ΚΑΙ, βέβαια, καθένας έχει τους λόγους του για ό,τι κάνει και δεν κάνει. Τσιρίζουν κοκορομαχούντες οι εθνοπατέρες μας βάσει των «ιδεολογιών» τους, αλλά πάνε για…ύπνο από νωρίς και δίκην κότας. Σκιάζονται να τα βάλουν, δημόσια, με «συνάδελφο». Λες κάτι να’ χει έκαστος να κρύψει, ως ευνοηθείς ατομικά είτε ομαδικά (κομματικά) ή κάνει την κορόιδα γιατί πρόκειται να αμαρτήσει μελλοντικά;
ΣΗΜΑΣΙΑ έχει πως το’ στησαν…επιστημονικά, με πάθος και…πρόβλεψη και δεν αποικοδομούν το κάστρο τους, δεν υποχωρούν, δεν «αυτοχειριάζονται». Σοφίστηκαν την ιδέα, την ψήφισαν, έγινε νόμος. «Στελεχώνουμε το πολιτικό μας γραφείο με συνεργάτες της απόλυτης επιλογής μας» (όχι παίζουμε…). Πρόσθεσαν και «της εμπιστοσύνης μας» (ανεπίσημα) και να σου σύζυγοι, κόρες και γαμπροί, ξαδέρφια κι ανεψιοί, φίλοι και κολλητοί «εργαζόμενοι» δίπλα τους και δημοσία δαπάνη τρεφόμενοι.
ΑΥΤΟΙ, λοιπόν, κάνουν ακωλύτως τη δουλειά τους επιμένοντας στον νόμο και την ισχύ του κι εμείς κάνουμε τις δικές μας σκέψεις. Απλές και αναπάντητες, ως…ρητορικές. Ρωτάμε τα παλικάρια (και τις νιες) που επιμένουν κοινοβουλευτικά και…δημοκρατικά: Καταργήσατε «προσφάτως» νόμους για να θεσπίσετε άλλους και με αναδρομική(!) ισχύ; Γιατί; Για να γεμίσουν ταμεία (και) από κρατήσεις χαμηλόμισθων και να αδειάσουν για μισθούς συγγενών-συνεργατών σας. Τι, λοιπόν σας (παρ)εμποδίζει να καταργήσετε τον (κατάπτυστο) νόμο σας εδώ και τώρα; Αφέλειες. Γι αυτό δεν τους ρωτάμε και μόνο συνειρμούς κάνουμε.
ΟΤΑΝ είχε ολοκληρώσει το «έργο» του ο φασισμός κι έπρεπε οι Ναζί να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματά τους, καθένας τους είχε έτοιμη την απάντηση-δικαιολογία: «Εκτελούσα διαταγές. Εφάρμοζα νόμους». Κι έδειχνε με το δάκτυλο τον ανώτερό του στρατιωτικά και διοικητικά, για φτάσουμε στο τελικό…δάκτυλο που έδειχνε Χίτλερ (νεκρός). Δεν αμαρτάνουμε με τον συσχετισμό, μιας και τρώμε στη…μάπα την κοινοβουλευτική τους δικτατορία(!) και τα βόλια μας δεν πιάνουν «παχύδερμα».
photo:indobserver
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου