ΘΑ’ μαστε…αντιτηλεοπτικοί και «αντιδημοσιογραφικοί». Όταν χρειάζεται και, κατά την άποψή μας. Κι αν κριτικάρεις π.χ. τον κ. Πρετεντέρη, δεν σημαίνει πως τα βάζεις με τους δημοσιογράφους. Ούτε όταν θυμάσαι (και θυμίζεις) ακριβοπληρωμένους (από ένα χιλιάρικο τη μέρα!) της ΝΕΤ που σήμερα ιδιωτεύουν και διερωτώνται…”πού πήγαν τα λεφτά;”. Να πούμε, εδώ, πως σοφίζονταν τρόπους τα τρωκτικά για να’ ναι το ταμείον μείον και η διαφθορά στο φόρτε της. Και το «ευρωπαϊκό» χρήμα; Υπήρχαν και γι αυτό τρόποι φαγώματος, πριν ακόμα φτάσει στην Ελλάδα των κομπιναδόρων πάσης τάξεως και παρατάξεως.
ΕΧΟΥΝ τα (μεγαλο)κάναλα τους ανθρώπους τους, έχουν και τον τρόπο να τους «αφομοιώνουν» τον…αντίπαλο. Με τον απλούστερο τρόπο της…απειλής πως «δεν ξαναβγαίνεις στο κανάλι μας, αν δεν συμμορφωθείς και μας κοντράρεις». Γι αυτό και βλέπουμε γατούλες χαδιάρες απέναντι σε Τρεμοπρετεντέρηδες που κρατούν κανόνι και (δια)χειρίζονται την τιμή και την υπόληψη του καναλιού τους. Με το αζημίωτο, που σημαίνει κάποιες εκατοντάδες ευρώ το χρόνο έκαστος-εκάστη κι ούτε λέξη και διευκρίνιση (διάψευση είτε παραδοχή) γι αυτό. Ούτε κάποια αντίδραση (αναφορά, διάψευση είτε…αγωγή) της κας Τρέμη κατά των συκοφαντών(;) της που διέδωσαν φοβερά σε βάρος της (δεν μας αφορούν κι ούτε τα πιστεύουμε).
ΕΜΕΙΣ θα σταθούμε στην πρακτική τους, ξεκινώντας απ’ την αισθητική του παραπάνω διδύμου. Δεν τους πρόσβαλε ο κ. Σαλμάς (αναπληρωτής Υπουργός Υγείας), δεν έθιξε το κανάλι τους, δεν βγήκε για να…μην τον αφήσουν να μιλήσει. Και μόνο μια λέξη «διαφάνεια» που ξεστόμισε ήταν η μύγα που τσίμπησε το δίδυμο για να καταληφθεί από αμόκ. Την ερμήνευσαν ως αντιδιαστολή με την...αδιαφάνεια του παρελθόντος και…όρμησαν.
ΑΥΤΟ ήταν! Αν έβλεπες τους μορφασμούς και τις γκριμάτσες του κ. Πρετεντέρη, αν διάβαζες την «αγανάκτησή» του για το…ατόπημα του συνομιλητή, θα ξέρναγες, μη προλαβαίνοντας ν’ αλλάξεις το κανάλι. Και, βέβαια, ήταν ο…μπουκαλορίπτης του γηπέδου, μεταμφιεσμένος σε σχολιαστή ειδήσεων.
ΚΑΙ ποια ήταν η «λέαινα» συνοδός, βοηθός και συναυτουργός του; Η κα Τρέμη, που αισθητικά παραπέμπει στο «τα μαργαριτάρια σε έναν γηρασμένο λαιμό κλαίνε» και ουσιαστικά στο «μη τολμήσεις, Υπουργέ, και ολοκληρώσεις τη φράση σου, σε κόβουμε στον αέρα-σ’ έφαγε το σκοτάδι».
ΚΑΙ, βέβαια, δεν πρόκειται να μας δώσουν ποτέ λογαριασμό για τα δανειοληπτικά των αφεντικών τους και τη σχέση των τιμών στα είδη με τη διαφήμιση (και) στο κανάλι τους.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου