·Ομάδες, ομαδούλες, σημαίες διαφόρων τύπων και αποχρώσεων, συνθήματα «συρφετού που κινείται, ψάχνοντας ομοιοκαταληξία».
·Το «εγώ» στην πλήρη του διάσταση και το «εμείς» να φαίνεται ακόμη μακρινή υπόθεση.
· Το αέναο «μπρός πίσω» με τα ΜΑΤ, που έγινε πια συνήθεια και κατάντησε και αυτό βαρετό.
·Ένας νεκρός, που προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των αυτοκτονιών/δολοφονιών, με φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς τους αχυράνθρωπους των τοκογλύφων, που κυβερνούν τον τόπο.
·Οι μόνοι οργανωμένοι, οι πραιτοριανοί, που επιμένουν να βρίσκονται εκτός Νόμου, λειτουργώντας σαν τάγματα εφόδου και κτυπώντας αδυσώπητα, αδιάκριτα, μαζικά.
·Ο ΣΥΡΙΖΑ που απάντησε στο Πατριωτικό Μέτωπο για τις 5 Νοεμβρίου με ανακοίνωση, προτείνοντας για μια ακόμη φορά στους εργαζόμενους «να ρίξουν την κυβέρνηση». Για να την πάρει ποιος; Ο Τσίπρας; Και να την κάνει τι; Επαναδιαπραγμάτευση του χρέους; Χα!
·Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες που δεν απάντησαν ακόμη επισήμως, αλλά μέσω των Τοπικών Οργανώσεων «πως θα εξετάσουν το αίτημα».
·Η Ελλάδα που βουλιάζει στην άβυσσο καθημερινά, να φαντασιώνεται «ανάπτυξη με νέα δανεικά».
·Οι νταβατζήδες της Πατρίδας και του Λαού, να συνεχίζουν να τα παίρνουν χοντρά.
·Ένα μεγάλο κομμάτι του Λαού, να περιμένει «κάποιος, κάπου να τον σώσει».
·Ένα άλλο κομμάτι να φωνασκεί σαν στις παλιές ταινίες του Χατζηχρήστου: «Με χτύπησες ρε. Ξαναχτύπησε με να σου δείξω».
·Νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, κομμουνιστές, ροζαριστεροί, εθνομηδενιστές, εθνικιστές, ακροδεξιοί, νεοναζιστές, αντιεξουσιαστές, αναρχοαυτόνομοι, αναρχικοί, μεσιανιστές, σωτήρες κάθε είδους, μισότρελοι παλαβιάρηδες που κόλλησαν δίπλα στο φορέα τους ένα –ΠΑΜ κλπ, κλπ: Ένας κοινωνικός αχταρμάς», που αναζητά, τη δική του, «μοναδική λύση και θεραπεία, δια πάσαν νόσον».
·Και η Ελλάδα που πονά, η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει, χαμένη – ακόμη - στην εσωστρέφειά της.
ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΥΡΙΖΕΙ ΘΥΜΑΡΙ!
Γραφείο Τύπου Πατριωτικού Μετώπου
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου