγκράζεται. Ό,τι πεις μη του φύγει, με όποιον σε δει μην του ξεφύγει. Ένα ζωντανό μαγνητόφωνο εποχής και μια πρακτική που σφαλνούσε στόματα και χαμήλωνε τα κεφάλια. Ο φάκελος εμπλουτίζονταν, ο στρατός σε περίμενε…
ΥΠΑΡΧΕΙ, βέβαια, και αριστερά. Η πραγματική και η…ψεύτικη. Εκείνη των αγωνιστών της Αντίστασης που, εν πολλοίς κατέληξε στη…Μακρόνησο και η ψευδεπίγραφη που συνεργάστηκε με τον διάβολο από κίνητρα ταπεινά. Δεν διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα, αλλά η…ζημιά στο δημόσιο είναι ιστορική και διαρκείας.
ΑΠΛΑ, λοιπόν, και με την κοινή λογική, ολότελα στην τύχη και με δυο «φρέσκα» παραδείγματα, πρώτα να δούμε και μετά να θυμηθούμε. Να δούμε κάποιους αναξιοπαθούντες, σήμερα, που σκαλίζουν για μεταλλικά απομεινάρια στα πεταμένα και στα παζάρια, κι ίσως αύριο για τροφή στα αποφάγια.
ΚΑΙ βλέπουμε τον έλληνα να επιστρατεύει το φιλότιμό του και να βοηθάει. Την Εκκλησία να κάνει ό,τι μπορεί στο πλαίσιο του φιλανθρωπικού της έργου, κι ας παραβλέψουμε κάποιους ελάχιστους δεσποτάδες σε ρόλο σύγχρονων Φαρισαίων της υποκρισίας, που θα ξανασταύρωναν τον Χριστό.
Η Δικαιοσύνη ερευνά για τα «πεπραγμένα» του Άκη και απαιτεί χρόνο. Ωστόσο, κάποιες ξεχασμένες(;!) περιπτώσεις μάς γεμίζουν απορίες και περιμένουμε αποτέλεσμα. Με χειροπιαστές καταδίκες, μιας και ο ένας ομολόγησε και ο άλλος μας…μπέρδεψε.
ΟΙ ερωτήσεις είναι ρητορικές, αλλά η πρότασή μας σαφής.
Ζήτημα 1ον: Ομολόγησε ο κ. Μαντέλης πως κάποιος…άγνωστος του έβαλε στο βιβλιάριο 150-200 χιλιάρικα για τις…σπουδές των παιδιών του; Φαντάσου, λοιπόν, να τα’ χαμε στο τραπέζι των πεινώντων ως τροφή και βρώση. Για δωράκια σε ορφανά ή για υποτροφία σε φτωχόπαιδο. Στη σειρά τους πεινασμένους και στην είσοδο μιας «Λέσχης», λίγο πριν απ’ το καζάνι που αχνίζει, μια μεγάλη ταμπέλα: «Συσσίτια Μαντέλη».
Ζήτημα 2ον: Τι απόγινε το χιλιάρικο του κ. Τσουκάτου; Το’ δωσε στο Κόμμα; Το τσέπωσε ο ίδιος; Φρονούμε πως θα’ πρεπε η Δικαιοσύνη να’ χει βγάλει άκρη και να βλέπαμε: «Λέσχη Τσουκάτου. Για ένα ζεστό φαγητό σε πεινασμένους».
ΔΕΝ θα μιλήσουμε πολιτικά. Δεν μετράει το κόμμα, όταν ψάχνεις για την αλήθεια. Ούτε οι «ιδεολογίες» για το δίκαιο. Γιατί, αν ο λόγος μας ήταν πολιτικός-κομματικός, θα ξεκινούσαμε απ’ τα «βραχώδη» των Καραμανλήδων, τα «σάπια κρέατα του Μπαλόπουλου» και τα «προσοδοφόρα» Βατοπέδια, για να φτάσουμε στα μυθώδη ποσά που σχετίζονται με τον κ. Τσοχατζόπουλο και την παρέα του.
ΚΑΙ, βέβαια, δεν μιλούσαμε κάποτε για σκάνδαλα όχι γιατί δεν υπήρχαν, αλλά «δια τον φόβον των Ιουδαίων». Ο χαφιές παραμόνευε με την «τρύπια» εφημερίδα για να βλέπει και το ους τεντωμένο για να αφουγκράζεται. Ό,τι πεις μη του φύγει, με όποιον σε δει μην του ξεφύγει. Ένα ζωντανό μαγνητόφωνο εποχής και μια πρακτική που σφαλνούσε στόματα και χαμήλωνε τα κεφάλια. Ο φάκελος εμπλουτίζονταν, ο στρατός σε περίμενε…
ΥΠΑΡΧΕΙ, βέβαια, και αριστερά. Η πραγματική και η…ψεύτικη. Εκείνη των αγωνιστών της Αντίστασης που, εν πολλοίς κατέληξε στη…Μακρόνησο και η ψευδεπίγραφη που συνεργάστηκε με τον διάβολο από κίνητρα ταπεινά. Δεν διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα, αλλά η…ζημιά στο δημόσιο είναι ιστορική και διαρκείας.
ΑΠΛΑ, λοιπόν, και με την κοινή λογική, ολότελα στην τύχη και με δυο «φρέσκα» παραδείγματα, πρώτα να δούμε και μετά να θυμηθούμε. Να δούμε κάποιους αναξιοπαθούντες, σήμερα, που σκαλίζουν για μεταλλικά απομεινάρια στα πεταμένα και στα παζάρια, κι ίσως αύριο για τροφή στα αποφάγια.
ΚΑΙ βλέπουμε τον έλληνα να επιστρατεύει το φιλότιμό του και να βοηθάει. Την Εκκλησία να κάνει ό,τι μπορεί στο πλαίσιο του φιλανθρωπικού της έργου, κι ας παραβλέψουμε κάποιους ελάχιστους δεσποτάδες σε ρόλο σύγχρονων Φαρισαίων της υποκρισίας, που θα ξανασταύρωναν τον Χριστό.
Η Δικαιοσύνη ερευνά για τα «πεπραγμένα» του Άκη και απαιτεί χρόνο. Ωστόσο, κάποιες ξεχασμένες(;!) περιπτώσεις μάς γεμίζουν απορίες και περιμένουμε αποτέλεσμα. Με χειροπιαστές καταδίκες, μιας και ο ένας ομολόγησε και ο άλλος μας…μπέρδεψε.
ΟΙ ερωτήσεις είναι ρητορικές, αλλά η πρότασή μας σαφής.
Ζήτημα 1ον: Ομολόγησε ο κ. Μαντέλης πως κάποιος…άγνωστος του έβαλε στο βιβλιάριο 150-200 χιλιάρικα για τις…σπουδές των παιδιών του; Φαντάσου, λοιπόν, να τα’ χαμε στο τραπέζι των πεινώντων ως τροφή και βρώση. Για δωράκια σε ορφανά ή για υποτροφία σε φτωχόπαιδο. Στη σειρά τους πεινασμένους και στην είσοδο μιας «Λέσχης», λίγο πριν απ’ το καζάνι που αχνίζει, μια μεγάλη ταμπέλα: «Συσσίτια Μαντέλη».
Ζήτημα 2ον: Τι απόγινε το χιλιάρικο του κ. Τσουκάτου; Το’ δωσε στο Κόμμα; Το τσέπωσε ο ίδιος; Φρονούμε πως θα’ πρεπε η Δικαιοσύνη να’ χει βγάλει άκρη και να βλέπαμε: «Λέσχη Τσουκάτου. Για ένα ζεστό φαγητό σε πεινασμένους».
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου