ΠΟΛΥ αργά, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Κι αν φτάσαμε ως εδώ, ήταν γιατί κανένας κανέναν δεν φοβήθηκε, στις δεκαετίες της «δημοκρατίας». Έτσι «το’ πιασαν», αυτά δρομολόγησαν, αυτά κάνει η…βαρυστομαχιά από κακώς εννοούμενη ελευθερία και ελευθερίες. Κι αν ήταν ο ξεσηκωμός με το σύνθημα «ο λαός στην εξουσία» ζητούμενο, σήμερα είναι δεδομένο και βλέπουμε πού φτάσαμε. Ποιος να το’ λεγε πως ο λαός θα βγάλει και κάτι φυντάνια και «ηγέτες» απ’ το πουθενά…Κι άρπαξε τη συνεταιριστική ιδέα το κάθε βλαχαδερό, κέρδισε τις εκλογές με την κλίκα του κι έγινε δυνάστης του αγρότη, για να πεθάνει ο ίδιος πλούσιος. Κι ο υπουργός; Θα’ με νε πίσω κι αυτός, μες το μεθύσι της εξουσίας και στο μέλι της χαράς; Η ατιμωρησία που λέγαμε…
ΚΑΙ κλαίμε στα ερείπια μιας Ελλάδας που μαζί την καταστρέψαμε. Κατά τη δύναμη και την «προσφορά» του έκαστος. Ατομικά, συλλογικά και…συνδικαλιστικά. Για να μοιραστούμε τα «κέρδη» με λεόντειες ανισότητες, ωστόσο, κανέναν δεν μας απαλλάσσει απ’ τη βαρύτητα του ηθικού μέρους. Αν βουρκώναμε νωρίτερα, δεν θα κλαίγαμε σήμερα. Κι αν η Ελλάδα μας ενέπνεε, δεν θα την παραχωρούσαμε σε «εισβολείς» κι ούτε θα προσφέραμε «τα άγια τοις κυσί».
ΤΩΡΑ έπεσαν βούλες και υπογραφές. Από κυβερνήσεις κυβερνητών με το πάθος της εξουσίας και με «ιδεολογία» την ψηφοθηρία. Πάση θυσία και έναντι παντός ανταλλάγματος. Και, βέβαια, τις συνέπειες δεν τις υφίστανται οι μακρινοί, κρυμμένοι και σιωπώντες τέως Πρωθυπουργοί και οι μεγαλοσχήμονες της παρέας τους. Αυτοί δεν περιμένουν τη σειρά τους για φάρμακα και εξετάσεις σε νοσοκομεία, «μπουκωμένα» από αλλοδαπούς με ίσα δικαιώματα, αλλά χωρίς καν ένα ένσημο στη «φιλόξενη» Ελλάδα των κορόιδων. Κι ούτε, βέβαια, κανένας τους «σκότωσε» το σπίτι του (των Β. Προαστίων) μη τον σκοτώσουν με μαχαίρια και καλάσνικοφ.
ΑΚΟΥΣΑΜΕ τον κ. Σαλμά και αναθαρρήσαμε. Όχι γιατί θα…καλοπεράσουμε ιατρικώς και φαρμακευτικώς, αλλά γιατί θα κακοπεράσουν τα τρωκτικά που αποχωρούν απ’ το πάρτι για την τρύπα τους, τρομαγμένα. Είδαμε και τις πρώτες συλλήψεις και (ελάχιστες ) φυλακίσεις μαγαλοφοροκλεφτών. Και δήμαρχο που θα κάτσει στο σκαμνί για παράνομες χωματερές και στο κελί «διοικητικό» που υπέγραφε «αναπηρικές». Κάτι χαράζει και συλλήψεις δεν κάνουν μόνο οι δικτατορίες. Με τη δημοκρατία «κανένας δεν κάνει ό,τι θέλει» και οι συλλήψεις είναι το πρόγευμα για να (επι)ζήσει.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου