Η συζήτηση ήταν κυρίως στρατηγικού χαρακτήρα. Η σκέψη του Πρωθυπουργού ήταν ότι μετά το άτυπο ECOFIN και Eurogroup της Λευκωσίας στις 14/9 πρέπει η Βουλή να κληθεί να ψηφίσει ένα πακέτο μέτρων και στη συνέχεια η τρόικα πρέπει να αξιολογήσει τα μέτρα αυτά και να υποβάλει την έκθεσή της που είναι προϋπόθεση για την εκταμίευση της δόσης των 31 δισ. ευρώ και στη συνέχεια θα δούμε αν μετά από αυτό ανοίξει και η συζήτηση για ενδεχόμενη παράταση της περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής.
Όμως, δεν μπορεί η Βουλή να κληθεί να ψηφίσει ένα πακέτο μέτρων και μετά να βρεθεί αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο να ψηφίσει ένα συμπληρωματικό πακέτο χωρίς να μπορούμε εκείνη τη στιγμή να διαβεβαιώσουμε το Κοινοβούλιο και τον ελληνικό λαό ότι με τον τρόπο αυτό μπαίνουμε σε μια ασφαλή διαδικασία που έχει ορατό τέλος και ορατή ανταπόδοση. Είπα στον πρωθυπουργό ότι πρέπει να δούμε το όλο πράγμα τελείως διαφορετικά. Πρέπει όταν έρθουν τα μέτρα για ψήφιση στη Βουλή να μπορούμε να πούμε την πλήρη ιστορία. Και για να πούμε την πλήρη ιστορία πρέπει να την έχουμε συμφωνήσει με τους εταίρους μας. Δεχόμαστε να ψηφίσουμε τα μέτρα, να στηρίξουμε την Κυβέρνηση, να αναδεχθούμε το πολιτικό κόστος, να μπούμε στη συζήτηση για τα μέτρα, αλλά όταν πάμε να ζητήσουμε κάτι πρέπει να μπορούμε να διαβεβαιώσουμε τον κόσμο ότι αυτό έχει αρχή, μέση και τέλος.
Για τη διαπραγμάτευση
Στις συναντήσεις που θα έχει ο κ. Στουρνάρας αυτή την εβδομάδα με τον Σόιμπλε και την επόμενη με τον Μοσκοβισί, πρέπει νομίζω να τους πει τι ακριβώς ζητάμε. Ότι ζητάμε να γίνει αντιληπτό πως χωρίς παράταση και χωρίς κάποια παρέμβαση στην ονομαστική τιμή του χρέους δεν βγαίνει το πρόγραμμα. Γιατί αυτό το πρόγραμμα βασιζόταν στα πρωτογενή πλεονάσματα και στους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. εφόσον δεν έχουμε και τα δύο, δεν έχουμε ένα πλήρες σύστημα αριθμών.
Είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένη η λογική που λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να θέσει ζήτημα μείωσης (κουρέματος) του διμερούς δανείου που είχε συναφθεί τον Μάιο του 2010, ή του δεύτερου δανείου που είχε δώσει το EFSF. Διότι αν εμφανιστείς να απαιτήσεις από τις κυβερνήσεις να υποστούν οι φορολογούμενοί τους το βάρος του κουρέματος, που σημαίνει βλάβη για το δημόσιο χρέος τους και για το έλλειμμά τους, αυτό θα δημιουργήσει της προϋποθέσεις μιας έκρηξης εναντίον της Ελλάδας.
Αντιθέτως, υπάρχουν τρεις ασφαλείς τρόποι που δεν θίγουν τους φορολογούμενους, ούτε χρειάζονται έγκριση από τα κοινοβούλια:
α. η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από το EFSF (όχι για όλα τα 50 δισ. ευρώ αλλά για όσα είναι πραγματικά ανακεφαλαιοποίηση),
β. η επαναγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου στη δευτερογενή αγορά σε τιμή ευκαιρίας και
γ. η μεταφορά στην Ελλάδα των κερδών που έχει η ΕΚΤ από τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου επειδή τα αγόρασε πολύ φθηνά.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν όλες οι συζητήσεις, αν τα έχουμε στο τραπέζι και να ξέρουμε τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Και φυσικά πρέπει να πούμε την αλήθεια στο λαό ότι πρέπει να υποστούμε τις θυσίες, να ψηφίσουμε τα μέτρα, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι το τοπίο είναι καθαρό, αλλάζει το κλίμα για την Ελλάδα, αλλάζει το περιβάλλον σε σχέση με τις επενδύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, με την αισιοδοξία, με την οικονομική ψυχολογία, το κλίμα, κτλ.
Μακάρι, αυτό να μπορούσε να εμφανιστεί, έστω και με κάποια καθυστέρηση, και από 8 Οκτωβρίου (Eurogroup) έως 18 Οκτωβρίου (Σύνοδος Κορυφής) να είχαμε μια απάντηση.
Εν πάση περιπτώσει, πρέπει η Κυβέρνηση στις επαφές της να έχει μια τέτοια αντίληψη.
Για τη λειτουργία της Κυβέρνησης
Ταυτόχρονα πρέπει να συζητήσουμε για όλα τα θέματα που έχουμε θέσει: για τον τρόπο λειτουργίας της Κυβέρνησης, για το πολιτικό σύστημα και τις θεσμικές πρωτοβουλίες, για τα μέτρα κοινωνικής προστασίας, για το πώς μπορείς να λύσεις προβλήματα του κράτους και να διευκολύνεις τη ζωή του πολίτη.
Εγώ είπα χθες τρία πράγματα: εθνική καμπάνια ενημέρωσης, εθνική μεταρρυθμιστική πανστρατιά για να εφαρμοστεί το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης και ολοκληρωμένο σχέδιο για τη διαχείριση αυτής της δύσκολης και μίζερης φάσης."
Γραφείο Τύπου ΠΑΣΟΚ
photo:vasiliadis.wordpress
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου