Η Γεωργία στην Ελλάδα, αλλά και πανευρωπαϊκά διέρχεται τη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων τριάντα ετών, που σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στην Χώρα μας ολοκληρώνεται η τέταρτη προγραμματική περίοδος(2007-2013) και επομένως παύονται μερικά ή ολικά οι συνδεδεμένες...
κοινοτικές επιδοτήσεις, τότε το μέλλον της προδιαγράφεται ιδιαίτερα ζοφερό. Ακόμη και σήμερα που εξακολουθούν να ρέουν οι κοινοτικές επιδοτήσεις προς τους Αγρότες μας δεν καθίσταται βιώσιμη η άσκηση της Αγροτικής Δραστηριότητας εξαιτίας του υψηλότατου κόστους παραγωγής(αυξήσεις τιμών σε πετρέλαιο κίνησης, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα, παρασιτοκτόνα) για την πλειάδα σχεδόν των καλλιεργειών(σιτάρι, κριθάρι, αραβόσιτος, βαμβάκι, καπνός, ζαχαρότευτλο κ.ά.) Το λογικό θα ήταν η συντεταγμένη Ελληνική Πολιτεία μέσω του αρμόδιου Υπουργείου(Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων) να έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους του μόχθου, που 365 ημέρες σχεδόν το χρόνο και αναλόγως καλλιέργειας είναι μέσα στα χωράφια τους και εκτεθειμένοι σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, σε επικίνδυνα φάρμακα, σε γεωργικούς ελκυστήρες και λοιπά μηχανικά μέσα, που ελλοχεύουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία και σωματική τους ακεραιότητα και να τους δώσει κατευθυντήριες οδηγίες για την μετά ΚΑΠ(Κοινή Αγροτική Πολιτική) περίοδο. Δυστυχώς καμία τέτοια εποικοδομητική κίνηση του ΥΠΑΑΤ δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα και κανένας δεν λέει στους Αγρότες μας πως θα καταστούν βιώσιμοι όταν η στρόφιγγα των κοινοτικών επιδοτήσεων θα κλείσει για την Ελλάδα. Και φυσικά η πάνσοφη και θαυματουργή Ελληνική Φύση έρχεται να δώσει ιδανικές και ενδεδειγμένες λύσεις σε όλους τους απελπισμένους Αγρότες μας, αν φυσικά βέβαια και αυτοί το θελήσουν και γυρίσουν την πλάτη τους στις κλασικές καλλιέργειες (σιτηρά, βαμβάκι, αραβόσιτος, τεύτλα, καπνός), που επί δεκαετίες καλλιεργούσαν και μείωσαν την γονιμότητα των γεωργικών εδαφών μας. Και φυσικά δεν αναφέρομαι σε τίποτε άλλο παρά στα αρωματικά & φαρμακευτικά φυτά, που ευδοκιμούν στην πλειονότητα των γεωργικών εδαφών μας(είτε πρόκειται για γόνιμα είτε για άγονα εδάφη), που αν και κατά περιοχές έχουν υιοθετηθεί ως καλλιέργειες, δυστυχώς η πλειονότητα των Ελλήνων Αγροτών τα αντιμετωπίζει με φοβία και απέχθεια. Ο κατάλογος των φυτών αυτών δεν έχει τελειωμό τολμώ να πω: Βασιλικός, Μέντα, Μαϊντανός, Σέλινο, Άνηθος, Δυόσμος, Μαντζουράνα, Δεντρολίβανο, Λεβάντα, Κάππαρη, Φασκόμηλο, Δάφνη του Απόλλωνα, Θυμάρι, Ρίγανη, Θρούμπι, Δίκταμο, Λουίζα, Φασκόμηλο, Τσάι του Βουνού και εκατοντάδες ακόμη φυτά, άκρως απαραίτητα στην καθημερινότητα του ανθρώπου. Στον τομέα της έρευνας το ΕΘΙΑΓΕ (νύν Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός ΄΄Δήμητρα΄΄) έχει φέρει σε πέρας μια τεράστια υποδομή με μελέτες και πειράματα δεκαετιών, που η πλειονότητα των γεωπόνων τα γνωρίζουν και θα μπορούσαν κάλλιστα να τους συμβουλευθούν οι Αγρότες μας προς την εποικοδομητική κατεύθυνση της αλλαγής καλλιεργειών, με μεγαλύτερες οικονομικές αποδοχές, λιγότερο μόχθο και φυσικά λιγότερες απαιτήσεις σε νερό και έδαφος(θρεπτικά στοιχεία. ΄΄Ο κόμπος έφτασε στο χτένι΄΄ όπως λέει και ο πάνσοφος λαός μας και το 2013 γαρ εγγύς, οπότε θα πρέπει και οι ανά την επικράτεια υπηρεσιακοί παράγοντες(γεωπόνοι) των Διευθύνσεων Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής να δίνουν απλόχερα τις συμβουλές & τις επιστημονικές προτάσεις τους & να στέκονται αρωγοί, ώστε μέσα από ώριμη σκέψη και διαλογική συζήτηση οι Αγρότες μας να πάρουν την τελική και βέλτιστη για αυτούς απόφαση της αλλαγής καλλιέργειας και της στροφής σε νέες ελπιδοφόρες και δυναμικά εξελισσόμενες γεωργικές καλλιέργειες!!!
Χρήστος Κ. Γκιουμουσίδης,
Γεωτεχνικός – Δασολόγος
Master στην Περιβαλλοντική Πολιτική &
Ολοκληρωμένη Ανάπτυξη της Υπαίθρου
chgioum@hotmail.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου