Περνάμε πολύ δύσκολες ώρες. Αλλά να το ξέρετε, θα πετύχουμε!
Κι αυτό το λένε ακόμα κι όσοι, μέσα κι έξω από την Ελλάδα, λίγος καιρός έχει περάσει, μας αποδοκίμαζαν.
Τα τελευταία χρόνια, μίλησα απ’ αυτό το βήμα: για δύο κεφαλαιώδους σημασίας πράγματα που αφορούν στην παραγωγική αναγέννηση της χώρας μας:
-- Πρώτον, για την από-ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας.
-- και δεύτερον, για τη στροφή στην ανταγωνιστικότητα.
Και τα δύο αυτά ήταν μέχρι πρόσφατα «απαγορευμένες» λέξεις.
Ελάχιστοι τολμούσαν να μιλήσουν για την επιχειρηματικότητα, σε μια χώρα όπου το «επιχειρείν» εθεωρείτο σχεδόν… «αμαρτία»! Και που το έπνιγαν, επί δεκαετίες, η διπλή αυθαιρεσία, μιας ανεξέλεγκτης γραφειοκρατίας και μιας ακόμα πιο ασύδοτης συντεχνιακής νοοτροπίας.
Σε μια χώρα, όπου για να ανοίξεις επιχείρηση είναι αληθινή Οδύσσεια, στη διάρκεια της οποίας αναμετριέσαι με τους Κύκλωπες και με τους Λωτοφάγους, όπου ταξιδεύεις ατέλειωτα στο Λαβύρινθο της γραφειοκρατίας, όπου καιροφυλακτεί ο Μινώταυρος της διαφθοράς, κι όπου χρειάζεται να πάρεις ατέλειωτες άδειες από δεκάδες δημόσιους φορείς που δεν συνεννοούνται μεταξύ τους, ούτε λογοδοτούν σε ανωτέρους τους και που επικαλούνται ατέλειωτες νομοθετικές ρυθμίσεις, που θεσπίστηκαν εδώ και πολλές δεκαετίες και που συχνά είναι αλληλοαναιρούμενες μεταξύ τους,
Σε μια τέτοια χώρα, η επιχειρηματικότητα διώκεται δεν ενθαρρύνεται!
Κι από την άλλη πλευρά, η λέξη «ανταγωνιστικότητα» ήταν επίσης απαγορευμένη:
Σε μια χώρα που έχει δεκάδες ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, αλλά δεν αξιοποιεί κανένα ή ελάχιστα, κάτι δεν πάει καλά.
Σε μια χώρα που έχει το καλύτερο αρχιπέλαγος στον κόσμο και τα πιο δαντελωτά ακρογιάλια, αλλά δεν έχει μαρίνες, σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.
Σε μια χώρα που έχει το καλύτερο λάδι στον κόσμο, αλλά δεν μπορεί να το εξαγάγει, ενώ διεθνώς κυριαρχεί η στροφή στη μεσογειακή διατροφή, είναι βέβαιο ότι κάτι δεν πάει καλά.
Σε μια χώρα που την πνίγουν τα σκουπίδια και της λείπει η ενέργεια, ενώ οι περισσότερες άλλες χώρες παράγουν ενέργεια από τα σκουπίδια τους, ενώ εδώ ακόμα ψάχνουμε χωματερές για να τα παραχώσουμε, μολύνοντας συνεχώς το περιβάλλον, είναι απολύτως βέβαιο ότι κάτι δεν πάει καλά.
Σε μια χώρα όπου υπάρχουν νόμοι που δίνουν πλεονεκτήματα σε όσους είναι ήδη μέσα στην αγορά, αλλά όχι σε όσους θέλουν να μπουν στην αγορά - είτε πρόκειται για ανέργους που θέλουν να εργαστούν, είτε για νέους που πρωτο-πιάνουν δουλειά, είτε για νέους επιχειρηματίες που θέλουν κι αυτοί να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους και τις ιδέες τους - είναι βέβαιο ότι η ανταγωνιστικότητα ασφυκτιά κάτω από το συντριπτικό βάρος των στρεβλώσεων. Μοναδικών στρεβλώσεων παγκοσμίως…
Όλα αυτά, ήλθε η ώρα να αλλάξουν. Και σήμερα τα αλλάζουμε!
Χτυπάμε τις στρεβλώσεις παντού: Και στις αγορές προϊόντων και στις αγορές υπηρεσιών, και στην αγορά εργασίας, και στην αγορά κεφαλαίου και στη δημόσια τάξη και στην εξάλειψη της γραφειοκρατίας. Παντού!
Το τελευταίο διάστημα ψηφίστηκαν και ήδη εφαρμόζονται μεταρρυθμίσεις που θεωρούνταν άπιαστο όνειρο επί δεκαετίες στη χώρα μας.
Αυτά που ήδη θεσπίσαμε θα αρχίσουν να γίνονται αισθητά μέσα στον επόμενο χρόνο. Και θα αρχίσουν να αποδίδουν τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Αλλά για να λέμε την αλήθεια, χρειάζεται να γίνουν ακόμα πολλά.
Για παράδειγμα, ενεργειακή πολιτική: Κάθε χώρα οφείλει να προγραμματίζει πώς θα επιτύχει το καλύτερο, το πιο ανταγωνιστικό ενεργειακό μίγμα για τις επόμενες δεκαετίες. Το πιο φιλικό για το περιβάλλον, διότι πλέον η επιβάρυνση του περιβάλλοντος κοστίζει και τιμωρείται. Αλλά και το πιο φθηνό. Γιατί η ενέργεια είναι βασικός συντελεστής ανάπτυξης. Κι όποιος στηρίζεται σε ακριβή ενέργεια για να καλύψει τις ανάγκες του, διώχνει την ανάπτυξη, διώχνει τις επενδύσεις, διώχνει τις νέες θέσεις εργασίας. Δεν μπορεί μια χώρα να είναι ανταγωνιστική όταν στηρίζεται σε ακριβή ενέργεια.
Εμείς έχουμε τεράστιους ενεργειακούς πόρους. Όλοι το ξέρουν, μόνο εμείς κάνουμε πως δεν το ξέρουμε. Τώρα είναι ώρα να τους αποκαλύψουμε και να τους αξιοποιήσουμε. Κι αυτό ακριβώς θα κάνουμε…
Κυρίες και κύριοι,
Ο υπέρτατος στόχος μας είναι σήμερα να βγούμε από την ύφεση. Να βάλουμε φρένο στην ανεργία. Να σώσουμε θέσεις εργασίας που κινδυνεύουν και να αρχίσουν να δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Για να βρουν δουλειά οι άνεργοι…
Το κύριο όπλο μας αυτή τη στιγμή για να το επιτύχουμε, είναι τα χρήματα που θα πέσουν στην οικονομία το αμέσως επόμενο διάστημα, από τη δόση που θα εκταμιευτεί σε λίγες μέρες.
Αλλά και η ρευστότητα που θα υπάρξει από την ανακεφαλαίωση του τραπεζικού συστήματος. Που κι αυτή θα ολοκληρωθεί τις επόμενες εβδομάδες, επίσης από τη δόση που θα εκταμιευτεί.
Το 2013 λοιπόν, είναι το έτος καμπής!
Για πρώτη φορά θα υπάρξουν σημάδια ανάκαμψης. Θα φανεί φώς στην άκρη του τούνελ.
Όλα αυτά έχουν ήδη δρομολογηθεί.
Αμέσως μετά τη συμφωνία επαναγοράς ομολόγων, που είναι δύσκολο έργο, (θα κόψει κι άλλο το χρέος μας και θα ολοκληρωθεί στις επόμενες μέρες), το επίκεντρο της πολιτικής μας πλέον θα είναι η προσέλκυση επενδύσεων.
Αλλά για να γίνουν επενδύσεις χρειάζεται εμπιστοσύνη στην Ελλάδα και αισιοδοξία στην αγορά.
Την εμπιστοσύνη προς την Ελλάδα τη χτίσαμε τους προηγούμενους μήνες. Τώρα πρέπει να αλλάξουμε το κλίμα μέσα στη χώρα.
Είδατε τι αγώνα δώσαμε για να αλλάξουμε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Τώρα, ως Πρωθυπουργός που ανέλαβε ένα έργο ανηφορικό σε πολύ δύσκολες ώρες, αλλά και ως Έλληνας που βλέπει, επιτέλους, κάτι να αλλάζει ουσιαστικά, ζητώ απ’ όλους να κάνουν ουσιαστικά την υπέρβασή τους: Ζητώ φορολογική συνέπεια. Ζητώ επιστροφή καταθέσεων. Ζητώ να λειτουργήσει η χώρα ως φυσιολογική δημοκρατία και ως φυσιολογική οικονομία. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να κάνουμε σύντομα πραγματικότητα το 15% φόρο στα κέρδη, στο σύνολο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων!
Και πριν από ο,τιδήποτε άλλο, δύο διευκρινήσεις.
• Δεν υπάρχει αυτό που ακούστηκε, για φόρο 45%, λέει, πάνω από 25 χιλιάδες ετήσιο εισόδημα. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Είναι έξω από τις θέσεις μου. Είναι αντίθετο με τις ιδέες μου.
Είμαι με τη μεσαία τάξη. Όχι εναντίον της…
Τα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων μέχρι 25 χιλιάδες ετησίως, θα έχουν φορολογική ελάφρυνση με τους νέους συντελεστές. Κι αυτό αφορά όσους παίρνουν ονομαστικά ως 2500 χιλιάδες το μήνα, δηλαδή την πλειονότητα μισθωτών και συνταξιούχων.
Επίσης κάνουμε τη μεγάλη καινοτομία να δίνουμε επιδόματα σε κάθε παιδί, από το πρώτο παιδί! Με εισοδηματικά κριτήρια, όμως, για να δίνεται μεγαλύτερη ενίσχυση σε εκείνους που πραγματικά το έχουν ανάγκη.
• Παράλληλα, όμως, κάνουμε προσπάθειες που δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα, να αποκατασταθεί και το μεγαλύτερο μέρος των πολυτεκνικών επιδομάτων σε εκείνους που το έπαιρναν ως πρόσφατα.
Στόχος μας στο φορολογικό είναι χαμηλότεροι φορολογικοί συντελεστές και προς τα εκεί κινούμαστε. Αλλά θα πάμε σταδιακά, γιατί στο μεταξύ πρέπει να δημιουργήσουμε πρωτογενή πλεονάσματα.
Σε επόμενη φάση, θα θεσπίσουμε τον συμψηφισμό οφειλών από και προς το δημόσιο. Και την πληρωμή του ΦΠΑ σε πραγματικό χρόνο με ηλεκτρονικό τρόπο. Κι έτσι θα μειωθεί και μια ακόμα διαρροή φοροδιαφυγής.
Γιατί όταν οι επιχειρήσεις θα συμψηφίζουν τις οφειλές τους προς και τις επιστροφές τους από το δημόσιο, θα έχουν κίνητρο θα καταγράφονται ηλεκτρονικά οι πωλήσεις τους.
Ενώ σε τελική φάση ο συνολική επιβάρυνση των επιχειρήσεων – κέρδη και διανεμόμενα έσοδα θα πέσει χαμηλότερα από το 30%. Δηλαδή χαμηλότερα από το 34% που είναι τώρα, και πολύ χαμηλότερα από το 44% που ήταν ως πρόσφατα.
Σε τέσσερα πράγματα συνοψίζεται η στρατηγική μας στο φορολογικό:
--Χαμηλότεροι φορολογικοί συντελεστές, για να έχουν κίνητρο οι φορολογούμενοι να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους.
--Απλούστερο φορολογικό σύστημα, για να παρακολουθείτε πιο εύκολα και να μειωθεί η σχέση εφόρου-φορολογούμενου.
--Εκτεταμένη χρήση της τεχνολογίας, ώστε να γίνονται αυτόματα οι επαληθεύσεις και να μειωθούν οι τρύπες και της φοροδιαφυγής και οι εστίες της διαφθοράς.
--Και αυστηρή τιμωρία – δηλαδή άμεσες και σκληρές ποινές - όσων επιμένουν να μην πληρώνουν, ώστε να δημιουργηθούν ισχυρά αντικίνητρα στην φοροδιαφυγή.
Αυτοί είναι οι άξονες πάνω στους οποίους συζητάμε τη φορολογική μεταρρύθμιση. Και η πρότασή μας, μετά από τον απαραίτητο διάλογο, θα ολοκληρωθεί τις επόμενες μέρες.
Τρείς είναι οι βασικές επιδιώξεις:
• Να μειωθεί το βάρος εκείνων που πληρώνουν ήδη.
• Να πληρώνουν κι εκείνοι που ως τώρα φοροδιαφεύγουν, δηλαδή επέκταση της φορολογικής βάσης.
• Και τρίτον, η φορολογία να μην πλήττει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Να μειωθεί η επιβάρυνση των επιχειρήσεων ώστε να υπάρξουν επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας.
Με δύο λόγια: φορολογικό σύστημα σταθερό, απλό, σύγχρονο, δίκαιο και αναπτυξιακό!
n Σταθερό: όχι να αλλάζει και να ανατρέπεται κάθε χρόνο.
n Απλό: να μπορεί να το διαβάσει κανείς σε ένα ευσύνοπτο τεύχος, όχι να το ψάχνει μέσα σε χιλιάδες νομοθετήματα δεκαετιών.
n Σύγχρονο: να αξιοποιεί την τεχνολογία για να μην χάνει από πουθενά.
n Δίκαιο: να πληρώνουν όλοι. Κι όχι να συντρίβονται οι αδύναμοι και να γλιτώνουν οι ισχυροί ή οι ευνοημένοι του συστήματος.
n Και αναπτυξιακό: να ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και την επένδυση. Όχι να την επιβαρύνει. Πολύ περισσότερο όταν οι γειτονικές μας χώρες έχουν πολύ χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και ισχυρά κίνητρα ιδιαίτερα για τις νέες επιχειρήσεις. Δεν μπορούμε εμείς να υστερούμε απέναντί τους.
Αυτό είναι το φορολογικό σύστημα που χτίζουμε. Δεν μπορούμε να το φέρουμε από τη μια μέρα στην άλλη.
Προτεραιότητά μας για την ώρα είναι να επιτύχουμε και να σταθεροποιήσουμε υψηλά δημοσιονομικά πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια.
Αλλά όσο πετυχαίνουμε την ανάκαμψη και βγαίνουμε από την κρίση, τόσο θα προχωράμε.
Κι όσο αποκαθιστούμε αξιόπιστο ένα φορολογικό σύστημα και πιάνουμε τους στόχους μας, τόσο θα μπορούμε να κατεβάζουμε κι άλλο τους συντελεστές, όπως το ΦΠΑ για την εστίαση. Που δεν μπορούμε να τον κατεβάσουμε τώρα. Αλλά επιμένουμε! Κι όταν πάνε τα πράγματα καλύτερα θα επαναφέρουμε τη μείωσή του. Το κράτος δεν θα χάσει έσοδα από χαμηλότερο ΦΠΑ στην εστίαση. Θα κερδίσει έσοδα…
Φίλες και φίλοι,
Θέλουμε η Ελλάδα να είναι απόλυτα συνεπής στις υποχρεώσεις της. Το αποδείξαμε μάλιστα. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, κάναμε όσες μεταρρυθμιστικές τομές δεν είχαν γίνει στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες.
Και αλλάξαμε όσα μας κρατούσαν πίσω για δεκαετίες.
Αλλά για να είναι συνεπής η Ελλάδα, πρέπει να στέκεται στα πόδια της και να αναπτύσσεται. Για να βγάλει τελικά πρωτογενή πλεονάσματα, πρέπει να αναπτύσσεται για χρόνια και να διατηρήσει την κοινωνική της συνοχή.
Καμιά οικονομία δεν μπορεί να ξεπληρώσει τα χρέη της όταν βυθίζεται σε μακροχρόνια ύφεση ή όταν διαλύεται η συνοχή της κοινωνίας.
Υψίστη και άμεση προτεραιότητα λοιπόν, η Ανάκαμψη!
Μπορεί να γίνει αυτό;
Η απάντηση είναι απλή σήμερα: Ναι μπορεί!
Είναι εφικτή προοπτική! Κι είναι απόλυτα ορατή πλέον…
Ας δούμε γιατί…
Ας δούμε πριν απ’ όλα τι είναι εκείνο που οδήγησε την οικονομία μας σε ύφεση τα τελευταία χρόνια:
Είναι τέσσερις λόγοι, όχι ένας μόνο…
--Πρώτον, είναι τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν για να καταπολεμήσουμε το πολύ μεγάλο έλλειμμα.
--Δεύτερον, είναι η στάση πληρωμών που έκανε το κράτος επί τρία χρόνια τώρα. Με αποτέλεσμα να λείψουν από την αγορά μέχρι σήμερα 9 δισεκατομμύρια ευρώ. Τόσες έφτασαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου σε ιδιώτες…
--Τρίτον, είναι το πρόβλημα που προέκυψε στο τραπεζικό σύστημα με το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, αλλά και με την απόσυρση των καταθέσεων που κάποια στιγμή πήρε τις διαστάσεις χιονοστιβάδας.
--Και τέταρτον, είναι ο φόβος επιστροφής στη δραχμή, η δραχμοφοβία, που επικράτησε τους τελευταίους μήνες. Με αποτέλεσμα να παραλύσει κάθε οικονομική δραστηριότητα μέσα στην Ελλάδα και να αποθαρρυνθεί κάθε ξένη επένδυση προς την Ελλάδα…
Ο συνδυασμός αυτών των τεσσάρων παραγόντων, οδήγησε σε μια μακροχρόνια ύφεση, από την οποία η χώρα έχασε κοντά στο 20% του ΑΕΠ της και ο ελληνικός λαός έχασε πάνω από το 35% του βιοτικού του επιπέδου.
Γιατί τώρα είναι ρεαλιστικό να αντιστραφεί αυτή η καταστροφική δυναμική και να βγούμε από το φαύλο κύκλο;
Γιατί από τους τέσσερις παράγοντες που ευθύνονται για την ύφεση, αντιστρέφονται οι τρείς και εξουδετερώνεται ο τέταρτος:
Εξηγούμαι:
-- Με την τελευταία απόφαση του Eurogroup, απομακρύνεται οριστικά ο κίνδυνος να βγει η Ελλάδα από το ευρώ. Σήμερα όλοι όσοι προεξοφλούσαν την επιστροφή της χώρας στη δραχμή, διαβεβαιώνουν πια για το ακριβώς αντίθετο: η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να παραμείνει στο ευρώ!
--Ακόμα, το τραπεζικό σύστημα επανακεφαλαιοποιείται! Και το αποτέλεσμα θα είναι να μπορέσει να παρέχει ρευστότητα, να δίνει δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Γιατί η ρευστότητα είναι το «αίμα» και το «οξυγόνο» της οικονομίας. Αυτή η πιστωτική ασφυξία που είχαμε ως τώρα, πολύ σύντομα τελειώνει! Και με την ανακεφαλαίωση του τραπεζικού συστήματος θα επιστρέψουν και οι καταθέσεις, ώστε να δημιουργηθεί άμεσα η απαραίτητη ρευστότητα. Και η κυβέρνηση ήδη κινείται, ώστε να δοθεί από την αρχή ρευστότητα στην αγορά.
-- Ακόμα – και το σπουδαιότερο, ίσως - το κράτος θα επιστρέψει μέσα στους επόμενους μήνες το σύνολο των οφειλών του σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις! Όλα αυτά που έμειναν απλήρωτα τα τελευταία χρόνια, θα εξοφληθούν μέσα σε διάστημα λίγων μηνών. Και το πολύ μεγάλο μέρος τους θα μείνει μέσα στην Ελλάδα.
Έτσι οι τρείς από τις τέσσερις αιτίες της βαθιάς ύφεσης θα αντιστραφούν αμέσως.
Μένει η νέα λιτότητα. Που όμως θα εξουδετερωθεί το αμέσως επόμενο διάστημα. Πόση είναι η νέα λιτότητα; Μέτρα για περικοπή ελλείμματος ύψους 9,2 δισεκατομμυρίων. Τόσα θα βγουν από την οικονομία μας φέτος…
Αλλά από την άλλη πλευρά, την ίδια στιγμή θα μπουν ακριβώς τόσα, δηλαδή 9,2 δισεκατομμύρια από την πλήρη εξόφληση των οφειλών του δημοσίου...
Επί πλέον θα μπουν στην Οικονομία χρήματα από το ΕΣΠΑ που τώρα μπορούν να «ξεπαγώσουν», αφού θα λειτουργεί πια το τραπεζικό σύστημα, αλλά και ξένες επενδύσεις, που τώρα μπορούν να προσελκυστούν, αφού εξουδετερώθηκε η δραχμοφοβία.
Συν η νέα ρευστότητα από την επιστροφή καταθέσεων σε ένα ανακεφαλαιωμένο τραπεζικό σύστημα.
Το πιο σημαντικό: όλα αυτά δεν είναι σχέδια επί χάρτου. Δεν είναι «ευσεβείς πόθοι». Είναι προγραμματισμένα από τη νέα δανειακή σύμβαση. Και τα χρήματα που θα πάρουμε είναι ακριβώς γι’ αυτό: για να ανακεφαλαιώσουμε το τραπεζικό σύστημα, να πληρώσουμε τις οφειλές του κράτους και να μην ξανά-αφήσουμε να δημιουργηθούν τέτοιες οφειλές.
Αυτά που ξέρουμε ότι θα μπουν στην Ελληνική οικονομία φέτος είναι περισσότερα απ’ αυτά που θα βγουν λόγω νέας λιτότητας. Κι αυτά που ελπίζουμε ότι μπορούν να μπουν στο εξής – από επενδύσεις κλπ. – ανεβάζουν τη διαφορά ακόμα περισσότερο.
Συνεπώς ναι, πράγματι, έχουμε τώρα νέο μίγμα πολιτικής.
Έχουμε για πρώτη φορά ρεαλιστική προοπτική εξόδου από την κρίση.
Κι έχουμε τη μοναδική περίπτωση της πιο βαθιάς αναδιάρθρωσης χρέους που έγινε ποτέ στην Ιστορία, και μάλιστα χωρίς να μεσολαβήσει χρεοκοπία.
Κι επειδή κάποιοι επιχειρούν συγκρίσεις, να σας πω κι αυτό:
Ξεκινήσαμε από ένα χρέος υπερδιπλάσιο από εκείνο που είχε η Αργεντινή το 2002 όταν χρεοκόπησε. Και μόνο αυτό που κόψαμε ως τώρα από το χρέος μας, είναι μεγαλύτερο από το συνολικό χρέος που είχε η Αργεντινή τότε. Και χωρίς να χρεοκοπήσουμε εμείς. Κάτι τέτοιο δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην Ιστορία!
Έχουμε νέο μίγμα, διότι για πρώτη φορά δίνεται έμφαση στις διαρθρωτικές αλλαγές και για πρώτη φορά τα μέτρα που εξουδετερώνουν τη λιτότητα είναι περισσότερα από την καινούργια λιτότητα.
Έχουμε ένα αναγεννητικό κίνημα μεταρρυθμίσεων από τη μία πλευρά…
Κι από την άλλη, έχουμε αντιστάσεις σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις,. Απ’ όλους εκείνους που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε. Και επιμένουν να κρατούν τη χώρα κολλημένη σε όσα την οδήγησαν στη χρεοκοπία. Και δεν διστάζουν να παίζουν ούτε και με την έξοδό της από το ευρώ.
Εμείς όμως επιμένουμε στις μεταρρυθμίσεις: Κι είμαστε ενωμένοι, είμαστε μαζί με όλες τις δυνάμεις που επιθυμούν και εγγυώνται την ανάπτυξη και την Ευρώπη. Δηλαδή με όλους εκτός από τα δύο άκρα.
Ιδιαίτερα σήμερα που τα δύο άκρα είναι ευδιάκριτα. Καταγγέλλουν το ένα το άλλο, αλλά ψηφίζουν μαζί, ονειρεύονται μαζί, βολεύονται μαζί.
Καλώς ή κακώς, έτσι έχει προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα ο πολιτικός μας χάρτης.
Με τον κορμό της κοινωνίας να θέλει να προχωράει μπροστά και με τα δύο άκρα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να εχθρεύονται και να προσπαθούν να εμποδίσουν αυτό που με απλές λέξεις θέλει ο λαός: μια νοικοκυρεμένη χώρα σε μια φιλική προς την Ελλάδα Ευρώπη.
Εμείς όμως, επιμένουμε στις αναγεννητικές μεταρρυθμίσεις! Και για πρώτη φορά οι μεταρρυθμίσεις κερδίζουν έδαφος.
Αυτά όμως, όλα μαζί, δημιουργούν μόνο μιαν ευκαιρία.
Μιαν ευκαιρία, που είναι στο χέρι μας να την αξιοποιήσουμε. Να μην σπαταλήσουμε…
Γιατί θα είναι – προσέξτε - και η τελευταία ευκαιρία!
Με κόπο καταφέραμε να αλλάξουμε την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό. Και το επιτύχαμε. Γι’ αυτό μας έδωσαν τους καλύτερους όρους με τους οποίους δανείστηκε ποτέ ως τώρα, οποιαδήποτε χώρα.
Τώρα, όμως, πρέπει να αλλάξουμε και την εικόνα που έχουν οι ίδιοι οι Έλληνες. Που έχουν περάσει πολλά, έχουν υποστεί μεγάλες θυσίες και πρέπει να πιστέψουν τρία πράγματα:
Πρώτον, ότι οι θυσίες τους θα πιάσουν τόπο, δεν θα πάνε χαμένες.
Δεύτερον, ότι θα είναι οι τελευταίες, δεν θα τους επιβληθούν άλλες, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν αντέχει η χώρα άλλες τέτοιες θυσίες. Άλλωστε το προβλέπει, για πρώτη φορά η νέα σύμβαση: Αν τηρηθούν τα συμφωνημένα, δεν θα υπάρξουν νέες περικοπές μισθών συντάξεων και επιδομάτων…
Ενώ αν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τους στόχους μας θα υπάρξει και επανόρθωση αδικιών και ανακούφιση περικοπών. Κι αυτό είναι ήδη μέρος της νέας συμφωνίας.
Και τρίτον, ότι η ανάκαμψη είναι πια και ρεαλιστική και ορατή προοπτική.
Δεν πρόκειται να υπέρ-φορολογήσουμε κανένα. Μείωση φορολογικών συντελεστών είναι η πολιτική μας, σε συνδυασμό με διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Δεν πρόκειται να μειώσουμε τα δικαιώματα κανενός. Προνόμια κόβουμε – προνόμια άδικα, που κάποια τα απολάμβαναν κι όλοι οι άλλοι τα πλήρωναν. Και τα κόβουμε για να αποκαταστήσουμε τα δικαιώματα όλων.
Είναι δυνατό μερικές δεκάδες άτομα, να σταματάνε με την καθημερινή «επαναστατική γυμναστική» τους τη ζωή και την εργασία εκατομμυρίων συμπολιτών τους; Σε ποια δημοκρατική χώρα γίνεται αυτό; Σε ποια σύγχρονη δημοκρατία το ανέχονται αυτό;
Αυτό λοιπόν, θα το σταματήσουμε. Ήδη δώσαμε κάποια πρώτα δείγματα γραφής…
Ξέρω ότι κάποιοι είναι ακόμα δύσπιστοι. Όχι γιατί δεν θέλουν τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Αλλά γιατί έχουν την «πικρή γεύση» από το παρελθόν: όταν κάθε απόπειρα μεταρρύθμισης στην Ελλάδα αποτύγχανε! Γιατί τα προνόμια των ισχυρών αποδεικνύονταν αξεπέραστα…
Όμως τώρα αυτό το αλλάζουμε:
Όσοι φωνάζουν για την ανεργία, ενώ ήταν εκείνοι που έκλειναν εργοστάσια το ένα μετά το άλλο, όσοι μπέρδευαν την εργασία με το συντεχνιακό συνδικαλισμό, τη δημοκρατία με τη αυθαιρεσία, τα δικαιώματα των πολλών με τα προνόμια των λίγων, τη φιλοξενία των ξένων με τη μαζική εισβολή λαθρομεταναστών, την ελευθερία έκφρασης στα Πανεπιστήμια με τους βανδαλισμούς και την τρομοκρατία ανεξέλεγκτων ακραίων μειοψηφιών, όσοι μπέρδευαν την Ελευθερία, που είναι υπέρτατο αγαθό, με την Τυραννία της αυθαιρεσίας δεν είναι πια στο απυρόβλητο.
Αν σας έλεγε κάποιος πριν από τέσσερις μήνες ότι σήμερα θα είχαμε εφαρμόσει όσα δεν εφαρμόστηκαν ποτέ στην Ελλάδα, θα είχαμε κερδίσει και επιμήκυνση και πρόσθετη μείωση χρέος και πρόσθετη αναστολή πληρωμής τόκων για δέκα χρόνια και χρεολυσίων για δεκαπέντε χρόνια και την στήριξη όλων των χωρών που μας κοίταζαν με καχυποψία ως τότε, θα το πιστεύατε; Μάλλον θα σας φαινόταν απίστευτο. Να που έγινε!
Δεν είναι θαύμα! Είναι προϊόν σκληρής δουλειάς. Μιας κυβέρνησης χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και εμμονές του παρελθόντος. Μιας κυβέρνησης η οποία στηρίζεται από τρία κόμματα, διαφορετικής ιστορίας και διαφορετικών καταβολών, αλλά που πιστεύει στην Ελλάδα, πιστεύει στα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, πιστεύει στο ταλέντο των Ελλήνων, πιστεύει ότι η χώρα μπορεί να μετατραπεί από παράδειγμα στρεβλώσεων προς αποφυγήν, σε παράδειγμα ανταγωνιστικότητας για όλους. Έχουν λείψει η διαφορές μεταξύ μας; Όχι! Αλλά μας ενώνει αυτός ο στόχος…
Φιλόδοξος στόχος; Ίσως…
Δύσκολος στόχος; Σίγουρα!
Αλλά αυτός είναι ο στόχος μας: Μια Ελλάδα, κράτος-πρότυπο στην Ευρώπη, υπόδειγμα ανταγωνιστικότητας στην Οικονομία, υπόδειγμα σύγχρονης δημοκρατίας για τους πολίτες της, υπόδειγμα δικαιοσύνης και αξιοκρατίας για την κοινωνία της και ιδιαίτερα για τους νέους της.
Με δύο λόγια, στόχος μας είναι η Αναγέννηση της Ελλάδας!
Θα τα πετύχουμε όλα αυτά, αν αφήσουμε πίσω τις γκρίνιες, τη μισαλλοδοξία, τις κακές συνήθειες και τα ελαττώματά μας. Κι αν αναδείξουμε τις αρετές μας.
Γιατί εμείς οι Έλληνες είμαστε για τα δύσκολα. Στα δύσκολα βγάζουμε τον καλύτερο εαυτό μας…
Προχθές γνώρισα δύο νέα παιδιά. Νεότατα. Που από το τίποτα, με όπλο το μυαλό, την αποφασιστικότητα και την Ελευθερία τους, σήμερα επιβάλλουν ήδη τα προϊόντα των εταιριών τους στον κόσμο ολόκληρο.
Δεν μας λείπει το όνειρο. Υπάρχει! Δεν μας στενεύει η ζωή. Μας προκαλεί! Αρκεί να μη μας κυνηγάει άλλο η ίδια η Ελλάδα!
Κι αυτό υποσχόμαστε. Ιδιαίτερα στους νέους!
Γι’ αυτό θέλησα να σας μιλήσω απόψε: για τον καλύτερο εαυτό μας...
Που καιρός είναι να τον απελευθερώσουμε!
Για την «άλλη Ελλάδα» που υπάρχει και που πρέπει να την αναδείξουμε.
Αυτή την Ελλάδα θέλω να σκέφτεστε και να θυμάστε.
Σε αυτή την Ελλάδα θέλω να πιστέψετε.
Αυτή η Ελλάδα μας οδηγεί και μας κινητροδοτεί!
Αυτή η Ελλάδα μας χωράει όλους. Ακόμα κι εκείνους που δεν την πολύ-πιστεύουν.
Αυτή η Ελλάδα ενώνει τους Έλληνες. Η Ελλάδα της μιζέριας του διχάζει.
Αυτή η Ελλάδα αξίζει στους Έλληνες. Η Ελλάδα της μιζέριας τους υποτιμά και τους προσβάλλει.
Αυτήν την Ελλάδα θα παραδώσουμε στα παιδιά μας.
Γιατί αυτή τους αξίζει. Και γιατί αυτήν τους οφείλουμε…
Με δύο λόγια – το επαναλαμβάνω: Αναγέννηση της Ελλάδας! Μιας Ελλάδας πιο δημοκρατικής από ποτέ, πιο σύγχρονης από ποτέ, πιο Ευρωπαϊκής από ποτέ και πιο Ανταγωνιστικής από ποτέ άλλοτε!
Σας ευχαριστώ πολύ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου