Κάνοντας ένα βήμα πίσω μπορούμε να βρεθούμε στην κατάλληλη προοπτική γωνία, ώστε να αντιληφθούμε πως ο εικοστός υπήρξε ένας αιώνας επανειλημμένων προσπαθειών «να τοποθετηθεί ξανά το τζίνι πίσω στο λυχνάρι». Η φιλελεύθερη (μετεξελισσόμενη σε νεοφιλελεύθερη) ελίτ έζησε - την απαρχή του προηγούμενου αιώνα - σχεδόν τρομοκρατημένη από την έκρηξη ενός είδους «λαϊκής δημοκρατίας». Ο φόβος αυτός εκφράστηκε ανοιχτά από κοινωνιολόγους και πολιτικούς οικονομολόγους, όπως ο Μαξ Βέμπερ (1864-1920), ο οποίος και περιέγραψε το εν τω γεννάσθαι «κράτος των μαζών» και την διάρθρωσή του στον πολιτικό στίβο. Οι ολοκληρωτικές στροφές στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, συνθέτουν ένα μέρος των απαντήσεων σε αυτό το διαχρονικό και φοβικό δίλημμα.
...
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου